Με τη λήξη του αγώνα Ρεάλ Μαδρίτης - Τσέλσι, που βρήκε τη "Βασίλισσα" να εξασφαλίζει την πρόκριση στα ημιτελικά του Champions League, οι ποδοσφαιριστές της ισπανικής ομάδας δεν έτρεξαν στον Καρίμ Μπενζεμά, που πέτυχε χατ-τρικ στο Λονδίνο και το γκολ της πρόκρισης στη Μαδρίτη, αλλά στον Λούκα Μόντριτς. Κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο.

Στα 90 λεπτά της κανονικής διάρκειας του αγώνα και στα 30 της παράτασης ο Μόντριτς ήταν το "πνευμόνι" της ομάδας του με τα αδιάκοπα τρεξίματά του. Το κυριότερο, όμως, είναι πως όταν η Τσέλσι προηγήθηκε με 3-0, ο Κροάτης βρήκε τον τρόπο να τροφοδοτήσει τον Ροντρίγκο με μία εξωφρενική ασίστ, που βοήθησε τον Βραζιλιάνο να στείλει το ματς στην παράταση.

Ο Μόντριτς δεν βγαίνει ποτέ από το γήπεδο

Την εποχή που ο Ζινεντίν Ζιντάν προσπαθούσε να διαχειριστεί την αποχώρηση του Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Λούκα Μόντριτς είδε μπροστά του την ευκαιρία να καταστήσει εαυτόν αδιαμφισβήτητο ηγέτη των "μερένχες". Σε μία προπόνηση πλησίασε τον "Ζιζού" και τον ενημέρωσε πως αν ήθελε  από τον ίδιο να συνεχίσει να αποδίδει σε κορυφαίο επίπεδο, θα πρέπει να παίζει χωρίς σταματημό. Ο Ζιντάν χαμογέλασε, πριν αντιληφθεί ότι ο παίκτης του σοβαρολογούσε.

Οι μαζεμένες απουσίες της Ρεάλ ανάγκασαν τον Γάλλο να σεβαστεί την επιθυμία του ποδοσφαιριστή του κι έκτοτε, ακόμη κι όταν τα ηνία ανέλαβε ο Κάρλο Αντσελότι. Ο Μόντριτς είναι 37 ετών, αλλά δεν σταματάει να παίζει, διότι θεωρεί πως αυτό είναι που τον βοηθάει να διατηρήσει τον ρυθμό του.

Το παιδί του πολέμου

Πριν ο Μόντριτς συστηθεί στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό κοινό ως φέρελπις ποδοσφαιριστής της Ντιναμό Ζάγκρεμπ, μεγάλο ταλέντο της Τότεναμ και σούπερ σταρ της Ρεράλ Μαδρίτης, έζησε μία δύσκολη παιδική ηλικία, όπως όλοι οι Κροάτες πιτσιρικάδες στα δύσκολα χρόνια του πολέμου.

Γεννημένος στις 9 Σεπτεμβρίου 1985 στο Μόντριτσι, ένα χωριό στα βόρεια του Ζαντάρ, ο Λούκα πέρασε τα πρώτα του χρόνια στο πέτρινο σπίτι του παππού του, όπου στα 5 του είχε καλλιεργήσει το ταλέντο του ως βοσκός. Ωστόσο, η παιδική του ηλικία στιγματίστηκε από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία. Ο παππούς του, Λούκα με το όνομα, εκτελέστηκε από Σέρβους κοντά στο σπίτι της οικογένειας, που πυρπολήθηκε λίγο αφού οι Μόντριτς πήραν το δρόμο της προσφυγιάς.

Για επτά χρόνια ο Λούκα και η οικογένειά του διέμεναν σε ξενοδοχείο για πρόσφυγες και ο πιτσιρικάς μάθαινε τα βασικά του ποδοσφαίρου παίζοντας μπάλα στο πάρκινγκ του ξενοδοχείου. Αυτός ήταν ένας τρόπος για να ξεφύγει το μυαλό του μικρού από τις χιλιάδες βόμβες στην περιοχή.

Όπως είπε χρόνια αργότερα, δεν είχε αντιληφθεί τότε το μέγεθος του πολέμου. Σε εκείνο το ξενοδοχείο είχε κάνει πολλούς φίλους και όλοι γονείς είχαν συμφωνήσει να αποκρύψουν από τα παιδιά τους τη φρικτή πραγματικότητα.

Το νερό στο ποδοσφαιρικό αυλάκι μπήκε το 1992, όταν ο Μόντριτς βρήκε χρόνο να ενταχθεί σε μία ποδοσφαιρική ακαδημία παράλληλα με τις υποχρεώσεις του στο δημοτικό σχολείο.

"Πολλές φορές κάναμε προπονήσεις και ξαφνικά αρχίζαμε να τρέχουμε προς τα καταφύγια", θυμήθηκε χρόνια μετά. Όπως λένε όσοι τον γνώρισαν, ο πόλεμος τον σκλήρυνε ως άνθρωπο.

Ο σωματότυπός του, φτερό στον άνεμο γαρ, απέτρεψε τη Χάιντουκ Σπλιτ από τον να τον αποκτήσει, αλλά η Ντιναμό Ζάγκρεμπ δεν έκανε το ίδιο λάθος.

Στα 16 του ο Μόντριτς εντάχθηκε στην ομάδα της πρωτεύουσας και τα πάντα από κει και πέρα πήραν τον δρόμο του.

Ο πιτσιρικάς βοσκός από το Μόντριτσι, που έμαθε τα βασικά του ποδοσφαίρου σε ένα πάρκινγκ ξενοδοχείου για πρόσφυγες, έφτασε να κατακτά, μεταξύ άλλων, τέσσερα Champions League και τη "Χρυσή Μπάλα" το 2018.