Το ποδόσφαιρο παράγει μουσική ή για την ακρίβεια, οι φίλαθλοι είναι αυτοί που παράγουν μουσική και την «ξαναγεννούν».

Σε όλα τα μεγάλα στάδια του κόσμου ένα πλούσιο ρεπερτόριο ύμνων, μελωδιών και ρυθμών έχουν «ντύσει» μεγάλους, συγκλονιστικούς αγώνες κυρίως από τη δεκαετία του 1960 και μετά.

Χάρη στις διεθνείς μεταδόσεις των αγώνων κάποια χιτ της εξέδρας απλώθηκαν σε όλον τον πλανήτη. συμπεριλαμβανομένου βέβαια και του θρυλικού «You’ll never walk alone» που γεννήθηκε από τους φιλάθλους της Λίβερπουλ βασισμένο στο ομώνυμο τραγούδι των Gerry and the Peacemakers, του 1963, που με τη σειρά του είχε εμπνευστεί από το μιούζικαλ «Carousel» της δεκαετίας του '40.

Δείτε στη φωτογραφία της 11ης Ιουλίου 1966 την περίφημη «Brass Band» της φρουράς της Βασίλισσας, να παίζει στο αυτοκρατορικό Γουέμπλεϊ, στην τελετή έναρξης.

Μετά τον πρωτόγνωρο ενθουσιασμό της προετοιμασίας της διοργάνωσης που έδειξαν οι οικοδεσπότες Άγγλοι, οι τελικοί του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966 ξεκίνησαν στις 19:30 τη Δευτέρα 11 Ιουλίου 1966.

Μετά την τελετή που ήταν χαμηλών τόνων (στα ΜΜΕ της εποχής περιγράφεται ως «πολύχρωμη αλλά απλή») και την επίσημη κήρυξη της έναρξης από την Βασίλισσα Ελισάβετ, η Αγγλία αντιμετώπισε την Ουρουγουάη, δύο φορές νικήτρια του τουρνουά, μπροστά σε ένα πολυάριθμο κοινό στο Γουέμπλεϊ και με ένα πρωτόγνωρο, για ta δεδομένα της εποχής, τηλεοπτικό κοινό.

Το ματς έμεινε στο 0-0, προτού έρθει αμέσως μετά για τους Άγγλους νικητές αυτού του Παγκόσμιου Κυπέλλου, η νίκη (2-0) απέναντι στο Μεξικό και άλλη μια με το ίδιο αποτέλεσμα κόντρα στην Γαλλία.

Τα δύσκολα ματς ήρθαν αργότερα, προς το τέλος του Ιουλίου και η ομάδα του Άλφ Ράμσεϊ και του Μπόμπι Μουρ αντεπεξήλθε επιτυχώς.

Ο τελικός έσπειρε την αμφιβολία για πολλές δεκαετίες αφού το τρίτο γκολ των Άγγλων (σκόρερ ο Τζεφ Χαρστ) που σημειώθηκε στην παράταση (2-2 στην κανονική διάρκεια) έμεινε στην ιστορία ως το γκολ όπου η μπάλα δεν πέρασε τη γραμμή του τέρματος! Τελικό σκορ του τελικού: 4-2.

Ο Χαρστ παραμένει έως και σήμερα ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που έχει πετύχει χατ-τρικ σε τελικό Μουντιάλ. Μάλιστα σκόραρε μια φορά με το δεξί πόδι, μία με το αριστερό και μία με το κεφάλι.

Τι εποχή! Μακριά μαλλιά, η νεοφερμένη μίνι φούστα, οι τραγουδάρες των Μπιτλς και των Ρόλινγκ Στόουνς, η νέα αισθητική στο σινεμά, τα πολύχρωμα ρούχα και η νέα μόδα στην Κάρναμπι Στριτ. Τα swinging sixties...