Η 14η Ιουνίου είναι ημέρα-ορόσημα για το ελληνικό μπάσκετ και τον ελληνικό αθλητισμό γενικότερα, αφού πριν από 35 χρόνια η Εθνική ομάδα μπάσκετ ανάγκασε όλους τους Έλληνες – φιλάθλους και μη – να βγουν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν την κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, αψηφώντας τη ζέστη.

Ήταν η μεγαλύτερη στιγμή στην ιστορία του αθλήματος, που ήρθε έπειτα από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι με τη Σοβιετική Ένωση και νίκη του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος με 103-101 στην παράταση. Ήταν ο μεγαλύτερος θρίαμβος του ελληνικού αθλητισμού σε ομαδικό άθλημα μέχρι τότε και θα παραμείνει μέχρι το 2004, όταν η Εθνική ομάδα κατέκτησε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου.

Και η επιτυχία αυτή αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία εάν αναλογιστεί κανείς πως τα προηγούμενα χρόνια η Εθνική προερχόταν από συνεχόμενες αποτυχίες. Χαρακτηριστικά, το 1985 δεν ήταν καν στο Ευρωμπάσκετ της Γερμανίας, ενώ δύο χρόνια στη Γαλλία είχε τερματίσει στην 11η θέση.

Για να φτάσει στον μεγάλο τελικό της διοργάνωσης, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα χρειάστηκε να αποκλείσει δύο ημέρες νωρίτερα τη Γιουγκοσλαβία με 81-77, την οποία είχε κερδίσει με εμφατικό τρόπο (84-78) και στον δρόμο προς την οχτάδα.

Ξημέρωσε η 14η Ιουνίου και στις τάξεις των Ελλήνων φιλάθλων επικρατούσε αναβρασμός, ενώ γινόταν «πόλεμος» για ένα μαγικό χαρτάκι. Αντίπαλος των παικτών του Κώστα πολίτη στον μεγάλο τελικό η Σοβιετική Ένωση. Στο ΣΕΦ επικρατούσε από νωρίς το αδιαχώρητο και όλη η Ελλάδα ήταν καρφωμένη στην τηλεόραση.

Ο αγώνας ήταν συγκλονιστικός και κρίθηκε με τις δύο βολές του Λιβέρη Ανδρίτσου, που πήγε το ματς στην παράταση (89-89 η κανονική διάρκεια) και τις δύο βολές του Αργύρη Καμπούρη στην εκπνοή της παράτασης, που διαμόρφωσαν το τελικό σκορ 103-101 υπέρ της Εθνικής μας.

Με τη κόρνα της λήξης στήθηκε ολονύχτιο πανηγύρι σε κάθε σημείο της χώρας, ενώ στα αποδυτήρια επικρατούσε πανδαιμόνιο. Μάλιστα, το λεωφορείο που μετέφερε την αποστολή χρειάστηκε τρεις ώρες για να φτάσει στο ξενοδοχείο στην Γλυφάδα, ενώ ο Νίκος Φιλίππου αναγκάστηκε να κατέβει από το πούλμαν και να ανέβει σε δίτροχο της Τροχαίας για να φτάσει πιο γρήγορα!

Η 14η Ιουνίου 1987 αποτέλεσε το εφαλτήριο για την περαιτέρω εξέλιξη του αθλήματος, αλλά κυρίως σημάδεψε όλους τους Έλληνες εντός κι εκτός των συνόρων. Ο ελληνικός αθλητισμός χρειαζόταν μία επιτυχία και οι δώδεκα διεθνείς του Κώστα Πολίτη ανέλαβαν να γίνουν οι ήρωες που τόσο είχε ανάγκη ολόκληρος ο ελληνισμός.