Δέκα εννέα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα που χάθηκε η καλύτερη ίσως εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ζάμπια σε τραγικό αεροπορικό δυστύχημα που συνέβη πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Από τότε, μάλιστα, η 27η Απριλίου είναι ημέρα εθνικού πένθους για τη χώρα της νότιας Αφρικής.

Στις 27 Απριλίου 1993 το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Ζάμπια είχε επιβιβαστεί στο αεροπλάνο που θα την μετέφερε από τη Λουσάκα στο Ντακάρ της Σενεγάλης. Ωστόσο, δεν πρόλαβε.

Η φωτιά που ξέσπασε στον ένα κινητήρα του λίγο μετά την απογείωση αποδείχθηκε μοιραία. Ο πιλότος τότε κατά λάθος έκλεισε λάθος κινητήρα με αποτέλεσμα το αεροπλάνο να πέσει στη θάλασσα, κοντά στις ακτές του Λιμπρεβίλ της Ισημερινής Γουϊνέας. Αυτό είναι το ένα σενάριο, γιατί το άλλο λέει πως το αεροπλάνο καταρρίφθηκε σε μία άσκηση από πύραυλο που εκτοξεύθηκε από μία πρώην γαλλική βάση, η οποία ανήκει στην εθνοφρουρά της Γκαμπόν.

Γεγονός, πάντως, είναι ότι σκοτώθηκαν και οι 30 επιβάτες εκ των οποίων οι 18 ήταν οι ποδοσφαιριστές της Ζάμπια. Το αεροπορικό αυτό δυστύχημα στέρησε τη ζωή στην πιο ταλαντούχα ίσως σύνθεση που είχαν ποτέ οι «χάλκινες σφαίρες», οδηγώντας σε ολική καταστροφή το ποδόσφαιρο στη χώρα τα επόμενα χρόνια.

Η τραγική ειρωνεία είναι πως μια εβδομάδα νωρίτερα, επιστρέφοντας από έναν αγώνα για τα προκριματικά του αφρικανικού πρωταθλήματος στον Μαυρίκιο, ο νεαρός επιθετικός Κέλβιν Μουτάλε, θέλοντας να καθησυχάσει τη δημοσιογράφο Μπιούτι Λουπίγια για τις αναταράξεις, τής έλεγε πως ακόμα και αν το αεροπλάνο πέσει, θα επιπλεύσει στον ωκεανό και δεν θα υπάρξει πρόβλημα. Πού να ήξερε τι θα συνέβαινε λίγες ημέρες μετά...