Εν αρχή ην ο λόγος. Και μπορεί στον πρόλογο του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου ο μαθητής του Ιησού και ευαγγελιστής να μιλάει για τη θεία φύση του λόγου (ως λογική και σοφία) και την κοσμολογική του λειτουργία, αλλά στην περίπτωση που αναφερόμαστε ο λόγος έχει τον πρώτο ρόλο ως γραφή και ως κείμενο. Εννοούμε ασφαλώς το ελληνικό τραγούδι, που αποτελεί την πιο επιδραστική μορφή τέχνης στην Ελλάδα. «Το τραγούδι δεν είναι μουσική, αλλά πριν από όλα λόγος. Ειδικά επειδή η καταγωγή της τέχνης του ελληνικού τραγουδιού έρχεται από το δυτικό κείμενο και από τα αρχαία χρόνια. Οι Έλληνες προσέχουν πρώτα τον λόγο στο κομμάτι της ψυχαγωγίας και της καλλιτεχνίας. Στο κομμάτι της διασκέδασης μεσολαβεί και κυριαρχεί, αλλά στην καλλιτεχνική υπόστασης και στην τέχνη του τραγουδιού πριν από όλα έρχεται ο λόγος. Αυτός διαμορφώνει τη συγκίνηση, αυτός περνάει από το μυαλό στην καρδιά και έτσι κινητοποιεί και το συναίσθημά μας», λέει στη «ΜτΚ» ο Παρασκευάς Καρασούλος, ένας από τους γνωστότερους Έλληνες στιχουργούς που έχει στο ενεργητικό του επιτυχίες όπως τα αγαπημένα κομμάτια «Δυο μέρες μόνο», «Αν», «Μικρή Πατρίδα», ενώ έχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους Έλληνες δημιουργούς.

Ο ίδιος στο περιθώριο της δισκογραφικής του παρουσίας και παράλληλα με αυτή έχει αναπτύξει μια δραστηριότητα που αφορά στο θέατρο, στην πεζογραφία, στα πολιτιστικά μας συμβαίνοντα, κυρίως μέσω της εταιρείας Μικρή Άρκτος που δραστηριοποιείται στην παραγωγή δίσκων και βιβλίων. «Νομίζω ότι αρκετές προτάσεις μας πια στάθηκαν και στέκονται αναφορές και στο τραγούδι. Έχουμε βγάλει πολύ σημαντικά βιβλία και έχουμε τροφοδοτήσει με έργα ποιητών, και όχι μόνο, την ελληνική βιβλιογραφία χρόνια τώρα», επισημαίνει ο δημιουργός.

Σε μια εποχή που γενικότερα η δισκογραφία και οι εκδόσεις αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα και στρέφονται προς πιο εμπορικές λύσεις η Μικρή Άρκτος κάνει τη διαφορά και δείχνει ότι, τελικά, κάτι τέτοιο μπορεί να σταθεί και ότι ο κόσμος το εκτιμάει. «Όλο αυτό συμβαίνει με πολύ κόπο, δυσκολίες, πολύ μεγάλη υπομονή και επιμονή και ισχυρό καλλιτεχνικό αίτημα. Αν το έχεις αυτό, ακόμη και στην πιο δύσκολη εποχή, δεν έχεις παρά να ακολουθήσεις τον δρόμο που υπαγορεύει η αισθητική σου και η τέχνη σου. Εκεί που το καλλιτεχνικό αίτημά σου συμπράττει με τη ζωή σου, εκεί που η ίδια η τέχνη σου γίνεται ζωή, αυτό που κάνεις δεν είναι απλώς ένα επάγγελμα και, άρα, το κέντρο σου δεν είναι τα χρήματα και η εμπορική επιστροφή, αλλά η αγωγή της ψυχής σου και η απόλαυση».

Η υπεράσπιση ενός έργου

Τώρα ο Παρασκευάς Καρασούλος συμπράττει με την εξίσου αγαπημένη ομότεχνή του Λίνα Νικολακοπούλου σε μια μουσική παράσταση με τίτλο «Ανάσα μου κι αέρα» (προέρχεται από τους στίχους τραγουδιών και των δύο), κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στην ιστορία της σύγχρονης ελληνικής μουσικής σκηνής, αφού οι στιχουργοί είθισται να παραμένουν συνήθως στα μετόπισθεν και στο παρασκήνιο του τραγουδιού.

Μαζί οι δυο τους αναλαμβάνουν την υπεράσπιση του έργου τους, κάτι απολύτως αναγκαίο, σοφό και εξαιρετικά δημιουργικό. Έτσι, επιμελούνται και συνυπογράφουν μια μουσική παράσταση με άξονα το διάλογο των στίχων, των εικόνων, των τραγουδιών τους. «Το υπέδειξε και στους δυο μας ο καιρός. Βρισκόμαστε σε μια εποχή κρίσης που όλοι μας νιώθουμε την ανάγκη του άλλου και που οι άνθρωποι πρέπει να ξαναβρεθούμε κοντά στην τέχνη, στον πολιτισμό και στην κοινωνία, να συζητήσουμε και να συμπράξουμε. Ίσως γι αυτό έγινε τόσο εύκολα, ανώδυνα και δημιουργικά η συνεργασία με τη Λίνα. Συναντηθήκαμε για πρώτη φορά μετά από χρόνια πολλά στην ΕΔΕΜ που είναι ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών και μέσα από εκεί μας βγήκε αβίαστα αυτή η πρόταση σύμπραξης. Από ότι φάνηκε στην πράξη λειτούργησε, υπήρχε και καλλιτεχνικός λόγος να συμβεί και έδεσε τόσο πολύ το πρόγραμμα που έμοιαζε να το είχαμε καθυστερήσει υπερβολικά», τονίζει ο Καρασούλος.

Σε αυτή την ένωσή τους φωνές τους γίνονται τρεις εξαιρετικοί νέοι ερμηνευτές και μουσικοί που φωτίζουν με τον δικό τους τρόπο τραγούδια που άντεξαν στον χρόνο. «Το δεύτερο κίνητρο και το δεύτερο σημείο αναφοράς μας ήταν οι νέοι αυτοί ερμηνευτές οι οποίοι στάθηκαν κοντά μας, γνώριζαν το ρεπερτόριό μας και είδαμε να ζωντανεύουν τα τραγούδια μας με έναν φρέσκο και πολύ δυναμικό τρόπο. Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις νέους που γνωρίζουν το υλικό σου, που το αγαπούν και που θέλουν να το διαβάσουν με μια διαφορετική ματιά, που ανανεώνουν τα τραγούδια και τους δίνουν άλλη δύναμη. Έτσι το υλικό αποκτά και μια διαφορετική ζωντάνια», υπογραμμίζει ο στιχουργός.

Το πρόγραμμα αποτελείται από γνωστά τραγούδια και των δύο και ξεκινά με τη συνένωση δύο κομματιών σε ένα («Το μωρό» και «Του εαυτού του παιδί»). «Στην πορεία περνάνε κομμάτια που έχει αγαπήσει πολύ ο κόσμος και ο στόχος μας είναι να τα τραγουδήσει μαζί μας: ‘Δύο μέρες μόνο’, ‘Μικρή Πατρίδα’, ‘Συναυλία’, ‘Δικαίωμα’, ‘Σίδερο’. Είναι μια παράσταση με κομμάτια που απέδειξαν την αντοχή τους μέσα στον χρόνο», λέει ο δημιουργός.

Την ενορχήστρωση υπογράφει ο συνθέτης Χρίστος Θεοδώρου. «Ήμασταν πάρα πολύ τυχεροί γιατί πλησίασε υποδειγματικά όλα αυτά τα τραγούδια μας», τονίζει ο στιχουργός.

«Της ομορφιάς το άγριο φιλί»

Πέρα από αυτή τη δουλειά όμως, ο Παρασκευάς Καρασούλος ετοιμάζει έναν καινούριο δίσκο με τον Θοδωρή Νικολάου και με τίτλο «Της ομορφιάς το άγριο φιλί», που θα περιλαμβάνει 14 τραγούδια με τις υπογραφές πολύ σημαντικών συνθετών (Γιώργος Ανδρέου, Ελένη Καραϊνδρου, Νίκος Κηπουργός, Χρήστος Νικολόπουλος, Θοδωρής Οικονόμου και Γκοτιέ Βελησσάρης) και θα κυκλοφορήσει τον Δεκέμβριο. «Νομίζω ότι είναι μια πολύ σημαντική δική μου στιχουργική κατάθεση. Είναι ευτυχής σύμπτωση να συνυπάρχω με πολλούς φίλους και δημιουργούς που εκτιμώ πολύ», σημειώνει.

Τέλος, μιλάει για την εποχή της μετάβασης που ζούμε, μια περίοδο που από τον πολιτισμό του λόγου περνάμε στη φάση της εικόνας. «Όλα αλλάζουν και το φαίνεσθαι είναι πιο μπροστά από το είναι. Έχει πολύ μεγάλη σημασία ότι κάποιοι άνθρωποι πιστεύουμε πως παρότι αλλάζει η εποχή θα πρέπει να προσπαθήσουμε πάση θυσία να διατηρήσουμε ό,τι υπήρξε σωστό, διαχρονικό και σημαντικό σε αυτή την εποχή που έρχεται. Γιατί γίνεται πολύ βίαια το πέρασμα από τη μια εποχή στην άλλη. Ζούμε ένα πολιτισμικό σοκ και εκεί έχει πολύ μεγάλη σημασία οι πνευματικοί άνθρωποι και οι άνθρωποι που έχουν αγωνίες να δημιουργήσουν καινούριους αρμούς. Γι αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία να είμαστε μαζί όλοι και από τη θέση του ο καθένας να βοηθήσει τον άλλον».

INFO

«Ανάσα μου κι αέρα»

Θέατρο Αυλαία

Παρασκευή 3, Σάββατο 4 και Κυριακή 5 Νοεμβρίου

Δημοσιεύτηκε στη Μακεδονία της Κυριακής 29 Οκτωβρίου