Ο Μπάμπης Στεργιάδης είναι ο άνθρωπος που πίνει καφέδες. Γιατί πρέπει να είναι συνεχώς fit και ξύπνιος. «Λαγοκοιμάμαι εδώ και 23 χρόνια», λέει στον σημερινό πρωινό καφέ ο «Μr. Πολιτική Προστασία» της κεντρικής Μακεδονίας. Τόσα είναι τα χρόνια της θητείας του κόντρα στα έκτακτα φαινόμενα. Είναι τα χρόνια που λαγοκοιμάται έχοντας κάθε βράδυ δίπλα του δύο κινητά τηλέφωνα.

Η κουβέντα μας ξεκίνησε από τα περίφημα ΠΣΕΑ της Χαλκιδικής με νομάρχη τον Βασίλη Βασιλάκη και έφτασε μέχρι τη σημερινή Πολιτική Προστασία, όπου εν έτει 2023 είναι Περιφερειακός Συντονιστής Κρατικής Αρωγής στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας με περιφερειάρχη τον Απόστολο Τζιτζικώστα. Θυμήθηκε τα πρώτα χρόνια με τον αποχιονισμό της Χαλκιδικής, όταν το ένα και μοναδικό γκρέιτερ της νομαρχίας χρειαζόταν μια εβδομάδα για να πάει από τον Πολύγυρο στην Ιερισσό και τη δύσκολη φωτιά στη Χανιώτη το 2006, ενώ μιλά με θαυμασμό για τον Νίκο Χαρδαλιά («Πρωτεργάτης της Πολιτικής Προστασίας»), αλλά και το ραντάρ που έχει τοποθετήσει η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας στο Σέιχ Σου ως προστασία για τη φωτιά. Όμως παρά τις προόδους που έχουν γίνει στον τομέα του παραδέχεται ότι «κόντρα στη φύση δεν μπορούμε να πάμε. Είμαστε πολύ μικροί συγκριτικά με τα φυσικά φαινόμενα».

Εδώ είναι το γραφείο σας;

Είναι το γραφείο, το Κέντρο Επιχειρήσεων της Αυτοτελούς Διεύθυνσης Πολιτικής Προστασίας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Από εδώ ξεκινούν και τελειώνουν όλα. Ό,τι δηλαδή έχει σχέση με μια φυσική καταστροφή.

Τι ώρα έρχεστε;

Δεν υπάρχει σταθερό ωράριο. 24 ώρες την ημέρα, 365 ημέρες το χρόνο. Το κλασικό ωράριο ξεκινά περίπου στις 8.30 το πρωί, αν και εφόσον δεν υπάρχει κάτι. Να δούμε τα έγραφα που υπάρχουν και πρέπει να διεκπεραιωθούν, γιατί είναι χιλιάδες τα έγραφα σε μια χρονική περίοδος ενός έτους.

Υπάρχει πρωινός καφές;

Υπάρχει. Όπως βλέπετε παίρνουμε απ’ έξω. Έχουμε τώρα εδώ κοντά ένα κατάστημα που παραγγέλλουμε, οπότε… (γελάει).

Τι πίνετε;

Φρέντο εσπρέσο μέτριο. Πάντα (γελάει).

Πόσους την ημέρα;

Δύο με τρεις. Ανάλογα με την όρεξη (γελάει).

Είναι απαραίτητος ο καφές στη δουλειά σας;

Θεωρώ το πρωί στην αρχή, ναι.

Σαλονικιός, έτσι. Σε ποια περιοχή γεννηθήκατε;

Σαλονικιός. Γεννήθηκα στην Ιώνος Δραγούμη με Ολύμπου, εκεί ήταν το πατρικό μου. Σχολείο εκεί, τουλάχιστον στο δημοτικό, γιατί μετά μετακομίσαμε ανατολικά, στην περιοχή της Σοφούλη και στην Καλαμαριά.

Σε ηλικία 4 ετών απαγγέλλει ποίημα σε σχολική γιορτή

Η οικογένεια πως ήταν; Ο μπαμπάς;

Καθηγητής στο πανεπιστήμιο και στη συνέχεια πρύτανης του ΑΠΘ και σε διάφορες άλλες εταιρίες, αλλά και υποψήφιος ευρωβουλευτής. Πρύτανης ήταν την τριετία 1979, 80, 81

Η μαμά;

Και αυτή ήταν καθηγήτρια. Εργάστηκε και στη Μέση Εκπαίδευση και στο πανεπιστήμιο για πολλά χρόνια και τώρα είναι συνταξιούχος.

Οικογενειακή φωτογραφία. Με τον πατέρα του Γεώργιο, τη μητέρα του Ευανθία και την αδελφή του Αναστασία

Αυτό το περιβάλλον σάς επηρέασε στο να γίνετε δασολόγος;

Εγώ ξεκίνησα με βλέψεις προς το διπλωματικό σώμα, γιατί είχα μια ευφράδεια στο λέγειν και από μικρός μου έλεγαν ότι μιλάω πολύ (γελάει). Είχα μια τέτοια όρεξη, αλλά τελικά με κέρδισε η δασολογία, γιατί είμαι ένας άνθρωπος που μου αρέσει να βγαίνω έξω, να κυκλοφορώ. Δεν είμαι ο άνθρωπος του γραφείου και γι΄ αυτό ακολούθησα αυτήν την πορεία. Και τα έργα μου άρεσαν πάρα πολύ. Οπότε πήγα προς τη δασολογία, αλλά είχα και κατεύθυνση προς τα τεχνικά έργα.

Οι γονείς δε σας επηρέασαν σε αυτήν την απόφαση;

Όχι, δε με επηρέασαν. Εγώ ήμουν λίγο αγρίμι, ήμουν λίγο αυτόνομος (γελάει).

Σχολείο που πήγατε;

Στο Ελληνικό Κολλέγιο στο δημοτικό και μετά στο 14^ο και στο 21ο στην περιοχή της Καλαμαριάς.

Ως μαθητής του δημοτικού στο Ελληνικό Κολλέγιο. Ο Μπάμπης Στεργιάδης διακρίνεται στην πάνω σειρά, τρίτος από δεξιά

Τι αναμνήσεις ως παιδί από τη Θεσσαλονίκη σάς έρχονται στο μυαλό;

Λίγες αναμνήσεις από το κέντρο, γιατί σε ηλικία 7 χρονών μετακομίσαμε ανατολικά. Πολύ όμορφες αναμνήσεις από την περιοχή εδώ που είναι στα όρια της Θεσσαλονίκης και Καλαμαριάς, την περιοχή Πόντου και Σοφούλη. Ποδήλατο, μπάλα, ξέγνοιαστα χρόνια με πολύ παιχνίδι έξω, χωρίς έλεγχο. Οι γονείς μάς έψαχναν συνέχεια (γελάει).

Μπάλα;

Ναι, αλλά ερασιτεχνικά. Και λίγο μπάσκετ στο Ποσειδώνειο.

Πυρκαγιές θυμάστε;

Θυμάμαι τη μεγάλη πυρκαγιά στα διυλιστήρια της JET OIL που την χαζεύαμε από το Shark. Έκαιγε μια εβδομάδα όλη η Θεσσαλονίκη.

Tότε δε σκεφτήκατε ότι θα μπλέκατε με τις πυρκαγιές;

Όχι, δεν σκέφτηκα ποτέ και θα σας πω πως έγινε.

Προηγήθηκαν οι σπουδές, έτσι;

Ξεκίνησα με τις σπουδές στη Σόφια της Βουλγαρίας και στο πρώτο έτος έκανα τη μεταγραφή μου στη Θεσσαλονίκη και στη δασολογία, ολοκλήρωσα εδώ τις σπουδές στη Σχολή Δασολογίας και φυσικού περιβάλλοντος, μετά έκανα μεταπτυχιακό στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών στην προστασία περιβάλλοντος και στη βιώσιμη ανάπτυξη, μετά ξεκίνησα το διδακτορικό στην οδοποιία, με θέμα τα νέα μοντέλα οδοστρωσίας, τα καινούργια οδοστρώματα και τη συνεργασία Δασολογίας με το Πολυτεχνείο. Επειδή είχα περάσει πρώτος στη Σχολή μπήκα και στη Σχολή Τοπογράφων-Μηχανικών στο Πολυτεχνείο της Θεσσαλονίκης.

Στην ορκωμοσία των αποφοίτων της Σχολής Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος, το 1987. Με βαθμό πτυχίου 9,1 διαβάζει τον όρκο

Πώς έγινε το κούμπωμα με την Πολιτική Προστασία;

Το 1999 εργάζομαι στο δήμο Καλαμαριάς και είμαι αναπληρωτής προϊστάμενος στο Τμήμα Πρασίνου. Τότε βγαίνει ένας διαγωνισμός για δασολόγους. Έκανα τα χαρτιά μου μέσω ΑΣΕΠ και μια ημέρα μέσα στο καλοκαίρι και ενώ ήμουν σε άδεια με τηλεφωνούν και μου λένε ότι πέρασα στο διαγωνισμό. «Πού πέρασα;», ρωτώ. «Στον Πολύγυρο Χαλκιδικής», μου λένε. «Πολύγυρο, Πολύγυρο», λέω. Και πήγα στον Πολύγυρο, γιατί η Θεσσαλονίκη τότε δεν είχε θέση για δασολόγο. Αλλά επειδή οι 6 θέσεις ήταν για το δασαρχείο και οι 2 για τη νομαρχία ένα μαγικό χέρι (γελάει) με οδήγησε και έβαλα πρώτα τη νομαρχία. Όταν βέβαια άκουσα για τη νομαρχία στεναχωρήθηκα, γιατί είπα: «Τι δουλειά έχω εγώ εκεί; Εγώ είμαι δασολόγος», αλλά αυτό είχα δηλώσει. Ήταν μάλλον για καλό μου.

Η πρώτη εικόνα από εκείνη τη θέση ποια ήταν;

Το 2001 μας φωνάζουν να ορκιστούμε σε μια μεγάλη αίθουσα, με νομάρχη Χαλκιδικής τον Βασίλη Βασιλάκη και Γενικό Γραμματέα τον Στέργιο Γκόγκο. Ήμασταν περίπου 40 άτομα που διοριστήκαμε με εκείνο το διαγωνισμό και ξεκίνησε ο νομάρχης να λέει που πηγαίνει ο καθένας μας. Μένω τελευταίος και τότε ο γενικός γραμματέας μου λέει: «Εσύ πας στα ΠΣΕΑ». ΠΣΕΑ, ΠΣΕΑ, τους κοιτάω όλους έντρομος και αναρωτιέμαι τι είναι αυτά τα ΠΣΕΑ (γελάει). Κανείς δεν ήξερε τίποτα. Ούτε εγώ, καμία σχέση. Ο νομικός σύμβουλος της νομαρχίας μού κλείνει το μάτι και μού λέει: «Είναι καλά. Είναι σε γραφείο δίπλα στο νομάρχη». «Και τι είναι;» ρωτάω. «Ο πολιτικός σχεδιασμός εκτάκτων αναγκών», μου απαντά. Εγώ όταν πήγα δεν υπήρχε η Πολιτική Προστασία, τότε δημιουργήθηκε στο τέλος του 2001. Επειδή ο Γενικός Γραμματέας της τότε νομαρχίας Χαλκιδικής ως γεωπόνος γνώριζε τον πατέρα μου γιατί ήταν συνάδελφοι και με έβαλε σε αυτήν την κατεύθυνση. Έτσι ξεκίνησε η ενασχόληση.

Από εκεί κάπου ξεκίνησε και η Πολιτική Προστασία στη νομαρχία Χαλκιδικής;

Η Πολιτική Προστασία στην Ελλάδα ξεκίνησε το 1995, ο ιδρυτικός της νόμος είναι από τότε, αλλά η ουσία είναι ότι ξεκίνησε από τον νόμο 3013 του 2002. Εμείς διοριστήκαμε το 2001 και από το 2002 ξεκίνησε να έχει υπόσταση. Αυτά τα ΠΣΕΑ μετεξελίχτηκαν σε Πολιτική Προστασία.

Η πρώτη επέμβαση;

Ήταν τα χιόνια. Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε αποχιονισμός, υπήρχαν βέβαια δύσκολες καταστάσεις, γιατί ο νομός Χαλκιδικής είναι μια περιοχή που βρίθει από πολλά φυσικά φαινόμενα. Έχει τύχει την ίδια ημέρα να έχουμε συμβάν με χιονόνερο στη Βαρβάρα και πνιγμό στο Παλιούρι λόγω μπάνιου. Πρώτη επέμβαση λοιπόν, ήταν τα χιόνια. Με τρακτέρ και φτυάρια. Δεν υπήρχαν αλατιέρες, είχαμε μόνο ένα γκρέιτερ που ξεκινούσε από τον Πολύγυρο και σε μια εβδομάδα έφτανε στην Ιερισσό. Ένας οδηγός το πήγαινε σιγά σιγά και τίποτα άλλο. Ήταν άλλες και οι ανάγκες του κόσμου. Ο κόσμος ήξερε ότι χιονίζει, ότι έχει τα πράγματά του, ότι είναι αποθηκευμένα και ότι είναι ενημερωμένος. Δεν είχαμε αυτό το καθημερινό που έχουμε τώρα ότι «εγώ σε τρία λεπτά πρέπει να φύγω από το σπίτι και χρειάζομαι την αλατιέρα. Και τηλεφωνώ στην Υπηρεσία και αν δε μου την φέρει σε τρία λεπτά αρχίζω να τσακώνομαι». Αυτό δεν υπήρχε τότε, αλλά δημιουργήθηκε στην πορεία

Ποιο είναι το πιο άγριο ξύπνημα που έχετε κάνει;

Πολλά και συνεχόμενα.

Τα κινητά ανοικτά;

Τα κινητά είναι δύο, είναι μόνιμα, γιατί αν σταματήσει το ένα υπάρχει το άλλο…

…Δεν είναι ποτέ στο αθόρυβο;

Όχι, όχι, δεν υπάρχει αυτό. Ουσιαστικά λαγοκοιμάμαι 23 χρόνια. Από την ημέρα που μπήκα στην Πολιτική Προστασία. Πότε Πρωτοχρονιά, πότε στις 2 η ώρα τη νύκτα, πότε στη γιορτή μου επάνω ενώ είχα τραπέζι με κόσμο και σηκώθηκα και πήγα στο Στρατώνι. Δε σταματά ποτέ…

Αυτό πώς αντιμετωπίζεται ψυχολογικά;

Το μαθαίνεις με τα χρόνια. Πρέπει να έχεις όρεξη, αλλιώς δεν μπορείς να το κάνεις. Κακά τα ψέματα, είναι δύσκολο από ψυχολογικής μεριάς. Πρέπει να σου αρέσει αυτή η ταχύτητα και αυτή η ενέργεια που σου δίνει το να κυκλοφορείς και να κάνεις όλα αυτά, αλλά πρέπει να το έχεις και στην ιδιοσυγκρασία σου και από εκεί και πέρα να το γουστάρεις πάρα πολύ . Δε γίνεται αλλιώς.

Ποιος θα σας καλέσει όταν υπάρχει ανάγκη;

Συνήθως η Πυροσβεστική, αλλά έχουμε και την Αστυνομία και την Τροχαία, έχουμε δημάρχους, αντιδημάρχους. Τόσα χρόνια πλέον με έχουν μάθει και το κινητό αυτό πρέπει να είναι πολύ γνωστό σε όλη την Περιφέρεια (γελάει). Με καλούν και απλοί πολίτες που με ξέρουν και γνωρίζουν το κινητό μου.

Σε σύσκεψη στο Σέιχ Σου, με θέμα τους καθαρισμούς του δάσους

Στη φωτιά του Σέιχ Σου δεν ήσασταν ακόμη στην Πολιτική Προστασία, αλλά έχετε σίγουρα μια εικόνα. Είμαστε καλύτερα σήμερα;

Θεωρώ ότι είμαστε.

Τι μας κάνει πιο σίγουρους;

Το ότι έχει οργανωθεί πια το Εθελοντικό Σώμα στην Ελλάδα. Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε εθελοντισμός, απλά κάποιοι έκαναν μόνοι τους εθελοντικές εργασίες, ενώ η Πυροσβεστική δεν είχε ακόμη την αρμοδιότητα της δασοπυρόσβεσης. 25 χρόνια μετά η Πυροσβεστική είναι πιο πλήρης σε μηχανισμό και σε ανθρώπινο δυναμικό. Επίσης στο Σέιχ Σου -επειδή ως Πολιτική Προστασία οργανώνουμε πλέον τη φύλαξη του δάσους- έχουμε περίπου 35 ομάδες της Θεσσαλονίκης που φυλάνε το Σέιχ Σου. Όλες τις ημέρες και τις ώρες που υπάρχει μεγάλη επικινδυνότητα. Θεωρώ λοιπόν, ότι έχουμε πια πολλά μάτια μέσα στο δάσος. Γιατί μια δασική πυρκαγιά πρέπει να σβήσει εν τη γενέσει και σβήνει εύκολα με ένα ποτήρι νερό. Όσο την αφήνεις και περνά ο χρόνος τόσο είναι πιο δύσκολο. Οπότε στα δάση, επειδή είναι μεγάλες εκτάσεις, αν δεν έχεις τα μάτια και περιμένεις να δεις τον καπνό που θα βγει στα 25 μέτρα θα χάσεις. Από τη στιγμή που υπάρχει αυτή η φύλαξη είμαστε πάρα πολύ καλύτερα. Επίσης υπάρχει συντηρημένο οδικό δίκτυο μέσα στο δάσος και οι καθαρισμοί που γίνονται κάθε χρόνο από τη Δασική Υπηρεσία -και η Περιφέρεια είχε κάνει τον πρώτο καθαρισμό πριν από τρία χρόνια και εν μέσω κορονοϊού με υπουργό τότε τον κ. Χαρδαλιά- βοηθούν πολύ. Εν κατακλείδι θεωρούμε ότι είμαστε πάρα πολύ καλά.

Οι καθαρισμοί είναι σε καλό επίπεδο;

Θεωρείστε ότι ένας καθαρισμός μιας δασικής έκτασης 30.0000 στρεμμάτων, όπως είναι το Σέιχ Σου, δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει με 10.000 και 20.000 ευρώ, αλλά κοστίζει εκατομμύρια. Εμείς είχαμε δώσει ως Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας για τον πρώτο καθαρισμό ένα κονδύλι κοντά στο 1,3 εκατομμύρια ευρώ για να καθαρίσει όλο το δάσος και από εκεί και πέρα κάθε χρόνο με το πρόγραμμα Anti Nero που έχει ορίσει η κυβέρνηση για τη δασική υπηρεσία περίπου 80 εκατομμύρια ευρώ πηγαίνουν στα δάση για καθαρισμούς.

Το νέο όπλο με το ραντάρ στο Σέιχ Σου είναι σίγουρο; Κοιμάστε πιο άνετα;

Είναι ένα ραντάρ που ήταν επιθυμία του περιφερειάρχη Απόστολου Τζιτζικώστα να ξεκινήσει και έχει τοπoθετηθεί ήδη σε δύο σημεία του Σέιχ Σου. Είναι ένα ραντάρ τύπου lidar που είναι περιστροφικό, διαθέτει λέιζερ και θερμικές κάμερες, ανιχνεύει τον καπνό και δίνει και τη σύστασή του, ενώ σου δίνει και το σημείο επικοινωνίας για το που υπάρχει το πρόβλημα. Σου λέει δηλαδή που είναι η φωτιά και σου παρέχει και μια βέλτιστη διαδρομή, έτσι ώστε να φτάσουν στο σημείο της πυρκαγιάς τα πυροσβεστικά οχήματα. Το καλό είναι ότι το ραντάρ θα είναι για 365 ημέρες στο δάσος, γιατί οι εθελοντές είναι εθελοντές και δεν είναι συνέχεια παρόντες. Είναι κάτι πειραματικό και καινοτόμο στον ελλαδικό χώρο, γιατί παρόμοιο δεν έχει ξαναμπεί πουθενά αλλού και είναι επιθυμία του περιφερειάρχη αν και εφόσον λειτουργήσει καλά να επεκταθούμε και στα δάση της Πιερίας, στην Κασσάνδρα και τη Σιθωνία.

Μια κακή στιγμή από όλα αυτά τα χρόνια;

Πάρα πολλές. Ψυχολογικά κακή στιγμή ήταν η πυρκαγιά στη Χανιώτη, το 2006. Ήμασταν μέσα στη φωτιά για 4 ημέρες, είχε καεί η περιοχή από άκρη εις άκρη. Δυστυχώς οι μεγάλες δασικές πυρκαγιές -είναι πια γνωστό- ότι σβήνουν μόνο αν σταματήσουν στο νερό ή αν δεν υπάρχει άλλη καύσιμη ύλη. Αλλιώς δε σβήνουν. Δυστυχώς αναπτύσσονται τέτοιες θερμοκρασίες που οι πυρκαγιές δε σβήνονται. Ούτε με αεροπλάνα ούτε με πεζοπόρα τμήματα, οπότε αναγκαστικά ή θα κάνεις αντιπυρικές ζώνες, όπως και κάναμε τότε και σώσαμε τις περιοχές που ήταν πιο ψηλά, όπως η Φώκια και η Φούρκα ή η φωτιά θα σβήσει μόνη της, αφού έκαψε όλη τη Χανιώτη. Η τραγική στιγμή ήταν αυτή. Θυμάμαι το πρώτο βράδυ στη Χανιώτη στο Σούπερ Μάρκετ του Μασούτη. Ήμασταν σε ένα τζιπ και βλέπαμε τους τουρίστες να πηγαινοέρχονται με τα μωρά που έκλαιγαν και τσίριζαν. Με τις φλόγες να είναι διάσπαρτες παντού, ένα τοπίο τραγικό, μπόχα και βρώμα. Στη συνέχεια συντονιστήκαμε, πήραμε σκάφη και τους μεταφέραμε απέναντι στον Μαρμαρά. Αυτή ήταν μια πρώτη καλή προσπάθεια εκκένωσης μιας περιοχής.

Πριν από λίγο καιρό καταφέραμε στη Ρόδο να κάνουμε μια εκκένωση 20.000 ανθρώπων…

Ήταν πάρα πολύ θετικό. Γιατί ό,τι και να ακούγεται όταν σε τέτοιες καταστάσεις δε χάνεις ανθρώπινη ζωή είναι πάρα πολύ βασικό. Πρόκειται για πάρα πολύ δύσκολες καταστάσεις. Και θα πω ένα παράδειγμα από τους δίδυμους πύργους της Αμερικής το 2001. Είδατε ότι ο κόσμος πηδούσε από τα μπαλκόνια. Τη φωτιά δεν την αντέχεις, προτιμάς να πέσεις στο κενό.

Βραδινή μάχη με τις πλημμύρες στο αεροδρόμιο Μακεδονία το 2019

Καλή στιγμή;

Αρκετές. Η καλή στιγμή είναι η επιβράβευσή του κόσμου. Όταν βλέπεις ότι είσαι σε μια πλημμύρα, όπως σε αυτή στον δήμο Θερμαϊκού που πηγαίναμε με τα μηχανήματα και βγάζαμε τον κόσμο από τις λάσπες και τους βοηθούσαμε. Βλέπεις τη χαρά του απλού πολίτη που τον βοήθησες. Αυτές είναι οι καλές στιγμές.

Τι προσόν τελικά χρειάζεται να έχει κάποιος για να ασχοληθεί με την Πολιτική Προστασία; Και να είναι και καλός.

Πρώτα απ’ όλα είναι ένα επάγγελμα που πρέπει να έχεις κάποιες γνώσεις, γιατί το ορίζει και ο νόμος. Είτε στο τμήμα Δασολογίας είτε στο Πολιτικών Μηχανικών. Το πρωταρχικό όμως είναι η όρεξη, η ψυχολογική ανάταση και …πάμε (γελάει).

2021, στο υπουργείο με τον πρωτεργάτη της Πολιτικής Προστασίας Νίκο Χαρδαλιά

Ο Νίκος Χαρδαλιάς είναι ένα τέτοιο πρόσωπο;

Ναι, ναι. Γνωριστήκαμε στη μεγάλη καταστροφή στη Χαλκιδική το 2019. Δεν είχε καν χαρτοφυλάκιο όταν ήρθε. Εμείς ξεκινήσαμε εκείνο το βράδυ και το επόμενο πρωινό είχε έρθει επί τόπου ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη, ο κ. Χρυσοχοΐδης και κατευθείαν και ο κ. Καραμανλής με τον κ. Χαρδαλιά. Ήταν η πρώτη μας γνωριμία. Ένας άνθρωπος παρά πολύ δυναμικός, ο οποίος έβαλε και μια τάξη και έθεσε και τα θεμέλια για το νόμο της Πολιτικής Προστασίας που είναι τώρα σε εξέλιξη, αλλά και επίσης και για το ίδιο το αντικείμενο. Έστησε το υπουργείο που ήταν παλιά μια Γενική Γραμματεία, αναβαθμίστηκε και ο ρόλος της Πολιτικής Προστασίας, κάτι που έπρεπε να γίνει. Ο πρωτεργάτης…

Τι άλλαξε στην Πολιτική Προστασία της χώρας τα τελευταία χρόνια;

Ένα η δομή. Παλιά ήταν μια απλή Γραμματεία στο υπουργείο Εσωτερικών, ενώ τώρα είναι αυτόνομο υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας. Και θεωρώ ότι έπρεπε να έχει έναν τέτοιο ρόλο. Και για να παίρνει πιο άμεσες αποφάσεις, αλλά και γιατί πάμε πια στην κλιματική αλλαγή, κάτι που σημαίνει και λεφτά. Δε γίνεται να το κάνουμε στα λόγια. Ήδη και ο πρωθυπουργός έχει σκύψει επάνω στο θέμα της κλιματικής κρίσης και δίνονται και αποζημιώσεις τόσο για τις ζημιές που παθαίνουν οι πολίτες, όσο και για τις έργα αποκατάστασης.

Με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη κατά την επίσκεψή του στο κτίριο διοίκησης της Περιφέρειας

Με τον πρώην υπουργό Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Χρήστο Στυλιανίδη και τον πρόεδρο της ΔΕΕΠ Β΄Θεσσαλονίκης της ΝΔ Θωμά Βράνο

Η πρώτη σύσκεψη για τον κορονοϊό με τον τότε υπουργό Υγείας Βασίλη Κικίλια τον Μάρτιο του 2020. Η μάχη ξεκινούσε

Τι γνώμη έχετε για όλη αυτή τη συζήτηση για το ρόλο των αεροπλάνων στην πυρόσβεση;

Δυστυχώς η Canadair, η εταιρία που τα προμήθευε, έχει κλείσει, αλλά τώρα διάβασα ότι υπάρχει ένα καινούργιο πρόγραμμα. Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει μια μεγάλη παραγγελία και ο καινούργιος προμηθευτής που έχει αναλάβει την εταιρία τα κατασκευάσει ξανά οι χώρες θα τα πάρουν από το 2026 και μετά. Είναι το πιο βασικό όπλο για την άμεση και γρήγορη αντιμετώπιση. Η φωτιά εν τη γενέσει σβήνει με ένα ποτήρι νερό. Αν άμεσα πάνε αεροπλάνα κάνουν καταστολή της φλόγας. Αυτό σημαίνει ότι μετά το πεζοπόρο τμήμα θα την σβήσει. Δε σβήνει μια φωτιά μόνο με αεροπλάνα. Πρέπει να πάνε μετά τα πεζοπόρα τμήματα της Πυροσβεστικής ή ο οποιοσδήποτε ανθρώπινος παράγοντας για να σβήσει.

Χωρίς τα αεροπλάνα σβήνεται μια μεγάλη φωτιά;

Δύσκολο. Άμα ξεφύγει δύσκολο.

Σε αυτοψία στα αντιπλημμυρικά έργα της Πιερίας

Δεν είναι όμως μόνοι οι πυρκαγιές, είναι και οι πλημμύρες που βλέπουμε αυτές τις ημέρες σε διάφορα σημεία του κόσμου.

Οι πλημμύρες είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο και πολύ ακριβό. Οι αποκαταστάσεις είναι κοστοβόρες, καθώς οι πλημμύρες πλήττουν πολύ μεγάλες περιοχές που είναι συνήθως και αστικές. Εκεί δεν μπορείς να κάνεις διαχείριση, αλλά έχεις να κάνεις με τα αντιπλημμυρικά σχέδια σε πόλεις που πρέπει να ξαναγίνουν από την αρχή. Είναι τεράστιος ο σχεδιασμός.

Εκτός από το κράτος και την πολιτεία υπάρχουν και οι πολίτες. Τι πρέπει να μάθουν αυτοί;

Πολύ καλή η παρατήρηση. Πρέπει να μάθουν πως μπορούν να προστατευθούν απ’ όλα αυτά που βλέπουμε. Είτε τις πυρκαγιές είτε τις πλημμύρες και γενικά τα έντονα καιρικά φαινόμενα. Καλό είναι κάθε πολίτης να μπαίνει και να ενημερώνεται μέσα από τη σελίδα της Γενικής Γραμματείας, εκεί υπάρχουν τα πάντα. Απλές οδηγίες για το τι πρέπει να κάνουμε όλοι στα σπίτια μας. Για το σεισμό, για την πλημμύρα, για οτιδήποτε άλλο ατύχημα, έτσι ώστε να έχουν μια πρώτη εικόνα. Για παράδειγμα: Δεν περνάμε τις ιρλανδικές διαβάσεις, όταν έχουμε πλημμύρες. Επειδή είναι δίπλα στο σπίτι μας και επειδή ξέρουμε ότι τις περνάμε το καλοκαίρι δε σημαίνει ότι και το χειμώνα όταν κατεβαίνει νερό μπορώ να βάλω το αμάξι εκεί. Το αμάξι δεν είναι βάρκα. Ήδη έχουμε χαμένα αυτοκίνητα κάτω από το Μύδριο από τις πλημμύρες του Ιουνίου, που μπήκαν μέσα στον κλειστό αγωγό της Θεσσαλονίκης. Και δεν μπορούμε να τα βρούμε.

Άλλη συμβουλή;

Προσοχή στις ιρλανδικές διαβάσεις. Που δεν τις περνάμε τις ώρες της βροχής. Σίγουρα δεν κάνουμε μπάνιο, όταν έχουμε κεραυνούς και πιθανόν να μας κτυπήσουν. Με την οδήγηση προσέχουμε πάρα πολύ όταν έχουμε άστατα καιρικά φαινόμενα. Πειθαρχούμε στο 112 που είναι ένα πάρα πολύ χρήσιμο εργαλείο παρά το ότι διάφοροι φωνάζουν ότι «αχ, με τρόμαξε». Μα γι’ αυτό τον λόγο έγινε και γι’ αυτό και ο συγκεκριμένος ήχος. Για να τρομάζεις, έτσι ώστε να πάρει ο καθένας τις προφυλάξεις του. Κόντρα στη φύση δεν μπορούμε να πάμε. Είμαστε πολύ μικροί συγκριτικά με τα φυσικά φαινόμενα.

Οι δήμοι πως τα πάνε;

Οι δήμοι βοηθούν και αυτοί στον τομέα που τους αναλογεί και στα διοικητικά τους όρια. Κάποιοι περισσότερο κάποιοι λιγότερο...

Με τον Απόστολο Τζιτζικώστα σε επιθεώρηση έργων αποκατάστασης θαλάσσιου περιβάλλοντος στην Πιερία

Μαζί με τον περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολο Τζιτζικώστα και την αντιπεριφερειάρχη Υγείας Μελίνα Δερμεντζοπούλου σε συγκέντρωση ανθρωπιστικής βοήθειας για την Ουκρανία

Η Περιφέρεια;

Θεωρώ ότι είναι ο μεγαλύτερος αρωγός προς τους πολίτες σε ότι αφορά στα μεγάλα καιρικά φαινόμενα. Και σα δυνατότητες λόγω του μητρώου εργοληπτών που έχουμε φτιάξει, αλλά και με την πληρωμή δαπανών Πολιτικής Προστασίας, έχουμε δημιουργήσει έναν μπούσουλα, έτσι ώστε και να πληρώνουμε και να χρησιμοποιούμε οτιδήποτε μέσο υπάρχει για να καλυτερέψουμε την καθημερινότητα του πολίτη.

Είναι καλή η επαγγελματική προοπτική της Πολιτικής Προστασίας για έναν νέο άνθρωπο; Με δεδομένο ότι η κλιματική αλλαγή θα μας απασχολήσει για πολλά χρόνια.

Όντως θα μας απασχολήσει. Το θέμα είναι τι σημαίνει επαγγελματική αποκατάσταση. Η Πολιτική Προστασία είναι κάτι σαν κρατικός φορέας. Δεν είναι δικηγόρος ή γιατρός που ξεκινά κανείς να σπουδάσει. Δεν μπορώ τουλάχιστον στην παρούσα φάση να ανοίξω μαγαζί Πολιτικής Προστασίας, έτσι ώστε να πω ότι θα προοδεύσω. Όμως η δασολογία, τα περιβαλλοντικά πτυχία, οι τεχνικοί υπάλληλοι και οι πολιτικοί μηχανικοί έχουν μια ροπή να πάνε προς τα εκεί, γιατί προς εκεί είναι τα έργα, οι αποκαταστάσεις και οι εργασίες.

Θα το συνιστούσατε στη νέα γενιά;

Ανεπιφύλακτα. Αλλά είπαμε: θέλει όρεξη. Έχω γυρίσει από νησιά και από διακοπές, μόνο που δεν κολύμπησα για να φτάσω στο σημείο που πρέπει (γελάει).

Άδεια παίρνετε;

Σπάνια. Και οι διακοπές είναι μικρές. Διήμερο ή τριήμερο το πολύ. Έχω να πάρω άδεια εβδομάδας πάνω από 15 χρόνια.

Ποια περίοδο χαλαρώνετε;

Ποτέ. Κάπως λίγο μετά την έκθεση τον Οκτώβριο. Ή το Μάρτιο. Δεν υπάρχει προγραμματισμός. Αν και εφόσον βλέπεις ότι μπορείς και όντως έχεις κουραστεί και μπορείς δύο με τρεις ημέρες να φύγεις, τότε το κάνεις.

Ησυχαστήριο υπάρχει;

Η Βουρβουρού στη Χαλκιδική.

Με τι χαλαρώνετε εκεί;

Κατά το πλείστον κάθομαι στο σπίτι, χαζεύω τη φύση, τα πεύκα και γενικά την ηρεμία. Προσπαθώ να ηρεμήσω το μυαλό μου, γιατί είμαι κουρασμένος από τα τηλέφωνα και από την όλη δράση και θέλω ακριβώς το αντίθετο. Να μη μιλάω και να μην ασχολούμαι με τον κόσμο.

Κλείνετε το τηλέφωνο;

Όχι, αυτό δε γίνεται. Δε κλείνει ποτέ. Απλά εύχεσαι να μην πάρει κάποιος.

Χόμπι παρόλα αυτά υπάρχει;

Δεν υπάρχει χρόνος. Ειλικρινά. Λίγο ποδόσφαιρο, να δούμε λίγο τηλεόραση με τον ΠΑΟΚ, που είναι μια αδυναμία μου από μικρός. Από εκεί και πέρα χόμπι κανονικό, όπως έχουν κάποιοι με το κυνήγι ή το ψάρεμα, δεν είχα ποτέ.

«ΠΑΟΚ, η αδυναμία μου από μικρός», λέει ο Μπάμπης Στεργιάδης. Εδώ σε selfie με τον Γιώργο Σαββίδη

Άρα το χόμπι είναι «λίγο ΠΑΟΚ»;

Λίγο, ναι (γελάει).

Η οικογένεια σήμερα;

Παντρεμένος. Η σύζυγός είναι στο Θεαγένειο και η κόρη είναι στη Σχολή Καλών Τεχνών.

Της είπατε ποτέ να πάει στη δασολογία;

Με οικογένεια δασολόγων την είχε την εικόνα, αλλά ήταν καλλιτέχνης από μικρή. Δεν την επηρέασα καθόλου. Της είπα: «Ό,τι θες να κάνεις». Και κάνει αυτό που της αρέσει.

Με τη σημερινή οικογένεια: με τη γυναίκα του Μαρία Λογοθέτη, διευθύντρια Νοσηλευτικής στο Θεαγένειο και την κόρη του Ευανθία, φοιτήτρια στην Καλών Τεχνών

Για το τέλος η ερώτηση με το μαγικό ραβδί: τι θα αλλάζατε σήμερα στην Πολιτική Προστασία για να βελτιωθεί η κατάσταση;

Πρώτα απ’ όλα την οικονομική διαχείριση. Είναι ένα κομμάτι που χρειάζεται αρκετά κονδύλια, έτσι ώστε πιο άμεσα να είμαστε χρήσιμοι προς τους πολίτες. Το λέω και με την ιδιότητά μου ως Γενικού Διευθυντή Προγραμματισμού και Υποδομών της Περιφέρειας: θέλουμε να κάνουμε έργα, τα οποία δυστυχώς κάποιες φορές κολλάνε στη γραφειοκρατεία και στους νόμους. Κολλάνε στις πολλές παρατάσεις που δίνονται και στις πολλές προσφυγές που κάνει ο ένας στον άλλο. Οπότε πρέπει να είμαστε λίγο πιο ευκίνητοι για να δίνουμε κάποια κονδύλια για τα οδικά δίκτυα μετά από πλημμύρες και για καθαρισμούς ρεμάτων, έτσι ώστε να προστατεύουμε τους πολίτες. Ένα άλλο κομμάτι είναι η ενημέρωση των πολιτών που πρέπει να γίνει πιο εύχρηστη. Εμείς οι ίδιοι που αποτελούμε το κράτος καλό είναι να ασχοληθούμε πιο πολύ με την Πολιτική Προστασία. Δηλαδή, τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση που έχουμε ένα πρόβλημα από μια φυσική καταστροφή ή ένα τεχνολογικό ατύχημα. Όλα αυτά υπάρχουν στην ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας και μπορούμε να ανατρέξουμε εκεί, έτσι ώστε να ξέρουμε πως θα προστατεύσουμε πρώτα τους εαυτούς μας. Το κράτος, ο δήμος και η Περιφέρεια, θα είναι εκεί και θα βοηθήσουν, έτσι ώστε να γίνει πιο απλό το άσχημο συμβάν.