Τι έφερε η κάλπη;

Πρώτον: Στρίβει προς δεξιά η Ελλάδα. Με ισχυρές πινελιές άκρας δεξιάς μάλιστα.

Βέβαια δεν υπάρχει έκπληξη αν δει κανείς την εμφανή «δεξιοποίηση» της Ευρώπης.

Από το ακροδεξιό Vox της Ισπανίας , την άνοδο του μεταφασιστικού κόμματος «Αδέλφια της Ιταλίας» της Μελόνι, την Λεπέν που ελπίζει σε μεγαλύτερη άνοδο στη Γαλλία , την άνοδο της Φλαμανδικης ακροδεξιάς στο Βέλγιο κλπ η τάση είναι εμφανής.

Δεύτερον : Ίσως αδικούμε τον ηγέτη της ΝΔ και εκ νέου πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να τοποθετούμε ως δεύτερη διαπίστωση τον προσωπικό του θρίαμβο στην εκλογική αναμέτρηση. Αδιαμφισβήτητα η νίκη της ΝΔ έχει αρχιτέκτονα. Η πρώτη έγνοια του θα πρέπει να είναι πάντως η πάταξη κάθε μορφής αλαζονείας εν τη γενέσει της. Αυτό τόνισε άλλωστε και ο ίδιος στην πρώτη του δήλωση μετά την οριστικοποίηση του εκλογικού αποτελέσματος: Μηδενική ανοχή σε όποιον δεν τιμήσει την εμπιστοσύνη του λαού στη ΝΔ.

Με την ευκαιρία: Καλό κουράγιο στον Κωνσταντίνο Τασούλα που πιθανότατα θα είναι εκ νέου ο Πρόεδρος της Βουλής.

Έντονη μεταρρυθμιστική δράση θα είναι η φυγή προς τα εμπρός της νέας κυβέρνησης. Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης πιθανολογείται πως δίνει τον αέρα της σαρωτικής ανανέωσης και της συμμετοχής κάποιων νέων ελπιδοφόρων πολιτικών σ αυτήν.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης επίσης θα προσπαθήσει βάλει το όριο για να μην διεισδύσει η ακροδεξιά στα όρια του δικού του διευρυμένου χώρου επιρροής

Τρίτον: Σοκ και δέος στο κόμμα, στην ηγεσία και στους ψηφοφόρους για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αμέσως μετά την ανακοίνωση του έξιτ πολ και τα πρώτα αποτελέσματα, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έδειχναν να βλέπουν την πραγματικότητα με τα μάτια του 2015.

«Χάσαμε από τον περασμένο Μάιο και όχι τώρα», έλεγαν.

Μόνο που το 2019 μετά την ήττα των ευρωεκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε και συνήλθε σε 1,5 μήνα και ανέβηκε μάλιστα κατά …οκτώ μονάδες φτάνοντας στο 31,5% . Τι να ελπίσει τώρα με το 18%; Καλά -καλά με τον αριθμό των εδρών του δεν θα μπορεί ίσως να καταθέσει πρόταση μομφής.

Η επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι γεμάτη κατήφεια και περισυλλογή αλλά και με πίεση για διορθωτικές αλλαγές. Θα περιλαμβάνει και την ηγεσία;

Τέταρτον: Το ΠΑΣΟΚ ενισχύθηκε ξανά αλλά λιγότερο από μια εκατοστιαία μονάδα. Πολύ λιγότερο βέβαια σε σχέση με την ευφορία και την θριαμβολογία που εξέπεμψε στις 21 Μαίου.

Τώρα άρχισε το ντέρμπι ΠΑΣΟΚ -ΣΥΡΙΖΑ έλεγαν πολιτικοί αναλυτές στα πάνελ της τηλεόρασης. Πολιτικά δείχνει παράδοξο να μην ανεβαίνει περισσότερο το ΠΑΣΟΚ σε μια εποχή υποχώρησης, αμηχανίας, σύγχυσης και ηττοπάθειας για το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα.

Στην Αττική και ειδικά στις λαϊκές συνοικίες το ΠΑΣΟΚ πήγε γενικά άσχημα και κινήθηκε κάτω από το πανελλαδικό ποσοστό του ενώ στις ίδιες περιοχές κατέρρευσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν αξιοποίησε όσο μπορούσε το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη τη συγκυρία.

Γενικότερα: Ουδείς ανέμενε τέτοια υποχώρηση της κεντροαριστεράς. Έβλαψε και το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ αυτή η μεταξύ τους κόντρα.

Το υψηλότερο ποσοστό της ακροδεξιάς στην Ελλάδα σημειώθηκε για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα. Τρία κόμματα που κινούνται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας μπαίνουν στη Βουλή.

Πριν από δώδεκα χρόνια είχαμε Χρυσή Αυγή, ΛΑΟΣ και ΑΝΕΛ ταυτοχρόνως αλλά τότε η ΝΔ είχε δύναμη γύρω στο 28%.

Σπαρτιάτες, Ελληνική Λύση, ΝΙΚΗ έχουν αθροιστικά 13%!

Τις επόμενες μέρες θα μάθουμε το αν το «οὐαὶ τοῖς ἡττημένοις» ισχύει για τον Αλέξη Τσίπρα.

Ή αλλιώς, πόσες φορές πρέπει να χάσει σε εκλογές για να παραιτηθεί;

Έχασε για έκτη συνεχή φορά!!!

Τώρα που απαντήθηκε το ποιος θα κυβερνήσει αυτή τη χώρα, υπάρχει και ένα άλλο σημαντικό ερώτημα.

Αυτό που αφορά στο ποια θα είναι σε βάθος χρόνου η ισχυρή προοδευτική παράταξη.

Τόσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και για το ΠΑΣΟΚ το ερώτημα αυτό είναι κάτι σαν τον «ελέφαντα στο δωμάτιο»: Όλοι τον βλέπουν τον ελέφαντα , όλοι στριμώχνονται και ξεβολεύονται αλλά και όλοι αποφεύγουν τη συζήτηση γι αυτόν.

Τα σενάρια είναι τρία :

1.Να συγχωνευτούν μέσω σταδιακών συγκλίσεων και διαλόγου, οι δυο χώροι, πράγμα πολύ δύσκολο, αν σκεφτεί κανείς το εχθρικό κλίμα που υπάρχει στη βάση και την ηγεσία και των δυο κομμάτων.

2.Να συνεχίσουν την άγρια κόντρα μεταξύ του μέχρι ένας από τους δυο να συρρικνωθεί και περιθωριοποιηθεί.

3.Να εμφανιστεί μια χαρισματική και άφθαρτη προσωπικότητα που με ένα καινούργιο κόμμα της κεντροαριστεράς θα ανακατέψει την τράπουλα.

Μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο, η ΝΔ του Κυρ. Μητσοτάκη μπορεί να νοιώθει σχετικά ασφαλής εν μέσω μυριάδων προβλημάτων που θα κληθεί να αντιμετωπίσει και χωρίς καμμία πίστωση χρόνου.

Η διαφαινόμενη ηγεμονία της ΝΔ και του Μητσοτάκη, η ισχνή για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα αθροιστική δύναμη της κεντροαριστερής αντιπολίτευσης με την αδυναμία συνεργασίας μεταξύ των μερών της και η ενίσχυση των πάσης φύσεως και απόχρωσης ακραίων και αντισυστημικών κομμάτων, είναι η εικόνα του μετεκλογικού πολιτικού συσχετισμού και δημιουργεί πολλές ανησυχίες.

Το πιο κρίσιμο ερώτημα είναι:

Κατάλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ τι άλλαξε στην ελληνική κοινωνία από το 2015; Ή για να το πούμε ίσως πιο ωμά, έδειξε να θέλει να καταλάβει; Μπορεί να διαχειριστεί την ευφημιστικώς λειτουργούσα γι αυτόν θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης με 48 έδρες;

Αργεί όπως φαίνεται η ανάδυση μιας σύγχρονης ενωμένης σοσιαλδημοκρατικής παράταξης.