“Κατανοώ την ανάγκη για ένα νέο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ. Και αποφάσισα να παραμερίσω για να περάσει. Έχω εμπιστοσύνη στο ανθρώπινο δυναμικό του κόμματός μας. Στις αστείρευτες δυνάμεις της κοινωνίας και της Αριστεράς. Αποφάσισα λοιπόν να προτείνω την εκλογή νέας ηγεσίας από τα μέλη του Κόμματος, όπως ορίζει το καταστατικό του. Την άμεση προσφυγή στις σχετικές διαδικασίες. Στις οποίες φυσικά δεν θα είμαι υποψήφιος. Θα είμαι όμως παρών πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά από αυτές».

Ίσως είναι η πιο σαφής, ευκρινής και πολιτικά βαρυσήμαντη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα των τελευταίων χρόνων, αυτή της παραίτησής του.

Σα να τους λέει «Εσείς να δούμε τώρα».

Το πως εννοεί όμως το «παρών» αναμένεται να είναι αφορμή για συζητήσεις, άρθρα, ίσως και για πολιτικές εξελίξεις στο χώρο του. Τα πάντα ρεί…

Τρεις παρατηρήσεις:

1. Από τις δηλώσεις του έλειψε μια γενναία αυτοκριτική.

2. Αν έμενε γαντζωμένος στην καρέκλα, ο συνδυασμός του σοκ του 17,5% και των συντροφικών μαχαιρωμάτων, της αδύναμης παρουσίας του ΣΥΡΙΖΑ στην τοπική αυτοδιοίκηση και του «ουαί τοις ηττημένοις» που πάντα ξεσπά εναντίων αυτών που υπέστησαν εκλογική συντριβή, θα έφερνε πιθανότατα νέες επώδυνες ήττες.

3. Κάποιοι προβλέπουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς αυτόν αργά ή γρήγορα θα πέσει σε μονοψήφια ποσοστά δύναμης. Άλλοι δηλώνουν ότι η εικόνα ενός Τσίπρα στα έδρανα της ολιγάριθμης πια κοινοβουλευτικής ομάδας να παρακολουθεί μελαγχολικά τις ομιλίες του νέου ή της νέας αρχηγού του κόμματος, χωρίς την ηγετική και χαρισματική του συμβολή, θα είναι από τις πιο αλλόκοτες της νέας Βουλής.

Και από τις πιο ενδιαφέρουσες…

Οι εξελίξεις δεν είναι σίγουρο ότι οδηγούν στο πολιτικό τέλος και του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα. Ούτε συμφωνώ με τις σακχαρόπηκτες αναλύσεις πως ο ηγέτης που πήρε τον ΣΥΡΙΖΑ στο 4% και τον οδήγησε σε νίκες και στην κυβέρνηση της χώρας, είναι τώρα μια «στημένη λεμονόκουπα» αφού έπαιξε το …ρόλο που κάποιοι ήθελαν (Πρέσπες, 4ο Μνημόνιο, «αθώωση» Κώστα Καραμανλή για τη χρεωκοπία, συμφέροντα κατεστημένου κλπ).

Ο Τσίπρας έφυγε αλλά οι θεωρίες συνωμοσίας και ο λαϊκισμός θα μείνουν στη φαιδρά πορτοκαλέα μέχρι να σβήσει ο ήλιος.

ΥΓ: Κάποιοι ήδη υποστηρίζουν ότι θα τον ξαναδούμε στα πρωτοσέλιδα και στις πρώτες ειδήσεις των δελτίων, πρωταγωνιστή, προσθέτοντας ότι το «με ποιο κόμμα» είναι η πραγματικά δύσκολη ερώτηση. Οι πιο πολλοί όμως νοιώθουν ότι ο κύκλος του κλείνει.