«Αν δεν ταυτιστώ με μια ιστορία και δεν έχω μια προσωπική σύνδεση δεν την ανεβάζω καθόλου, δεν με ενδιαφέρει», λέει στο makthes.gr ο Νικορέστης Χανιωτάκης.

Έτσι συνέβη και με τον Λούκυ Λουκ, που ήταν από την παιδική του ηλικία ένα από τα αγαπημένα του κόμικς. Όταν ήρθε η πρόταση από τον Γιάννη Ζαφειρίου και το θέατρο «Κολοσσαίο» της Θεσσαλονίκης να το σκηνοθετήσει δεν χρειάστηκε να το σκεφτεί πολύ. «Διεκδίκησαν πάρα πολύ και με πολύ ωραίο τρόπο τη συνεργασία μας. Επίσης κατάφεραν να πάρουν τα πνευματικά δικαιώματα του έργου, πράγμα πολύ δύσκολο, αφού δεν πείθονται οι δικαιούχοι στο εξωτερικό. Όλο αυτό με συγκίνησε. Επιπλέον ήθελα πάντα να κάνω μια πρωτογενή παράσταση στη Θεσσαλονίκη».

Επομένως, μικροί και μεγάλοι, μπορούν να δουν αυτό το διάστημα τον λατρεμένο ήρωα των παιδικών μας χρόνων, έναν χαρακτήρα που έχουμε γνωρίσει μέσα από τα κόμικς και τα κινούμενα σχέδια, να ζωντανεύει για πρώτη φορά στην Ευρώπη στο θέατρο. «Όλο αυτό έχει πολλές προκλήσεις, που μας έκαναν να εξελιχθούμε, να αναζητήσουμε όμορφες λύσεις και να ανοίξουμε το φαντασιακό μας κομμάτι. Μια τέτοια μεταφορά απαιτεί δουλειά, δοκιμή, πρόβα, είναι όμως και ένα μαγικό ταξίδι και δεν έχει τεράστια διαφορά από το να πάρεις ένα χαρτί πάνω στο οποίο είναι γραμμένος ένας θεατρικός διάλογος. Πάντα ως σκηνοθέτες και ως ηθοποιοί έχουμε τον ρόλο του να ‘προξενεύουμε’ ένα έργο στον κόσμο και να τον κάνουμε να το αγαπήσει», τονίζει ο Νικορέστης Χανιωτάκης.

Εδώ όμως ο χαρακτήρας αποτελεί μια πολύ γνώριμη φιγούρα για το κοινό, που ξέρει τη μορφή, το ντύσιμό του, έχει μάθει πολλές ιστορίες του. «Αυτή ήταν η πιο σημαντική πρόκληση και η άλλη να τον απευθύνουμε σε όλη την οικογένεια. Η παράσταση να μην είναι ούτε παιδική, ούτε μόνο για ενήλικες, να μην είναι πάρα πολύ σκληρή με ακατάλληλες σκηνές, καθώς ουσιαστικά μιλάμε για την Άγρια Δύση των τελών του 19^ου αι., για ένα γουέστερν που επειδή είναι κόμικ έχει και κωμικά στοιχεία και παρωδεί την εποχή του».

Μια άλλη πρόκληση ήταν ότι το έργο περιλαμβάνει και πραγματικά γεγονότα. «Έπρεπε να σεβαστούμε την πραγματικότητα και την αλήθεια», επισημαίνει ο Χανιωτάκης.

Για να επιτευχθούν όλα τα παραπάνω χρειάστηκε πολύ προετοιμασία. «Κάναμε πάρα πολλές πρόβες, συνδυάσαμε πάρα πολλά στοιχεία δράματος αλλά και υποκριτικής ουσίας και φτάσαμε σε ένα αποτέλεσμα που έχει τα πάντα: πρόζα, μουσική, τραγούδι, ακροβατικά, δύσκολες συνθήκες, ρεαλιστικές καταστάσεις όπως πυροβολισμούς όπου τα εφέ φαντάζουν αληθινά, χιούμορ, αγωνία», υπογραμμίζει ο σκηνοθέτης.

«Βασανίζουμε και βασανιζόμαστε»

Η παράσταση που έχει τίτλο «Ο Λούκυ Λουκ κι ο Λευκός Ιππότης» είναι σε διασκευή Στέλιου Χατζηαδαμίδη και βασίζεται στο ομότιτλο κόμικ του Ρενέ Γκοσινί. «Μέσα στην υπόθεση με έναν πολύ έξυπνο τρόπο πλέκονται κάποιες ιστορίες και από άλλα κόμικς. Έτσι, βλέπουμε και άλλους ήρωες, όπως τους Ντάλτον, την Καλάμιτι Τζέιν, τον Ραντανπλαν. Ο Λούκυ Λουκ μπαίνει σε έναν θίασο γίνεται ηθοποιός για να ανακαλύψει τους κλέφτες τραπεζών. Αυτή η σύμβαση, το θέατρο μέσα στο θέατρο, έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον και πολύ χιούμορ», υποστηρίζει ο Νικορέστης Χανιωτάκης.

ΤΟ ΤΡΕΙΛΕΡ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ 

Όση ώρα μιλάμε έχουμε ήδη και οι δυο πληροφορηθεί το τραγικό και ντροπιαστικό περιστατικό της Πάτρας όπου κάποιοι βασάνιζαν έναν Ρομά με νοητική υστέρηση, υποχρεώνοντάς τον να πει τα κάλαντα γονατιστός, βάζοντάς του φωτιά και τραβώντας βίντεο, γελώντας ενώ εκείνος καιγόταν. «Πόσο η κοινωνία μας σήμερα μοιάζει με την Άγρια Δύση;», τον ρωτάω. «Ζούμε σε μια χώρα που δεν έχει πόλεμο, ούτε στέρηση ελευθερίας και λόγου, σε έναν τόπο που μπορούμε να εκφραστούμε ανά πάσα στιγμή μέσα από τα social media. Αυτή την ελευθερία αντί να την προασπίσουμε και να τη διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού τη χρησιμοποιούμε για να στραφούμε σε βάρος του διπλανού μας. Δεν υπάρχει κανένα όριο και λειτουργούμε αυθαίρετα προσβάλλοντας, γελοιοποιώντας τον διπλανό μας. Η δημοκρατία και η ελευθερία δεν πρέπει να υπάρχει μόνο στα χαρτιά αλλά και στον τρόπο που ζούμε στην καθημερινότητά μας. Οπότε η Άγρια Δύση εκείνης της περιόδου έχει μια πιο ελαφριά εκδοχή με την έννοια ότι τότε η Αμερική μάζευε τα κομμάτια της από τον Εμφύλιο. Υπήρχε πολύ μεγάλη φτώχια, πολύ μεγάλη επικινδυνότητα στην καθημερινότητα των ανθρώπων, δεν ήξεραν πώς θα ζήσουν, είχαν συνεχείς διαμάχες με τους γηγενείς ινδιάνους, είχαν όπλα για να προστατευτούν, ήθελαν να ξεσπάσουν με λάθος τρόπο. Εμείς τώρα έχουμε χιλιάδες τρόπους διασκέδασης, ψυχαγωγίας κι όμως βασανίζουμε και βασανιζόμαστε».

Ένα παιδί που αναζητά τη δικαιοσύνη

Γι αυτό αγαπάει τον Λούκυ Λουκ. «Έχει μια αθωότητα. Χειρίζεται τα πιστόλια χωρίς ποτέ να χτυπάει και να τραυματίζει κάποιον. Λειτουργεί με μια αφέλεια ως προς τους καουμπόηδες και τους ινδιάνους. Αυτά που κάνουμε εμείς στη ζωή μας δεν έχουν δυστυχώς αφέλεια, αλλά βγάζουν την τοξικότητά μας στον διπλανό μας. Αυτό με πληγώνει πάρα πολύ και ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη και σε πολλά άλλα έργα προσπαθώ να εκφράσω αυτό ακριβώς, ότι κάτι πρέπει να αλλάξει».

Παραλληλίζει τον Λούκυ Λουκ με ένα παιδί που αναζητά τη δικαιοσύνη μέσα από μια προσωπική οδό. «Είναι ένας μοναχικός άνθρωπος, συνεσταλμένος. Παρόλα αυτά όταν ακούει ότι κάποιος κινδυνεύει, σπεύδει να βοηθήσει, έχει δηλαδή έντονο το συναίσθημα της δικαιοσύνης και της υπεράσπισης του αδύναμου. Επίσης δεν πάει με τη μάζα. Ταυτίζομαι πάρα πολύ με αυτό. Δεν μπορώ να ακολουθώ τη μάζα μόνο και μόνο για να είμαι στη μόδα ή να είμαι αρεστός».

Θεατρικός ηθοποιός και σκηνοθέτης ο Νικορέστης Χανιωτάκης έχει κάνει πολύ επιλεκτικές συνεργασίες με την τηλεόραση. Έπαιξε για τέσσερις σεζόν στη διεθνή παραγωγή «Durrells», ενώ στην ελληνική τηλεόραση έχει λίγες εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές. Ωστόσο, φέτος θα συμμετάσχει στους «Παγιδευμένους» του ANT1 έχοντας ήδη αρχίσει γυρίσματα. «Ο ρόλος μου είναι ένα καλό αλλά βασανισμένο πλάσμα, που αναγκάζεται να κάνει κάποιες ανήθικες πράξεις προκειμένου να επιβιώσει. Με συγκινεί πολύ ότι ο χαρακτήρας έχει τις δυο αυτές πλευρές του». Περιμένουμε τις εμφανίσεις του στα μέσα Ιανουαρίου.

Τέλος, δίνει τις δικές του ευχές για τη νέα χρονιά: «Υγεία, οικογενειακή γαλήνη. Οι άνθρωποι να στηρίζουμε και να αγαπάμε αυτούς που έχουμε κοντά μας, να μην τους αφήνουμε να φύγουν από δίπλα μας και να μην ξεχνάμε να τους δίνουμε την αγάπη μας γιατί τους θεωρούμε δεδομένους μερικές φορές και δεν είναι έτσι. Επίσης, να έχουμε ειρήνη και δικαιοσύνη και για όλους εμάς τους ηθοποιούς να αναβαθμιστεί το απολυτήριο Λυκείου μας!».

Οι παραστάσεις θα ολοκληρωθούν στα τέλη Φεβρουαρίου.