Εξήντα εννέα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα που βάφτηκε στο αίμα το πρώτο γκραν πριν της Φόρμουλα 1 της σεζόν εκείνης, που έγινε για πρώτη φορά εκτός Ευρώπης και συγκεκριμένα στη Νότια Αμερική.

Ήταν 18 Ιανουαρίου του 1953 όταν στον 32ο γύρο, στην πίστα του Μπουένος Άιρες, ο Νίνο Φαρίνα με το μονοθέσιό του ξέφυγε από την πορεία του, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν δέκα άτομα (αν και μαρτυρίες κάνουν λόγο ακόμα και για 13 άτομα) και να τραυματιστούν σοβαρά άλλα σαράντα.

Νωρίτερα, πάντως, οι διοργανωτές είχαν εκφράσει ήδη τις πρώτες τους ανησυχίες για την ασφάλεια του πλήθους, όταν το Cooper του Αδόλφο Σβελμ Κρουζ παρουσίασε βλάβη στον άξονα, με αποτέλεσμα ένας από τους τροχούς του να σπάσει και να αναπηδήσει στο πλήθος.

Ωστόσο, η τραγωδία που φοβόντουσαν όλοι ότι θα συμβεί έγινε λίγα λεπτά πιο μετά. Καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα, οι θεατές γίνονταν όλο και πιο άγριοι και τολμηροί. Όπως διηγήθηκε ο Βρετανός οδηγός της Ferrari, Μάικ Χόθορν: «Πότε πότε τούς έγνεφα για να φύγουν από το δρόμο, αλλά αυτό τους έκανε μόνο χειρότερα. Τότε ήταν που άρχισαν να στέκονται στον δρόμο, κρατώντας πουκάμισα και πουλόβερ, τα οποία άρπαξαν την τελευταία στιγμή όπως ένας ταυρομάχος όταν παίζει με έναν ταύρο».

Ο Φαρίνα, λοιπόν, που συνέχιζε να κυνηγά τα αυτοκίνητα των Φάντζιο και Γκονζάλες προσπάθησε να σταματήσει τη Ferrari του, όταν ένα μικρό αγόρι έτρεξε μπροστά στο μονοθέσιό του. Αυτό, ωστόσο, είχε ως αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου του και να καταλήξει στους θεατές.

Το υστερικό πλήθος πανικοβλήθηκε ξαφνικά και μέσα στο πανδαιμόνιο που επικράτησε, ο Μπράουν με το Cooper του χτύπησε και σκότωσε άλλο ένα νεαρό αγόρι, που είχε βγει τρέχοντας στην πίστα. Το εθνικό γκραν πρι του Χουάν Περόν είχε μετατραπεί σε εθνική καταστροφή.

Παρά το χάος, που επικράτησε, ο αγώνας συνεχίστηκε, αφού κανένας από τους οδηγούς δεν έδειξε πρόθυμος να αποχωρήσει από τον αγώνα.