Μια αφορμή έχουμε στη Θεσσαλονίκη να φορέσουμε τα γιορτινά μας και να καμαρώσουμε κι αντί να την τιμήσουμε και να την καταευχαριστηθούμε, μας πιάνει η γκρίνια και η μιζέρια.

Άλλος διαμαρτύρεται επειδή ανεβαίνει το μισό κράτος των Αθηνών για εκδρομή και γεμίζει η πόλη με σκουρόχρωμες Μερσεντές από τη μια και με βολεμένους συνδικαλιστές από την άλλη.

Σε άλλον δεν αρέσει που η ΔΕΘ έχει απωλέσει τον εμπορικό της χαρακτήρα κι έχει μεταβληθεί σε πανηγύρι με συναυλίες, παιδικές χαρές, μαύρη μπίρα και λουκάνικο.

Άλλος ενοχλείται από τις ταβέρνες που σπρώχνουν ό,τι κατεψυγμένο έχει απομείνει και τα… πολιτιστικά κέντρα που έχουν ετοιμάσει «πλούσιο λαϊκό πρόγραμμα» για να προσελκύσουν τους πλούσιους επισκέπτες.

Άλλος πάλι εξοργίζεται για τις εκατοντάδες αστυνομικών και τις δεκάδες τροχονόμων, που έρχονται να κάνουν κουμάντο στο… χωριό μας, κόβοντας την κυκλοφορία και θέτοντας υπό διωγμό τη συνήθειά μας να παρκάρουμε ακόμη και στην Τσιμισκή ή την παραλιακή.

Για να μην αναφερθώ και σε εκείνους που δηλώνουν έξαλλοι με την παράδοση να φτιασιδώνεται το κέντρο της πόλης (διαγραμμίσεις, ασφαλτοστρώσεις, βαψίματα, ηλεκτροφωτισμός, περιποίηση πάρκων, ακόμη και στάσεων του ημιθανούς ΟΑΣΘ) ενόψει της λειτουργίας της ΔΕΘ, καθώς -στο μίζερο μυαλό τους- αυτό γίνεται προς τιμήν των Αθηναίων επισκεπτών.

Είμαστε γκρινιάρηδες και το σύνδρομο του αδικημένου μάς κατατρέχει.

Όχι ότι όλα είναι καλά καμωμένα -μακριά από εμένα ένας τέτοιος ισχυρισμός. Ούτε ότι δεν θα ήθελα η ΔΕΘ να ήταν κέντρο παγκόσμιου εμπορικού ενδιαφέροντος όπου θα φιλοξενούνταν εκθέσεις των παγκόσμιων κολοσσών και θα υπογράφονταν συμφωνίες εκατομμυρίων ευρώ.

Ούτε ότι δεν θα προτιμούσα να ήταν όλον τον χρόνο φτιασιδωμένο το κέντρο -γιατί όχι και τα περίχωρα- της Θεσσαλονίκης, να υπήρχαν τροχονόμοι παντού και να επιβάλλονταν οι κανόνες στην κυκλοφορία και το πάρκινγκ των αυτοκινήτων.

Όμως το άριστα είναι εχθρός του καλού. Επειδή δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα, δεν χρειάζεται να προτιμούμε να μην έχουμε όσα περισσότερα μπορούμε.

Η ΔΕΘ, είναι ο κορυφαίος θεσμός της λειτουργίας της πόλης. Έρχεται από μακριά (η φετινή είναι η 84η διοργάνωση) και πρέπει να πάει ακόμη μακρύτερα.

Η ΔΕΘ τις τελευταίες δεκαετίες, έχει απωλέσει τον εμπορικό της χαρακτήρα, με αποτέλεσμα να απομένει ως κυρίαρχο το πολιτικό της περιεχόμενο. Και αυτό όμως είναι πολύ σημαντικό. Για μια βδομάδα τον χρόνο, τα βλέμματα όλης της χώρας είναι στραμμένα στην Θεσσαλονίκη. Στις εξαγγελίες της κυβέρνησης, στις επικρίσεις της αντιπολίτευσης, στις διαμαρτυρίες των συνδικάτων, στις προτάσεις των παραγωγικών τάξεων και των φορέων, παρεμπιπτόντως, στην ανάδειξη των θεμάτων της πόλης και στην ανοιχτή συζήτηση για την πορεία επίλυσής τους.

Πέραν αυτού, η ΔΕΘ είναι γιορτή. Φώτα πολύχρωμα, κόσμος, στολίδια, εκδηλώσεις, χαρά.

Ας την απολαύσουμε τιμώντας και στηρίζοντάς την.

Δικιά μας είναι.

************************************************************************************************************************************

* Το τι πηγαδάκι Νεοδημοκρατών πρόκειται να υπάρξει το τρέχον Σαββατοκύριακο στην Θεσσαλονίκη, δεν περιγράφεται.

Δεν είναι μόνον η παρουσία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και το πυκνό πρόγραμμά του που αποτελεί δέλεαρ για κάθε τοπικό στέλεχος που θέλει να του σφίξει το χέρι και -εμμέσως- να υποδηλώσει τη διαθεσιμότητά του να… βοηθήσει αναλαμβάνοντας κάποια κυβερνητική-κρατική θέση.

Είναι κυρίως η παρουσία δεκάδων υπουργών και πολλών δεκάδων παρατρεχάμενών τους -συμβούλων, ειδικών συνεργατών και κολλητών- που ήρθαν στη Θεσσαλονίκη αφενός για να παρίστανται στα εγκαίνια της ΔΕΘ παρά τω πρωθυπουργό, αφετέρου για επαφές με φορείς, στελέχη και παράγοντες.

* Έτσι, άπαντες οι φιλοδοξούντες -δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα- να αξιοποιηθούν, κι από κοντά οι… ανακατωσούρες και τα λαμόγια, αναμένονταν να στήσουν πάρτι στα φουαγιέ των κεντρικών ξενοδοχείων, τα περίπτερα των υπουργείων και τους κοινόχρηστους χώρους της ΔΕΘ περιμένοντας να… τρακάρουν με κάποιον σημαντικό και να του πουν ότι μπορούν να του φανούν χρήσιμοι…

Πληροφορούμαι ότι οι κορυφαίες καρέκλες που βρίσκονται αυτές τις μέρες στο στόχαστρο των επίδοξων αξιωματούχων, είναι αυτές της διοίκησης της ΔΕΘ, της ΕΡΤ3, των Πολιτιστικών Οργανισμών (Μέγαρο μουσικής και ΚΘΒΕ), όπως και των διοικητών των νοσοκομείων.

Πληροφορούμαι επίσης ότι ειδικά για τη ΔΕΘ, παρά την αρχική δήλωση ότι παραμένει η παρούσα διοίκηση, υπάρχουν πολλές εισηγήσεις που φτάνουν στο Μαξίμου και οι οποίες υποστηρίζουν ότι πρέπει να υπάρξει αλλαγή φρουράς μετά το πέρας της φετινής διοργάνωσης. (Ας μην επεκταθώ σε ονόματα φερόμενων υποψηφίων).

* Σε ό,τι αφορά τους οργανισμούς του υπουργείου Πολιτισμού, η γκρίνια των τοπικών στελεχών είναι μεγάλη για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον, επειδή δεν μπορούν να πιάσουν επαφή με την… ΠΑΣΟΚογενή υπουργό Λίνα Μενδώνη και δεύτερον επειδή την κατηγορούν πως η ίδια ως αρχαιολόγος, ασχολείται μόνο με τους αρχαιολογικούς χώρους, αφήνοντας ΚΘΒΕ και Μέγαρο στον αυτόματο πιλότο.

Σχετικά με τις διοικήσεις των νοσοκομείων, ερωτηματικό παραμένει αν η κυβέρνηση προωθήσει νομοθετική ρύθμιση για την παύση των σημερινών διοικητών-υποδιοικητών, (επιλεγμένων επί ΣΥΡΙΖΑ) προκειμένου να ξεκινήσει η διαδικασία επιλογής νέων.

* Τέλος, αναφορικά με την ΕΡΤ3, εκτός από τον πρόεδρο της τοπικής ΝΔ Τάσο Σπηλιόπουλο που επιθυμεί διακαώς την επανασύσταση του μοντέλου της αυτόνομης ΕΡΤ3 με δική της Διοικούσα Επιτροπή και τον ίδιο στην θέση του προέδρου (υπήρξε και στο παρελθόν στην εν λόγω θέση), η… μάχη για την θέση του γενικού διευθυντή συνεχίζεται. Στην κούρσα απομένουν ο Φίλιος Στάγκος και ο Δημήτρης Βενιέρης. Η έτερη φερόμενη υποψήφια Σύνθια Σάπικα, εμφανίζεται ικανοποιημένη με την καθημερινή εκπομπή που ανέλαβε στο κανάλι υπό τον τίτλο ΣΥΝ (όπως λέμε ΣΥΝεργασία, ΣΥΝθεση, ΣΥΝέπεια, ΣΥΝύπαρξη) που οδηγούν συνειρμικά στην εμπέδωση του ονόματός: ΣΥΝθια!

* Όπως όλα τα νέα καθήκοντα, έτσι κι εκείνο του βουλευτή απαιτεί από τον πρωτάρη αργά και προσεκτικά βήματα και κυρίως ανοιχτά αυτιά και λίγα λόγια, ώστε και να μάθει από τους παλιούς το πώς γίνονται τα διαδικαστικά και να βρει τον βηματισμό του χωρίς να μπλέκεται στα χωράφια των συναδέλφων του. Αυτό είτε δεν το ξέρει είτε επιλέγει να το αγνοεί η νεοεκλεγείσα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Β’ Θεσσαλονίκης Δώρα Αυγέρη, η οποία όπως μαθαίνω, πρόλαβε σε λιγότερο από δύο μήνες να προκαλέσει δυσαρέσκεια αλλά και αντιπάθειες εντός της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο λόγος; Επιμένει να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες με ολίγον άγαρμπο -αρχηγικό- τρόπο, καπελώνοντας ή και αγνοώντας τους συναδέρφους της και τα στελέχη του κόμματος. Μαθαίνω ότι έγινε ένας μικρός χαμός με αφορμή το ταξίδι της στη Σαμοθράκη την οποία είχε ήδη επισκεφτεί κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή «ξέχασε» να ενημερώσει ακόμη και την τοπική βουλευτή του κόμματός της, ενώ ακούω πολλές γκρίνιες και από τα κομματικά στελέχη της Β’ Θεσσαλονίκης που ενοχλούνται από τη σπουδή, την πολυπραγμοσύνη της και την προσπάθειά της να προωθήσει ανθρώπους της εμπιστοσύνης της.

* Την θετική γνώμη της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών για τους νέους αξιωματούχους (πρωθυπουργό, περιφερειάρχη, δήμαρχο) καταγράφει η έρευνα που δημοσιεύει σήμερα η «ΜτΚ».

Λογικό. Πάντα ένας νέος, είναι ωραίος -όπως λέγαμε και στον στρατό.

Το ζητούμενο είναι να παραμείνει ωραίος κι όταν παλιώσει και ιδίως όταν φεύγει από την θέση εξουσίας.

Ας το θυμούνται όλοι αυτό.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 8/9/2019.