06/07/2024 10:00
Εκτός από βραβευμένη σκηνοθέτης και σεναριογράφος η Ισαβέλλα Μαργάρα είναι και γιατρός και συγκεκριμένα παθολόγος. Έχει εργαστεί στο παρελθόν σαν ηθοποιός ενώ έκανε σπουδές στο σωματικό θέατρο κατά τη διάρκεια της ειδικότητας στην Ιατρική. Στον κινηματογράφο δηλώνει σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό αυτοδίδακτη.
«Το γιατί ο καθένας ασχολείται με την τέχνη είναι κάτι βαθιά υπαρξιακό, δεν είναι απλά ένα μέσο έκφρασης ή βιοπορισμού» εξηγεί στο makthes.gr. «Πρόκειται για μια βαθιά οντολογική ανάγκη αναζήτησης συνομιλητών, συνάντησης και κατασκευής μιας ουτοπίας».
Για την ίδια το σινεμά είναι ο τρόπος που επέλεξε να «μιλήσει» γιατί έχει μια διαχρονικότητα αλλά και τη δυνατότητα να συνδυάζεις σχεδόν όλες τις μορφές τέχνες γεγονός που την συναρπάζει. Συνυπάρχει επίσης η τεχνολογία με το ανθρώπινο σώμα κάτι που επίσης βρίσκει πολύ πιο ελκυστικό σκηνοθετικά συγκριτικά με άλλες μορφές τέχνης όπως το θέατρο που το έχει σε πολύ μεγάλη εκτίμηση μεν αλλά η σύντομη ζωή του της δημιουργεί σκηνοθετικά μεγάλο άγχος. Όλα αυτά την βοήθησαν να τολμήσει στο σινεμά.
Η Ισαβέλλα Μαργάρα εξομολογείται πως αναζητά στην Τέχνη την θεραπευτική της λειτουργία και στην ιατρική την περφόρμανς. Και εξηγεί: «Όταν ένας γιατρός κάνει επίσκεψη σε μια πτέρυγα έχει μια θεατρικότητα. Αυτό δεν σημαίνει ότι λες ψέματα αλλά ο ρόλος σου είναι συγκεκριμένος: πολλές φορές θες να παρηγορήσεις τον ασθενή, να τον κάνεις να χαμογελάσει. Ακόμα και το πως θα επικοινωνήσεις μια ιατρική πληροφορία έχει σημασία, κάνει τη διαφορά. Από την άλλη, αυταπόδεικτα νομίζω ότι η Τέχνη έχει μια ιαματική δράση».
Δηλώνει πως εμπνέεται από τα πάντα: από την κόρη της μέχρι τα ιστορικά των ασθενών. «Παρατηρώ πράγματα που με συγκινούν και τα σημειώνω, νόημα έχει να δω ποια θα αντέξουν στο χρόνο. Η σχέση με τον ανθρώπινο πόνο, η βιωμένη σχέση με τον θάνατο, ή η ανάγκη να παρηγορήσεις τον ασθενή, όλα αυτά έχουν υπάρξει πολύ ισχυρά ερεθίσματα για να γράψω. Ακόμα και όταν οι ιστορίες μου δεν ξεκινούν απευθείας από εκεί, η κάμερά μου είναι στραμμένη με το ανθρώπινο βλέμμα πάνω στον θεατή» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Προσθέτει δε, πως συνειδητά δεν δούλεψε ποτέ στον ιδιωτικό τομέα υγείας. «Δεν θέλω να έχω καμία σχέση συναλλαγής με τον ασθενή και έχω παραμείνει στο δημόσιο σύστημα υγείας, είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό με ό,τι συνεπάγεται επαγγελματικά και ψυχικά. Είναι όμως η μόνη σχέση που βρίσκω υγιή και αποδεκτή μεταξύ γιατρού και ασθενή» λέει χαρακτηριστικά. Σήμερα εργάζεται στο Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας στην Αθήνα.
Για την ίδια πάντως δεν τίθεται κανένα θέμα επιλογής. «Η επιστήμη δεν έχει τις απαντήσεις σε όλα όσα βασανίζουν τον άνθρωπο, τη δική μου ζωή η Τέχνη την νοηματοδότησε με έναν επιπλέον τρόπο από την ιατρική. Θα ήθελα πολύ να ζήσω μια ζωή στην οποία θα συνδυάζω την Ιατρική με την Τέχνη με έναν... τσεχωφικό τρόπο«.
Η πρώτη της ταινία με τίτλο «54 / Η Τυφλή Χελώνα κι η Απέραντη Θάλασσα» κυκλοφόρησε το 2020 με πρωταγωνιστές τον Ανδρέα Κωνσταντίνου και την Κωνσταντίνα Τάκαλου. Προβλήθηκε συνολικά σε 30 φεστιβάλ και πάνω από 20 χώρες στον κόσμο.
Πρόκειται για μια σουρεαλιστική ταινία, που πραγματεύεται μια συνάντηση ενός άνδρα και μιας γυναίκας σε ένα ασανσέρ που πηγαίνει στον 54ο όροφο. Ο άνδρας γνωρίζει τα πάντα για τη ζωή αυτής της γυναίκας χωρίς αυτή να τον γνωρίζει. Η ταινία κυκλοφόρησε μέσα στην πανδημία αλλά αυτό δεν ήταν προγραμματισμένο να γίνει έτσι. Όπως εξηγεί στο makthes.gr η ίδια, το ενδιαφέρον με αυτή τη συγκυρία είναι το γεγονός ότι η ταινία καταπιάνονταν με την ανάγκη μας για έναν πιο αργό εσωτερικό χρόνο και λίγους μήνες μετά τα γυρίσματα ήρθε ο covid και αυτή η ανάγκη επιβράδυνσης για πολλούς ανθρώπους έγινε ζήτημα πραγματικά ζωής και θανάτου. Η ταινία σε λίγο καιρό θα ενταχθεί στο Disney Plus.
«Για να κάνω την πρώτη μου ταινία έδωσα ένα χρόνο άδεια στον εαυτό μου από την ιατρική και επέλεξα να δουλέψω με ανθρώπους που ήταν πολύ έμπειροι στο τεχνικό αντικείμενό τους, στην φωτογραφία, στον ήχο, στο μοντάζ, οπότε όλα τα κομμάτια που δεν εξαρτώνταν από μένα ήταν σε πολύ καλά χέρια» εξηγεί μιλώντας στο makthes.gr. «Αυτό το έκανα με σκοπό να μπορώ να κατηγορήσω μόνο εμένα αν αποτύγχανε η ταινία. Το πιο δύσκολο ήταν να καταφέρω να αποκτήσω το θράσος να απευθυνθώ σε αυτούς τους ανθρώπους και να τους πείσω να συνεργαστούν μαζί μου, γιατί αν δεν έχεις δείξει δείγματα γραφής και απευθύνεσαι σε ανθρώπους που έχουν δουλέψει με πολύ μεγάλα ονόματα, είναι εύκολο να σε απορρίψουν. Για κάποιον παράδοξο και παράλογο λόγο είχα την εμπιστοσύνη ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε».
Η δεύτερη μικρού μήκους ταινία της με τίτλο «Nothing holier than a dolphin» μόλις πραγματοποίησε την 100η φεστιβαλική της προβολή στο 3ο Evia Film Project ολοκληρώνοντας σιγά σιγά μια επιτυχημένη φεστιβαλική πορεία δύο ετών. Η ταινία κυκλοφόρησε το 2022 και έχει κερδίσει πάνω από 20 βραβεία διεθνώς μεταξύ των οποίων το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους του Κλερμόν - Φεράν στη Γαλλία, το μεγαλύτερο φεστιβάλ του είδους του στον κόσμο, όπου επιλέχθηκε ανάμεσα σε 8.500 ταινίες.
Η αφορμή της ταινίας ήταν ένα κάλεσμα περιβαλλοντικών οργανώσεων που ήθελαν να χρηματοδοτήσουν ένα σενάριο με αφορμή το bycatch, τις παράπλευρες απώλειες στην αλιεία. Όταν τα μεγάλα αλιευτικά ψαρεύουν πιάνουν και άλλα ψάρια εκτός από αυτά που στοχεύουν. Αυτά μπορεί να είναι μικρά από χελώνες μέχρι μεγάλα θηλαστικά όπως δελφίνια και καρχαρίες. Αυτό, ειδικά σε συγκεκριμένες θάλασσες στον κόσμο μπορεί αυτές οι παράπλευρες απώλειες να είναι τόσο μεγάλες ώστε να θέσουν σε κίνδυνο ολόκληρους πληθυσμούς ζώων. Μερικά μεγάλα ζώα μπορεί να επιστραφούν στη θάλασσα αλλά το ενδιαφέρον, και αυτό που την ενέπνευσε για να χτίσει τη δομή της ταινίας, είναι το γεγονός ότι αυτά τα ψάρια και να επιστρέψουν στο νερό, πεθαίνουν από το σοκ της αιχμαλωσίας. Όπως τονίζει, αυτό το γεγονός την συγκίνησε πάρα πολύ και σκέφτηκε να φτιάξει μια ταινία ώστε ο θεατής να καταλάβει πως ένα ζώο βιώνει αυτή την αιχμαλωσία. Έτσι, αποφάσισε στη θέση αυτών των ζώων να βάλει ανθρώπους οι οποίοι αφηγούνται μια ιστορία με δελφίνια σε μια ταινία που προσπαθεί να συνδέσει το θέατρο με το σινεμά και τη μυθοπλασία με την πραγματικότητα.
Τώρα ετοιμάζει την πρώτη μεγάλη μήκους ταινία της η οποία βρίσκεται στο στάδιο της ανάπτυξης. Έχει πάλι θέμα το νερό και είναι βασισμένη στη νουβέλα «Μαύρο Νερό» του Μιχάλη Μαρκόπουλου που πήρε το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος - Νουβέλας το 2020.
To Nothing Holier Than A Dolphin βρίσκεται στο ERTFLIX μέχρι τις 30 Νοεμβρίου και πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί Δημήτρης Καταλειφός, Γιώργος Συμεωνίδης, Φλομαρία Παπαδάκη, Σαμουήλ Ακίνολα, Χρήστος Καραβέβας, Μιχαήλ Γιαννικάκης, Γιώργος Κασαπάκης, Χαρίλαος Τρουβάς και Ιωάννα Φασούλα.
05/07/2024 07:00
Εκτός από βραβευμένη σκηνοθέτης και σεναριογράφος η Ισαβέλλα Μαργάρα είναι και γιατρός και συγκεκριμένα παθολόγος. Έχει εργαστεί στο παρελθόν σαν ηθοποιός ενώ έκανε σπουδές στο σωματικό θέατρο κατά τη διάρκεια της ειδικότητας στην Ιατρική. Στον κινηματογράφο δηλώνει σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό αυτοδίδακτη.
«Το γιατί ο καθένας ασχολείται με την τέχνη είναι κάτι βαθιά υπαρξιακό, δεν είναι απλά ένα μέσο έκφρασης ή βιοπορισμού» εξηγεί στο makthes.gr. «Πρόκειται για μια βαθιά οντολογική ανάγκη αναζήτησης συνομιλητών, συνάντησης και κατασκευής μιας ουτοπίας».
Για την ίδια το σινεμά είναι ο τρόπος που επέλεξε να «μιλήσει» γιατί έχει μια διαχρονικότητα αλλά και τη δυνατότητα να συνδυάζεις σχεδόν όλες τις μορφές τέχνες γεγονός που την συναρπάζει. Συνυπάρχει επίσης η τεχνολογία με το ανθρώπινο σώμα κάτι που επίσης βρίσκει πολύ πιο ελκυστικό σκηνοθετικά συγκριτικά με άλλες μορφές τέχνης όπως το θέατρο που το έχει σε πολύ μεγάλη εκτίμηση μεν αλλά η σύντομη ζωή του της δημιουργεί σκηνοθετικά μεγάλο άγχος. Όλα αυτά την βοήθησαν να τολμήσει στο σινεμά.
Η Ισαβέλλα Μαργάρα εξομολογείται πως αναζητά στην Τέχνη την θεραπευτική της λειτουργία και στην ιατρική την περφόρμανς. Και εξηγεί: «Όταν ένας γιατρός κάνει επίσκεψη σε μια πτέρυγα έχει μια θεατρικότητα. Αυτό δεν σημαίνει ότι λες ψέματα αλλά ο ρόλος σου είναι συγκεκριμένος: πολλές φορές θες να παρηγορήσεις τον ασθενή, να τον κάνεις να χαμογελάσει. Ακόμα και το πως θα επικοινωνήσεις μια ιατρική πληροφορία έχει σημασία, κάνει τη διαφορά. Από την άλλη, αυταπόδεικτα νομίζω ότι η Τέχνη έχει μια ιαματική δράση».
Δηλώνει πως εμπνέεται από τα πάντα: από την κόρη της μέχρι τα ιστορικά των ασθενών. «Παρατηρώ πράγματα που με συγκινούν και τα σημειώνω, νόημα έχει να δω ποια θα αντέξουν στο χρόνο. Η σχέση με τον ανθρώπινο πόνο, η βιωμένη σχέση με τον θάνατο, ή η ανάγκη να παρηγορήσεις τον ασθενή, όλα αυτά έχουν υπάρξει πολύ ισχυρά ερεθίσματα για να γράψω. Ακόμα και όταν οι ιστορίες μου δεν ξεκινούν απευθείας από εκεί, η κάμερά μου είναι στραμμένη με το ανθρώπινο βλέμμα πάνω στον θεατή» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Προσθέτει δε, πως συνειδητά δεν δούλεψε ποτέ στον ιδιωτικό τομέα υγείας. «Δεν θέλω να έχω καμία σχέση συναλλαγής με τον ασθενή και έχω παραμείνει στο δημόσιο σύστημα υγείας, είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό με ό,τι συνεπάγεται επαγγελματικά και ψυχικά. Είναι όμως η μόνη σχέση που βρίσκω υγιή και αποδεκτή μεταξύ γιατρού και ασθενή» λέει χαρακτηριστικά. Σήμερα εργάζεται στο Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας στην Αθήνα.
Για την ίδια πάντως δεν τίθεται κανένα θέμα επιλογής. «Η επιστήμη δεν έχει τις απαντήσεις σε όλα όσα βασανίζουν τον άνθρωπο, τη δική μου ζωή η Τέχνη την νοηματοδότησε με έναν επιπλέον τρόπο από την ιατρική. Θα ήθελα πολύ να ζήσω μια ζωή στην οποία θα συνδυάζω την Ιατρική με την Τέχνη με έναν... τσεχωφικό τρόπο«.
Η πρώτη της ταινία με τίτλο «54 / Η Τυφλή Χελώνα κι η Απέραντη Θάλασσα» κυκλοφόρησε το 2020 με πρωταγωνιστές τον Ανδρέα Κωνσταντίνου και την Κωνσταντίνα Τάκαλου. Προβλήθηκε συνολικά σε 30 φεστιβάλ και πάνω από 20 χώρες στον κόσμο.
Πρόκειται για μια σουρεαλιστική ταινία, που πραγματεύεται μια συνάντηση ενός άνδρα και μιας γυναίκας σε ένα ασανσέρ που πηγαίνει στον 54ο όροφο. Ο άνδρας γνωρίζει τα πάντα για τη ζωή αυτής της γυναίκας χωρίς αυτή να τον γνωρίζει. Η ταινία κυκλοφόρησε μέσα στην πανδημία αλλά αυτό δεν ήταν προγραμματισμένο να γίνει έτσι. Όπως εξηγεί στο makthes.gr η ίδια, το ενδιαφέρον με αυτή τη συγκυρία είναι το γεγονός ότι η ταινία καταπιάνονταν με την ανάγκη μας για έναν πιο αργό εσωτερικό χρόνο και λίγους μήνες μετά τα γυρίσματα ήρθε ο covid και αυτή η ανάγκη επιβράδυνσης για πολλούς ανθρώπους έγινε ζήτημα πραγματικά ζωής και θανάτου. Η ταινία σε λίγο καιρό θα ενταχθεί στο Disney Plus.
«Για να κάνω την πρώτη μου ταινία έδωσα ένα χρόνο άδεια στον εαυτό μου από την ιατρική και επέλεξα να δουλέψω με ανθρώπους που ήταν πολύ έμπειροι στο τεχνικό αντικείμενό τους, στην φωτογραφία, στον ήχο, στο μοντάζ, οπότε όλα τα κομμάτια που δεν εξαρτώνταν από μένα ήταν σε πολύ καλά χέρια» εξηγεί μιλώντας στο makthes.gr. «Αυτό το έκανα με σκοπό να μπορώ να κατηγορήσω μόνο εμένα αν αποτύγχανε η ταινία. Το πιο δύσκολο ήταν να καταφέρω να αποκτήσω το θράσος να απευθυνθώ σε αυτούς τους ανθρώπους και να τους πείσω να συνεργαστούν μαζί μου, γιατί αν δεν έχεις δείξει δείγματα γραφής και απευθύνεσαι σε ανθρώπους που έχουν δουλέψει με πολύ μεγάλα ονόματα, είναι εύκολο να σε απορρίψουν. Για κάποιον παράδοξο και παράλογο λόγο είχα την εμπιστοσύνη ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε».
Η δεύτερη μικρού μήκους ταινία της με τίτλο «Nothing holier than a dolphin» μόλις πραγματοποίησε την 100η φεστιβαλική της προβολή στο 3ο Evia Film Project ολοκληρώνοντας σιγά σιγά μια επιτυχημένη φεστιβαλική πορεία δύο ετών. Η ταινία κυκλοφόρησε το 2022 και έχει κερδίσει πάνω από 20 βραβεία διεθνώς μεταξύ των οποίων το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους του Κλερμόν - Φεράν στη Γαλλία, το μεγαλύτερο φεστιβάλ του είδους του στον κόσμο, όπου επιλέχθηκε ανάμεσα σε 8.500 ταινίες.
Η αφορμή της ταινίας ήταν ένα κάλεσμα περιβαλλοντικών οργανώσεων που ήθελαν να χρηματοδοτήσουν ένα σενάριο με αφορμή το bycatch, τις παράπλευρες απώλειες στην αλιεία. Όταν τα μεγάλα αλιευτικά ψαρεύουν πιάνουν και άλλα ψάρια εκτός από αυτά που στοχεύουν. Αυτά μπορεί να είναι μικρά από χελώνες μέχρι μεγάλα θηλαστικά όπως δελφίνια και καρχαρίες. Αυτό, ειδικά σε συγκεκριμένες θάλασσες στον κόσμο μπορεί αυτές οι παράπλευρες απώλειες να είναι τόσο μεγάλες ώστε να θέσουν σε κίνδυνο ολόκληρους πληθυσμούς ζώων. Μερικά μεγάλα ζώα μπορεί να επιστραφούν στη θάλασσα αλλά το ενδιαφέρον, και αυτό που την ενέπνευσε για να χτίσει τη δομή της ταινίας, είναι το γεγονός ότι αυτά τα ψάρια και να επιστρέψουν στο νερό, πεθαίνουν από το σοκ της αιχμαλωσίας. Όπως τονίζει, αυτό το γεγονός την συγκίνησε πάρα πολύ και σκέφτηκε να φτιάξει μια ταινία ώστε ο θεατής να καταλάβει πως ένα ζώο βιώνει αυτή την αιχμαλωσία. Έτσι, αποφάσισε στη θέση αυτών των ζώων να βάλει ανθρώπους οι οποίοι αφηγούνται μια ιστορία με δελφίνια σε μια ταινία που προσπαθεί να συνδέσει το θέατρο με το σινεμά και τη μυθοπλασία με την πραγματικότητα.
Τώρα ετοιμάζει την πρώτη μεγάλη μήκους ταινία της η οποία βρίσκεται στο στάδιο της ανάπτυξης. Έχει πάλι θέμα το νερό και είναι βασισμένη στη νουβέλα «Μαύρο Νερό» του Μιχάλη Μαρκόπουλου που πήρε το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος - Νουβέλας το 2020.
To Nothing Holier Than A Dolphin βρίσκεται στο ERTFLIX μέχρι τις 30 Νοεμβρίου και πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί Δημήτρης Καταλειφός, Γιώργος Συμεωνίδης, Φλομαρία Παπαδάκη, Σαμουήλ Ακίνολα, Χρήστος Καραβέβας, Μιχαήλ Γιαννικάκης, Γιώργος Κασαπάκης, Χαρίλαος Τρουβάς και Ιωάννα Φασούλα.
ΣΧΟΛΙΑ