30/12/2022 09:00
Ο Πελέ, θρύλος του ποδοσφαίρου, ο αθλητής που οδήγησε τη Βραζιλία (αρχίζοντας από τα 17 χρόνια του , το 1958 στη Σουηδία) στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου τρεις φορές, πέθανε σε ηλικία 82 ετών
• Από πολλούς θεωρείται ως ο καλύτερος που έχει παίξει αυτό το παιχνίδι.
• Είναι αυτός που σημείωσε παγκόσμιο ρεκόρ με 1.281 γκολ σε 1.363 αγώνες πρώτης κατηγορίας μέχρι τη στιγμή της αποχώρησής του το 1977. Περισσότερα από τα διπλάσια από τον πλησιέστερο αντίπαλό του.
Ο Βραζιλιάνος βιρτουόζος του οποίου η σαγηνευτική ικανότητα και ο αθλητικός χαρακτήρας που τον συνόδευσε σε όλον του τον βίο και που του εξασφάλισαν την παγκόσμια αναγνώριση, έφυγε από τη ζωή, ύστερα από μια δραματική επιδείνωση της υγείας του τις τελευταίες εβδομάδες, την οποία παρακολουθούσε με αγωνία όλος ο κόσμος του αθλητισμού στον πλανήτη.
Οι αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από την κόρη του Kely Nascimento έδειξαν ότι μέλη της οικογένειας είχαν συγκεντρωθεί στο νοσοκομείο για να περάσουν τα Χριστούγεννα μαζί του.
Έγινε πρώτος σκόρερ όλων των εποχών της Βραζιλίας κέρδισε τρία Παγκόσμια Κύπελλα ως παίκτης, το 1958, το 1962 και το 1970, σε μια διεθνή καριέρα 14 ετών που περιελάμβανε 77 γκολ σε 92 εμφανίσεις για τη χώρα του.
Βοηθούσης και της διάδοσης της τηλεόρασης αλλά πολύ περισσότερο της αξίας εκείνης της Βραζιλίας που θριάμβευσε το 1970 στα γήπεδα του Μεξικού, θα τον θυμούνται τον Πελέ σε όλο τον κόσμο για εκείνο το καλοκαίρι του 1970, καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη περίοδο της καριέρας του.
Το ίδιο και στην χώρα μας όπου μόλις την προηγούμενη χρονιά είχαν αρχίσει οι αθλητικές μεταδόσεις (λιγότερες οι ζωντανές και περισσότερες σε μαγνητοσκόπηση) από τη νεογέννητη Ελληνική τηλεόραση με το ασπρόμαυρο ΕΙΡΤ και την ΥΕΝΕΔ.
Ήταν ο κορυφαίος μια σαγηνευτικής ομάδας που περιελάμβανε αστέρια όπως οι Κάρολος Αλμπέρτο, ο Ζαϊρζίνιο, ο Γκέρσον, ο Τοστάο και ο Ριβελίνο. Η καναρινί μπλούζα με το νούμερο 10 έγινε τότε το σύμβολο του αθλήματος.
Ο Πελέ εν δράσει κατά της Εθνικής Αγγλίας. Μεξικό 1970
Το World Soccer περιέγραφε τους νικητές Βραζιλιάνους το 1970 ως κάτι «περισσότερο από μια ομάδα», προσθέτοντας: «Η βραζιλιάνικη ομάδα που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970 με τέτοιο στυλ έχει γίνει μύθος, μια ομάδα που πρέπει να θεωρείται ο απόλυτος εκφραστής του όμορφου παιχνιδιού».
Ο Πελέ ήταν το πρόσωπο και η έμπνευσή τους.
Με το παρατσούκλι «το μαύρο μαργαριτάρι» και «ο βασιλιάς», ο Πελέ ήταν ένας από τους τρεις μόνο παίκτες που σκόραραν σε τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα.
Τα τελευταία τρία χρόνια ο Πελέ είχε μειώσει τις προσωπικές του εμφανίσεις, μεταξύ άλλων τον Φεβρουάριο του 2020, όταν δεν παρευρέθηκε σε μια τελετή αποκάλυψης του αγάλματός του που εκπροσωπούσε την ομάδα που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970, λόγω κινητικών προβλημάτων που οδήγησαν τον Βραζιλιάνο να χρησιμοποιήσει πατερίτσες και αναπηρικό καροτσάκι.
Η ελληνική εμπειρία
Ο αξέχαστος Κώστας Πολυχρονίου με τον Πελέ στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας στις 4 Ιουλίου 1961. Ολυμπιακός - Σάντος 2-1
Είχα την τιμή να μιλήσω με δυο μεγάλους διεθνείς Έλληνες ποδοσφαιριστές που δέσποσαν τη δεκαετία του 1960 στα γήπεδα και είχαν αντιμετωπίσει το καλοκαίρι του 1961 τον Πελέ με την ομάδα του της Σάντος, ως ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού αντίστοιχα. Ήταν δυο φιλικά μεν ματς, αλλά με μεγάλη αίγλη και δημοσιότητα, εκείνο τον καιρό, που έγιναν στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Ο πρώτος είναι ο μακαρίτης πλέον Κώστας Πολυχρονίου που σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής εξουδετέρωσε με το μαχητικό και έξυπνο παιχνίδι του τον 21χρονο. τότε Πελέ.
Οι Πειραιώτες νίκησαν με 2-1 στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας στις 4 Ιουλίου 1961 την Σάντος (χάρις στα τέρματα του Σιδέρη και του Σουρούνη, ενώ η Σάντος μείωσε με τον Ζίτο) και η επιτυχία αυτή απαθανατίστηκε στους στίχους του ύμνου τότε του Ολυμπιακού, με τη φωνή του μεγάλου ρεμπέτη Στράτου Παγιουμτζή :
«Ολυμπιακέ μεγάλε, Ολυμπιακέ τρανέ που εσάρωσες τη Σάντος την ομάδα του Πελέ»!
Ο Μίμης Δομάζος είναι ο δεύτερος παίκτης που λέμε, ο οποίος στα 19 χρόνια του, τις ίδιες μέρες, έπαιξε αντίπαλος με τον Πελέ στο αντίστοιχο φιλικό ματς της Σάντος με τον Παναθηναϊκό. Η Σάντος νίκησε με 3-2.
Σε μια φάση ο δαιμόνιος Δομάζος με «τακουνάκι» και «προσποίηση» κατάφερε να στείλει αλλού τη μπάλα και αλλού τον Πελέ γινόμενος εκ νέου κάτοχός της. Όπως θυμάται ο Δομάζος, ο Πελέ πέρα από το μοναδικό ταλέντο του είχε και αθλητικό εγωισμό.
Και λέει ο «στρατηγός» του Ελληνικού ποδοσφαίρου: «Ήρθε πάνω μου και μου έχωσε τα δύο δάχτυλα μέσα στα μάτια!
Δεν μιλήσαμε. Μόνο τριάντα χρόνια αργότερα όταν ήρθε στην Αθήνα για να τον τιμήσουμε με τον ΠΣΑΠ, μου είπε «Μίμη, θυμάσαι; Και μου έδειξε τα δάχτυλα».
Δεν μπορείς να ρεζιλεύεις τον Πελέ!
13/02/2023 07:00
Ο Πελέ, θρύλος του ποδοσφαίρου, ο αθλητής που οδήγησε τη Βραζιλία (αρχίζοντας από τα 17 χρόνια του , το 1958 στη Σουηδία) στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου τρεις φορές, πέθανε σε ηλικία 82 ετών
• Από πολλούς θεωρείται ως ο καλύτερος που έχει παίξει αυτό το παιχνίδι.
• Είναι αυτός που σημείωσε παγκόσμιο ρεκόρ με 1.281 γκολ σε 1.363 αγώνες πρώτης κατηγορίας μέχρι τη στιγμή της αποχώρησής του το 1977. Περισσότερα από τα διπλάσια από τον πλησιέστερο αντίπαλό του.
Ο Βραζιλιάνος βιρτουόζος του οποίου η σαγηνευτική ικανότητα και ο αθλητικός χαρακτήρας που τον συνόδευσε σε όλον του τον βίο και που του εξασφάλισαν την παγκόσμια αναγνώριση, έφυγε από τη ζωή, ύστερα από μια δραματική επιδείνωση της υγείας του τις τελευταίες εβδομάδες, την οποία παρακολουθούσε με αγωνία όλος ο κόσμος του αθλητισμού στον πλανήτη.
Οι αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από την κόρη του Kely Nascimento έδειξαν ότι μέλη της οικογένειας είχαν συγκεντρωθεί στο νοσοκομείο για να περάσουν τα Χριστούγεννα μαζί του.
Έγινε πρώτος σκόρερ όλων των εποχών της Βραζιλίας κέρδισε τρία Παγκόσμια Κύπελλα ως παίκτης, το 1958, το 1962 και το 1970, σε μια διεθνή καριέρα 14 ετών που περιελάμβανε 77 γκολ σε 92 εμφανίσεις για τη χώρα του.
Βοηθούσης και της διάδοσης της τηλεόρασης αλλά πολύ περισσότερο της αξίας εκείνης της Βραζιλίας που θριάμβευσε το 1970 στα γήπεδα του Μεξικού, θα τον θυμούνται τον Πελέ σε όλο τον κόσμο για εκείνο το καλοκαίρι του 1970, καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη περίοδο της καριέρας του.
Το ίδιο και στην χώρα μας όπου μόλις την προηγούμενη χρονιά είχαν αρχίσει οι αθλητικές μεταδόσεις (λιγότερες οι ζωντανές και περισσότερες σε μαγνητοσκόπηση) από τη νεογέννητη Ελληνική τηλεόραση με το ασπρόμαυρο ΕΙΡΤ και την ΥΕΝΕΔ.
Ήταν ο κορυφαίος μια σαγηνευτικής ομάδας που περιελάμβανε αστέρια όπως οι Κάρολος Αλμπέρτο, ο Ζαϊρζίνιο, ο Γκέρσον, ο Τοστάο και ο Ριβελίνο. Η καναρινί μπλούζα με το νούμερο 10 έγινε τότε το σύμβολο του αθλήματος.
Ο Πελέ εν δράσει κατά της Εθνικής Αγγλίας. Μεξικό 1970
Το World Soccer περιέγραφε τους νικητές Βραζιλιάνους το 1970 ως κάτι «περισσότερο από μια ομάδα», προσθέτοντας: «Η βραζιλιάνικη ομάδα που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970 με τέτοιο στυλ έχει γίνει μύθος, μια ομάδα που πρέπει να θεωρείται ο απόλυτος εκφραστής του όμορφου παιχνιδιού».
Ο Πελέ ήταν το πρόσωπο και η έμπνευσή τους.
Με το παρατσούκλι «το μαύρο μαργαριτάρι» και «ο βασιλιάς», ο Πελέ ήταν ένας από τους τρεις μόνο παίκτες που σκόραραν σε τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα.
Τα τελευταία τρία χρόνια ο Πελέ είχε μειώσει τις προσωπικές του εμφανίσεις, μεταξύ άλλων τον Φεβρουάριο του 2020, όταν δεν παρευρέθηκε σε μια τελετή αποκάλυψης του αγάλματός του που εκπροσωπούσε την ομάδα που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970, λόγω κινητικών προβλημάτων που οδήγησαν τον Βραζιλιάνο να χρησιμοποιήσει πατερίτσες και αναπηρικό καροτσάκι.
Η ελληνική εμπειρία
Ο αξέχαστος Κώστας Πολυχρονίου με τον Πελέ στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας στις 4 Ιουλίου 1961. Ολυμπιακός - Σάντος 2-1
Είχα την τιμή να μιλήσω με δυο μεγάλους διεθνείς Έλληνες ποδοσφαιριστές που δέσποσαν τη δεκαετία του 1960 στα γήπεδα και είχαν αντιμετωπίσει το καλοκαίρι του 1961 τον Πελέ με την ομάδα του της Σάντος, ως ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού αντίστοιχα. Ήταν δυο φιλικά μεν ματς, αλλά με μεγάλη αίγλη και δημοσιότητα, εκείνο τον καιρό, που έγιναν στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Ο πρώτος είναι ο μακαρίτης πλέον Κώστας Πολυχρονίου που σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής εξουδετέρωσε με το μαχητικό και έξυπνο παιχνίδι του τον 21χρονο. τότε Πελέ.
Οι Πειραιώτες νίκησαν με 2-1 στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας στις 4 Ιουλίου 1961 την Σάντος (χάρις στα τέρματα του Σιδέρη και του Σουρούνη, ενώ η Σάντος μείωσε με τον Ζίτο) και η επιτυχία αυτή απαθανατίστηκε στους στίχους του ύμνου τότε του Ολυμπιακού, με τη φωνή του μεγάλου ρεμπέτη Στράτου Παγιουμτζή :
«Ολυμπιακέ μεγάλε, Ολυμπιακέ τρανέ που εσάρωσες τη Σάντος την ομάδα του Πελέ»!
Ο Μίμης Δομάζος είναι ο δεύτερος παίκτης που λέμε, ο οποίος στα 19 χρόνια του, τις ίδιες μέρες, έπαιξε αντίπαλος με τον Πελέ στο αντίστοιχο φιλικό ματς της Σάντος με τον Παναθηναϊκό. Η Σάντος νίκησε με 3-2.
Σε μια φάση ο δαιμόνιος Δομάζος με «τακουνάκι» και «προσποίηση» κατάφερε να στείλει αλλού τη μπάλα και αλλού τον Πελέ γινόμενος εκ νέου κάτοχός της. Όπως θυμάται ο Δομάζος, ο Πελέ πέρα από το μοναδικό ταλέντο του είχε και αθλητικό εγωισμό.
Και λέει ο «στρατηγός» του Ελληνικού ποδοσφαίρου: «Ήρθε πάνω μου και μου έχωσε τα δύο δάχτυλα μέσα στα μάτια!
Δεν μιλήσαμε. Μόνο τριάντα χρόνια αργότερα όταν ήρθε στην Αθήνα για να τον τιμήσουμε με τον ΠΣΑΠ, μου είπε «Μίμη, θυμάσαι; Και μου έδειξε τα δάχτυλα».
Δεν μπορείς να ρεζιλεύεις τον Πελέ!
ΣΧΟΛΙΑ