Όπως σας τα 'λεγα και προχθές, η απόφαση του Νίκου Ανδρουλάκη να είναι εκ νέου υποψήφιος στην Α' Θεσσαλονίκης, μαζί με το Ηράκλειο και το Νότιο Τομέα της Αθήνας, συντηρεί τον εκνευρισμό που επικρατεί σε μερίδα στελεχών και ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ στην πόλη. Ο λόγος είναι ότι ορισμένοι θεωρούν πως τελικά, ο Ανδρουλάκης, παρά τις διαβεβαιώσεις που έχει δώσει στον Καστανίδη, δεν αποκλείεται να κρατήσει εκ νέου την έδρα της Θεσσαλονίκης όπως έκανε και τον Μάιο.

Το κλίμα αυτό έχει φτάσει όπως μαθαίνω και στη Χαριλάου Τρικούπη. Έτσι, από τα κεντρικά του κόμματος επιχειρούν εκ νέου να διασκεδάσουν αυτές τις ανησυχίες λέγοντας ότι “αυτή τη φορά ο πρόεδρος θα επιλέξει έδρα εκεί όπου το κόμμα θα βγάλει δύο βουλευτές”. Θυμίζω ότι τον Μάιο δύο βουλευτές εξέλεξε το ΠΑΣΟΚ μόνον στο Ηράκλειο, ενώ στο Νότιο Τομέα της Αθήνας και στην Α' Θεσσαλονίκης είχε εκλέξει έναν. Οι πιθανότητες να εκλέξει τώρα και δεύτερο βουλευτή σε αυτές τις περιφέρειες είναι ελάχιστες.

Αντιθέτως, η δεύτερη έδρα στο Ηράκλειο, λόγω του συστήματος της ενισχυμένης αναλογικής μπορεί να χαθεί, αν μπλέξει στις γνωστές καραμπόλες. Σε μια τέτοια περίπτωση γεννάται ευλόγως το ερώτημα “και τότε τι θα κάνει ο Ανδρουλάκης;”. Απάντηση δεν δίνεται από τη Χαριλάου Τρικούπη η οποία θεωρεί ότι θα πάει καλύτερα σε αυτές τις εκλογές, αλλά εάν θέλετε την εκτίμησή μου, σε περίπτωση που και στις τρεις περιφέρειες το ΠΑΣΟΚ καταλάβει μόνον μία έδρα τότε... κλάφτα Χαράλαμπε! (κατά κυριολεξία).

Με αφορμή τη Λένα Διβάνη

Με αφορμή πρόσφατη δήλωση της Λένας Διβάνη, πρώην καθηγήτριας Νομικής στο ΕΚΠΑ η οποία παραιτήθηκε από τη θέση της πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, ένας καθηγητής του ΑΠΘ αποκάλυψε το κουκούλωμα ενός σκανδάλου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Μιλώντας προ ημερών στην ΕΡΤ και ερωτώμενη για ποιους λόγους παραιτήθηκε από το πανεπιστήμιο η Διβάνη ανέφερε μεταξύ άλλων λόγων ότι «κάποιοι κάνουν ντιλ και πουλάνε τους βαθμούς και τα μαθήματα στις παρατάξεις. Έμαθα ότι πουλιούνται οι βαθμοί ακόμη και για μαθήματα επιλογής!».

Η δήλωση αυτή αποτέλεσε την αφορμή να αναπτυχθεί μια διαδικτυακή συζήτηση μεταξύ ακαδημαϊκών του ΑΠΘ στον γνωστό “Διάλογο” του πανεπιστημίου. Εκεί, λοιπόν, ένας πολύ γνωστός καθηγητής, αποκάλυψε ότι σκάνδαλα συμβαίνουν και στο ΑΠΘ και περιέγραψε μάλιστα λεπτομερώς ένα απ' αυτά.

Αφορμή πήρε από ένα σχόλιο για τη Διβάνη που την καλούσε όσα είπε στην ΕΡΤ "...να τα καταγγείλει επίσημα..." και "...να τυλίξει αυτούς τους παρανομούντες σε μια κόλλα χαρτί και βουρ στον εισαγγελέα...". Απαντώντας ο καθηγητής σε αυτό το σχόλιο ανέφερε πως “δεν στέκει. Και αυτό γιατί είμαστε στην Ελλάδα. Η καταγγελία για ανάλογα αστικά ή και ποινικά αδικήματα, δημιουργεί στον καταγγέλλοντα το βάρος της απόδειξης. Λογικό θα μου πείτε. Έλα, όμως, που στην πράξη αυτό σε αποτρέπει από οποιαδήποτε καταγγελία. Ακόμα και αν βρείς το κουράγιο να προχωρήσεις, συχνά θα βρεθείς μπλεγμένος, και ο 'ένοχος' δε θα πάθει τίποτε”.

Προς επίρρωση δε της άποψής του περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια ένα περιστατικό που συνέβη στο ΑΠΘ. “Ας σας πώ μία ιστορία που την ξέρω πολύ καλά από το σπίτι μας, το ΑΠΘ. Πρίν από πολλά πολλά χρόνια, υπήρχε σε ένα τμήμα ένας γνωστός φοιτητής συνδικαλιστής, γνωστής παράταξης, ο οποίος χρωστούσε 1 δύσκολο μάθημα, που όλοι εκτιμούσαν ότι δεν μπορούσε να περάσει. Είχε παρατήσει τις σπουδές και αφιερωθεί στην παράταξη. Την κρίσιμη περίοδο, τον βλέπαμε να μπαινοβγαίνει συνεχώς στο γραφείο του καθηγητή του οποίου χρωστούσε το μάθημα. Στην επόμενη εξεταστική πήρε 8, σε ένα μάθημα που 8 έπαιρνε ο άριστος. Πολλά χρόνια μετά, ο ίδιος ο φοιτητής είχε καταγγείλει στο Fb ότι ο εν λόγω καθηγητής χρηματιζόταν για να σε περάσει στο μάθημά του. Η καταγγελία έφτασε στα χέρια της Ασφάλειας, αλλά το αδίκημα έχει παραγραφεί και δεν ασκήθηκε ποτέ δίωξη.

Η ιστορία, όμως, γίνεται πιο ενδιαφέρουσα: Με το 8, ο φοιτητής αυτός έπαιρνε πτυχίο. Όμως, ο Γραμματέας του Τμήματος είχε μία κακιά συνήθεια: Να διασταυρώνει τους βαθμούς στις καρτέλες των φοιτητών με τα βαθμολόγια. Δηλαδή αν μία καρτέλα ανέφερε ότι ο Χ φοιτητής πέρασε ένα μάθημα με 8, διασταύρωνε ότι το βαθμολόγιο της εν λόγω εξεταστικής είχε όντως το βαθμό 8. Με αυτό τον τρόπο ο Γραμματέας ανακάλυψε ότι τα άλλα δύο 8άρια του εν λόγω φοιτητοπατέρα ήταν πλαστά: Δεν είχε περάσει ποτέ τα μαθήματα! Στην καρτέλα είχε περάσει τους βαθμούς ο προηγούμενος Γραμματέας του Τμήματος, κομματικό στέλεχος στην ίδια οργάνωση, και γιός αρχισυνδικαλιστή στη Διοίκηση του ΑΠΘ. Ο συγκεκριμένος τέως Γραμματέας τότε δούλευε στον περίφημο εργολάβο, και είχε μετακινηθεί από το Τμήμα σε καλύτερη θέση, στη Διοίκηση του ΑΠΘ.

Μετά την αποκάλυψη διατάχθηκε ΕΔΕ, που την ανέλαβε διακεκριμένος καθηγητής της Νομικής. Η ΕΔΕ πήρε πολλούς μήνες. Στο ενδιάμεσο ο Πρόεδρος του Τμήματος πιέστηκε πολύ από τη Διοίκηση να "στρογγυλέψει" το θέμα, πιθανότατα με αντάλλαγμα την έγκριση μερικών σημαντικών οικονομικών αιτημάτων του Τμήματος που ως δια μαγείας προωθήθηκαν σε πολύ μικρό χρόνο. Έτσι στην ΕΔΕ κατέθεσε ότι ο προηγούμενος Γραμματέας πιθανότατα έκανε λάθος, και δεν πλαστογράφησε από πρόθεση ή δόλο τα δύο 8άρια.

Η ΕΔΕ δημοσιεύθηκε μετά από σχεδόν 1 χρόνο. Έβγαζε "λάδι" τον τέως Γραμματέα και έλεγε ότι όλα έγιναν από "λάθος". Ο φοιτητής δεν διώχθηκε ποτέ (παρόλο που είχε πεί ότι είχε δεί τους βαθμούς στα βαθμολόγια), αλλά δεν πήρε ποτέ πτυχίο (δεν πέρασε ποτέ τα 2 αυτά μαθήματα). Ακόμα πιο αστείο είναι ότι η ΕΔΕ εγκαλούσε τον νύν Γραμματέα, γιατί ως "μή όφειλε" έκανε διασταύρωση των καρτελών με τα βαθμολόγια! Το Τμήμα αναγκάστηκε να βγάλει απόφαση του ΔΣ και της Συνέλευσης με την οποία επιδοκίμαζε τις πράξεις του Γραμματέα του, λέγοντας ότι τιμά τη θέση του και συγχαίροντας τον για τη στάση του.

Ο Επίλογος: Η ΕΔΕ πρότεινε είτε την απομάκρυνση του τέως Γραμματέα από τον "εργολάβο" και το ΑΠΘ, είτε την έγγραφη επίπληξή του. Ο τότε Πρύτανης (προς τιμή του) αποφάσισε και απομάκρυνε τον εν λόγω υπάλληλο. Όλοι νοιώσαμε ότι αποκαστάθηκε η τάξη.

Αμ δε! Ο επόμενος Πρύτανης προσέλαβε ξανά τον τέως Γραμματέα με σύμβαση (βλέπετε ο πατέρας παρέμενε δυνατός στο ΑΠΘ). Λίγα χρόνια αργότερα ο εν λόγω τέως Γραμματέας μονιμοποιήθηκε (με τις συμβάσεις του) στο Δημόσιο και εργαζόταν στη συνέχεια κανονικά στο ΑΠΘ (δεν ξέρω που είναι τοποθετημένος τώρα)”.

Καταλήγοντας, ο καθηγητής σημειώνει ότι “η παραπάνω, μικρή και ασήμαντη, ιστορία δείχνει το πόσο δύσκολο είναι ακόμα και για ένα θεσμικό όργανο (Γραμματέας) να καταγγείλει ένα ακραίο φαινόμενο (εμφανής συναλλαγή και πλαστογραφία βαθμολογίας, ανάλογο με αυτό που καταγγέλει η κ. Διβάνη). Στο δια ταύτα, ούτε ο φοιτητής έπαθε τίποτε (θα έπρεπε να είχε διαγραφεί), ούτε ο τέως Γραμματέας (μονιμοποιήθηκε και στο Δημόσιο!). Και αν το Τμήμα δεν κάλυπτε το νέο Γραμματέα, θα έβρισκε και το μπελά του”.

Ως υστερόγραφο αναφέρει πως “όλα τα παραπάνω για την υπόθεση του ΑΠΘ υπάρχουν στο φάκελο της σχετικής ΕΔΕ, άρα είναι δημοσίως γνωστά (στους παλαιότερους φυσικά), γι΄αυτό και τα αναφέρω με τόση ευκολία σε ένα Δημόσιο Διάλογο...”.