Με μία χειμαρρώδη ομιλία που ανέδειξε τις μεγάλες παθογένειες αλλά και τις τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες της δυτικής Θεσσαλονίκης, παρενέβη ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νεαπόλεως - Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας, στην ημερίδα της ΜτΚ και του makthes.gr, παίρνοντας τη σκυτάλη από τους δημάρχους των τεσσάρων δήμων της περιοχής.   

«Θέλω να ευχαριστήσω τη "Μακεδονία" για την ευκαιρία να μετάσχω στην ημερίδα για την ισόρροπη ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης. Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς τι δουλειά έχει ένας επίσκοπος σε μία τέτοιου είδους εκδήλωση. Αν δούμε όμως την ετυμολογία της λέξεις επίσκοπος θα δούμε ότι σημαίνει αυτό που παρακολουθεί από ψηλά, που εποπτεύει, που παρατηρεί. Ως παρατηρητής λοιπόν μπορώ να μιλήσω για τη Δυτική Θεσσαλονίκη και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι υπέροχοι άνθρωποι που κατοικούν σε αυτήν τη μεγάλη περιοχή. 

Κάνοντας μία μικρή παρένθεση πρέπει να επισημάνω ότι η εφημερίδα "Μακεδονία", μία από τις αρχαιότερες της χώρας, έχει μόνον κυριακάτικη έκδοση. Εμείς οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης ευθυνόμαστε γι' αυτό. Επανέρχομαι στο θέμα της ημερίδας που είναι η ισόρροπη ανάπτυξη και η κοινωνική συνοχή. Στις προσευχές της Εκκλησίας δύο είναι οι λέξεις που κυριαρχούν, η ειρήνη και η συνοχή, που σημαίνει ενότητα. Το μήνυμα είναι λοιπόν πως το μεγάλο ζητούμενο είναι να είμαστε ενωμένοι. 

Εγώ αποκαλώ τους κατοίκους της Δυτικής Θεσσαλονίκης ως Ολυμπιονίκες της καθημερινότητας. αφού ζουν και αγωνίζονται για το μεροκάματο, για την επιβίωση, κάτω από αντίξοες συνθήκες. Οι δήμαρχοι της Δυτικής Θεσσαλονίκης αναφέρθηκαν με πολύ μεγάλη ευγένεια στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή. 

Εγώ θα μιλήσω με λιγότερη ευγένεια. Σε μία χώρα που πεθαίνει δημογραφικά, σε έναν τόπο που οι θάνατοι είναι πιο πολλοί από τις γεννήσεις, η Δυτική Θεσσαλονίκη μυρίζει Ανάσταση. Σε αυτήν εδώ την περιοχή, οι οικογένειες κάνουν ακόμη παιδιά, οι γεννήσεις είναι πολύ περισσότερες από τους θανάτους. Αυτήν την περιοχή λοιπόν κάποιοι την έχουν παρομοιάσει με βάλτο και δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να ζητήσει συγγνώμη. Το έχω ξαναπεί, αλλά δεν θα κουραστώ να το λέω. 

Η Δυτική Θεσσαλονίκη υφίσταται ταξικό ρατσισμό. Υπάρχουν συγκεκριμένα παραδείγματα που το αποδεικνύουν. Σκεφτείτε τι έγινε με τη Thessintec. Υποτίθεται πως συνδέεται με τη βιομηχανική δραστηριότητα και τις θέσεις της εργασίας που αυτή παράγει, αλλά για κάποιον λόγο, ενώ η βιομηχανική δραστηριότητα εντοπίζεται στα δυτικά, η επένδυση έγινε στα Ανατολικά. Τα σκουπίδια στα δυτικά και οι επενδύσεις στα ανατολικά. Σε μία εποχή που τα τείχη πέφτουν παντού, στη δυτική Θεσσαλονίκη υπάρχει ένα αόρατο τείχος που εμποδίζει την ανάπτυξη.

Μίλησα πριν για συνοχή και ενότητα. Θα σας πως τι σημαίνουν στην πράξη όλα αυτά. Κοινωνική συνοχή είναι τα συσσίτια και οι άλλες κοινωνικές δράσεις της Εκκλησίας, χωρίς καμία οικονομική στήριξη. Είναι οι 1000 γυναίκες της περιοχής που κάθε μέρας μαγειρεύουν για ανθρώπους που δεν γνωρίζουν, μένοντας για ώρες μακριά από τις οικογένειές τους. Έτσι μοιράζονται οι χιλιάδες μερίδες φαγητού στους συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη. Αυτή είναι η αλληλεγγύη στην πράξη. Αυτή είναι η ουσία της κοινωνικής συνοχής και εγώ υποκλίνομαι με σεβασμό σε αυτές τις γυναίκες. 

Δεν θα συμβιβαστούμε με την ασχήμια. Εμείς θα παλεύουμε κάθε μέρα για την ομορφιά για τη φιλοκαλία. Η δουλειά της Πολιτείας είναι να ιεραρχεί σωστά τις προτεραιότητες. Εμείς, ως Εκκλησία, θα είμαστε εδώ για να στηρίζουμε, για να εμπνέουμε, για να επισημαίνουμε τα λάθη, για να ζητούμε συγγνώμη για τα όποια λάθη. Προσωπικά, αισθάνομαι ότι εκπροσωπώ αυτούς που δεν εκπροσωπούνται. Τους πρόσφυγες τρίτης γενιάς που αγωνίζονται καθημερινά για το μεροκάματο με επιμονή και αξιοπρέπεια. Το ξαναλέω. Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο και η ομορφιά είστε εσείς».