Στα χρόνια τα δικά μας, του ‘70, κρατούσαμε χαρτάκια με φωτογραφίες των μεγάλων άσων των ομάδων εκείνης της εποχής, που τα βρίσκαμε στα περίπτερα σε συσκευασίες με «μπισκοτολούκουμα».

Κρατούσαμε όλες τις φωτογραφίες , ανεξαρτήτως σωματειακής προτίμησης και κυρίως των πιο μεγάλων μπαλαδόρων, όπως του Κούδα, του Δομάζου, του Χρηστίδη, του Σιδέρη, του Αϊδινίου και του Μίμη Παπαιωάννου και νοιώθαμε σεβασμό και για τα αστέρια του αντιπάλου.

Σήμερα οι έφηβοι αλλά και οι μικρότεροι φίλαθλοι, οι μαθητές του δημοτικού, έχουν τις φωτογραφίες των ειδώλων τους στα κινητά τους τηλέφωνα.

Βούρκωσαν χθες το βράδι πολλοί φίλαθλοι, ακούγοντας αυτά που είπε ο μόλις επί λίγες εβδομάδες ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού Ντάνιελ Μαντσίνι ο όποιος έζησε στη Θεσσαλονίκη και έπαιζε επί 3,5 χρόνια με τη φανέλα του Άρη όντας ίσως ο καλύτερος παίκτης του.

Μιλώντας στην δημόσια τηλεόραση και στον συνάδελφο Τάσο Πακλατζή ο Αργεντινός ποδοσφαιριστής ο οποίος σκόραρε εναντίον του Άρη μέσα στο γήπεδο «Κλεάνθης Βικελίδης» εξήγησε γιατί αρνήθηκε να πανηγυρίσει το γκολ και γιατί σχημάτισε με τα δάχτυλά του το γράμμα Άλφα.

Είπε: «Καταρχάς θα ήθελα να εκφράσω τον σεβασμό μου στον Άρη και στον κόσμο του. Η κίνηση που έκανα ήταν το Α, για τον Άλκη, που χάθηκε τόσο άδικα. Μου είχαν πει ότι είχε στο κινητό του μια φωτογραφία μου, ήταν κίνηση που βγήκε από μέσα μου»

Ο ίδιος τόνισε ότι σέβεται την ομάδα του Άρη και τους φιλάθλους του και ότι αυτή είναι σήμερα η μοίρα των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών να εργάζονται αλλάζοντας φανέλες και ομάδες.

Σκέφτομαι όμως ότι αν πριν από πενήντα χρόνια με εύρισκε σε μια γωνιά παρέα οπαδών αντίπαλης ομάδας με τη φωτογραφία ενός παίκτη της αγαπημένης μου ομάδας σε χάρτινη κάρτα, δεν θα με έβριζαν , δεν θα με έδερναν, πόσο μάλλον να μου επιτεθούν και να με μαχαιρώσουν.

Το πολύ πολύ να γινόταν «καζούρα».

Τότε τα γκολ τα «βλέπαμε» στις σελίδες των εφημερίδων σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες (αν προλάβαινε τη φάση ο φωτορεπόρτερ), ενώ σήμερα ακόμα και οι οκτάχρονοι βλέπουν τα γκολ στα κινητά και τα τάμπλετ μέσα σε λίγα λεπτά αφου σκοράρουν οι σημερινοί άσοι.

Άλλαξαν όλα εδώ κάτω με ορμή.

Γι αυτό και εμείς οι παλιότεροι βουρκώσαμε και για τον αδικοχαμένο Άλκη και για τους σημερινούς εφήβους και τους μικρότερους, τους πιτσιρικάδες, που ζουν την αλήθεια τους πάθους τους για την αγαπημένη τους ομάδα στην σκληρή , τοξική και παράλογη εποχή μας. Εποχή οπαδικής παράνοιας και ανάξιων πολιτικών …