Έλεγε η γιαγιά μας: «πολλές φορές πάει η στάμνα στη βρύση αλλά κάποια στιγμή θα σπάσει». Εκείνα τα χρόνια οι παροιμίες έκαναν αίσθηση στα οικογενειακά τραπέζια όπου οι συζητήσεις έδιναν και έπαιρναν και η νευρωτική ενασχόληση με τα smartphones δεν κυριαρχούσε.

Τη θυμήθηκα την λαογραφικής αξίας θυμοσοφία της μακαρίτισσας γιαγιάς μας βλέποντας για άλλη μια φορά αποτελέσματα έξι δημοσκοπήσεων που δείχνουν με πληκτική επαναληπτικότητα δύο πράγματα: την κυριαρχία ΝΔ και Μητσοτάκη και την συνέχιση του επώδυνου πονοκεφάλου της ακρίβειας που θα μας στείλει στον ψυχίατρο.

Που θα πάει, με την ανόητη συνήθεια της κυβέρνησης να ανακοινώνει -τέσσερις φορές τo 'κανε- μέτρα κατά της ακρίβειας και το μόνο που καταφέρνει να είναι η αύξηση εκ νέου των τιμών στα ράφια, κάποια στιγμή θα σπάσει η στάμνα και θα πληγωθεί η ΝΔ και δημοσκοπικά και εκλογικά. Στην Αμερική κάτι ξέρουν παραπάνω που δεν ασχολούνται με σπασμένες στάμνες αλλά με την αλάνθαστη ρήση «it s the economy stupid» (είναι η οικονομία ηλίθιε) που έρχεται να υπενθυμίσει σε όλους τους κυβερνήτες του καπιταλιστικού κόσμου ότι ο πολίτης κοιτά τη τσέπη του πριν ρίξει την ψήφο του.

Οι χαμηλές πτήσεις ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ , σύμφωνα με κάποιους δίνουν ένα δίχτυ ασφαλείας στον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά σύμφωνα με άλλους κρατούν την κυβέρνηση σε επανάπαυση.

Η κατά παράδοση χαλαρή ψήφος των ευρωεκλογών -αφού δεν κρίνεται το ποιος θα κυβερνήσει-αποτελεί έναν σοβαρό κίνδυνο για οδυνηρές εκπλήξεις. Σαν κι αυτές των δημοτικών εκλογών όπου η ΝΔ έχασε τους δήμους Αθήνας, Θεσσαλονίκης και Πειραιά.

Σ αυτά προσθέστε την εσωκομματική αναστάτωση από το θέμα των ομοφύλων ζευγαριών αλλά και θέματα που «τρελαίνουν» του ψηφοφόρο όπως η ανεκπλήρωτη και διαρκής υπόσχεση κατάργησης της εισφοράς αλληλεγγύης που πληρώνουν εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι με τρόπο που οι αυξήσεις των συντάξεων που παίρνουν να καταλήγουν σε …μειώσεις και θα έχετε μια καλή εικόνα του εκλογικού κινδύνου για την κυβέρνηση.

Για αυτούς που είναι έτοιμοι τώρα να μας θυμίσουν το «σαράντα ένα τοις εκατό» έχουμε απλώς το επιχείρημα ότι για να αρχίσει να ξηλώνεται το πουλόβερ αρκεί να πέσει αισθητά η δύναμη ενός κόμματος. Η άνοδος των αντιπάλων έρχεται μετά.

Το κυβερνών κόμμα στις δημοσκοπήσεις ήδη υποχωρεί κάτω από το 30%, με ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ όμως, προς το παρόν, να μην μπορούν να κερδίσουν κάτι από αυτή τη φθορά.

Αλήθεια πόσες ακόμα δέσμες μέτρων «κατά τις ακρίβειας» που θα συνοδευτούν με νέες αυξήσεις τιμών στα βασικά αγαθά πιστεύετε ότι θα αντέξει ο πολίτης;