Η Ραφαέλα Αγγελίδου ξεκίνησε να ασχολείται με το μπάσκετ από τα οκτώ της χρόνια. Γρήγορα ξεχώρισε ως ένα από τα ταλέντα στην ηλικία της, διακρίθηκε με τη φανέλα του ΠΑΟΚ, αλλά και με αυτή των μικρών Εθνικών ομάδων, ενώ στα 19 της αποφάσισε να ανοίξει τα φτερά της, αποδεχόμενη την πρόταση του Τζούνιορ Κόλετζ Χάουαρντ και να ζήσει το δικό της αμερικάνικο όνειρο.

Πέντε και πλέον χρόνια μετά, η ίδια δηλώνει το ίδιο ερωτευμένη με την Αμερική, όπως όταν πρωτοπήγε σε αυτήν, αν και της λείπει η Ελλάδα, η οικογένειά της και οι φίλοι της, ενώ έχει ολοκληρώσει ήδη τις σπουδές της στην εγκληματολογία και ασχολείται επαγγελματικά με το αντικείμενο των σπουδών της.

Οι σπουδές και η ζωή στην Αμερική

Η Ραφαέλα μετακόμισε στη άλλη πλευρά του Ατλαντικού για να συνδυάσει σπουδές με μπάσκετ. «Οι βασικοί λόγοι που ήρθα στην Αμερική ήταν κυρίως για να παίξω μπάσκετ και για να σπουδάσω», λέει και εξηγεί: «Σπούδασα ψυχολογία-εγκληματολογία στο ιδιωτικό Christian Brothers University. Από τον Μάιο του 2019 που αποφοίτησα, δουλεύω στα δικαστήρια και τις φυλακές του Μέμφις ως σύμβουλος». Η ίδια, πάντως, δείχνει να απολαμβάνει τη ζωή της στην Αμερική και δεν είναι στα άμεσα σχέδιά της η επιστροφή στην πατρίδα: «Η αλήθεια είναι ότι θέλω να συνεχίσω την ζωή μου στην Αμερική, αλλά σίγουρα θέλω να επισκέπτομαι την οικογένεια μου και την Ελλάδα όσο πιο συχνά μπορώ».

Όσο για το αν έχει εγκλιματιστεί στη νέα της «πατρίδα», είναι κατηγορηματική: «Μετά από 5,5 χρόνια, μπορώ να πω πλέον με σιγουριά ότι έχω εγκλιματιστεί πλήρως».

Η γεμάτη καθημερινότητα

Πώς είναι η καθημερινότητά της; «Η καθημερινότητά μου τις μέρες που δουλεύω στη βασική μου δουλειά είναι: ύπνος, γυμναστήριο, δουλειά, προπονήσεις και πάλι ύπνος. Ωστόσο, τις ημέρες που πηγαίνω μόνο στην μερικής απασχόλησης δουλειά και έχω περισσότερο χρόνο, τον αφιερώνω στις ατομικές προπονήσεις παιδιών, ενώ είναι μια καλή ευκαιρία και για μένα να έχω μερικές ξένοιαστες στιγμές, όπως είναι οι βόλτες και τα ψώνια στα μαγαζιά, η ώρα που περνάω με τους φίλους μου».

Οι διαφορές Ελλάδας και Αμερικής

Διανύει τον έκτο της χρόνο στην Αμερική, ωστόσο η 25χρονη εξακολουθεί να εντοπίζει σημαντικές διαφορές στον τρόπο ζωής των Ελλήνων και των Αμερικανών, που δύσκολα συνηθίζονται. «Γενικά υπάρχουν πολλές διάφορες μεταξύ Ελλάδας και Αμερικής, αλλά είναι δύο που πιστεύω ότι είναι οι μεγαλύτερες. Πρώτον, οι ρυθμοί στην Αμερική είναι πολύ γρήγοροι. Πιστεύεις ότι η μέρα έχει 15 ώρες και όχι 24. Χρονομετράς τα πάντα, για να είσαι σίγουρος ότι θα είσαι στην ώρα σου σε όλα. Δεύτερον, είναι το φαγητό. Στην Αμερική είναι πολύ δύσκολο να κρατήσεις μια ισορροπημένη υγιεινή διατροφή με αυτούς τους ρυθμούς της καθημερινότητας, κάτι που είναι πιο εύκολο να γίνει στην Ελλάδα».

Η στροφή στην προπονητική

Τα τελευταία χρόνια η Ραφαέλα έχει κάνει στροφή καριέρας, παραμένοντας όμως πιστή στα παρκέ. Η ίδια πέταξε την αθλητική της περιβολή και φόρεσε τη φόρμα της προπονήτριας. «Η ενασχόληση μου με την προπονητική ξεκίνησε την τελευταία χρονιά που βρισκόμουν στο κολέγιο και δεν είχα δικαίωμα συμμετοχής ως παίκτρια, οπότε η προπονήτριά μου με έκανε βοηθό της. Έτσι, ξεκίνησα στον τομέα της προπονητικής. Εκείνη την περίοδο δούλευα εθελοντικά σε ένα αθλητικό κέντρο στο οποίο μεταξύ άλλων βοηθούσα άλλους προπονητές όταν χρειάζονταν βοήθεια σε προπονήσεις και αγώνες. Εκεί με είδε ο διοργανωτής των Γκρίζλις και μου ζήτησε να γίνω ένας από τους προπονητές στα καμπ των τζούνιορ, που διοργανώνονται για παιδιά ηλικίας 4-18 ετών. Κάπως έτσι ξεκίνησε η αγάπη μου για την προπονητική και ναι, είναι κάτι που έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου για το μέλλον».

Το μόντελινγκ, τα βίντεο κλιπ και οι φαν

Αν ρίξει κανείς μια ματιά στους λογαριασμούς της Ραφαέλας στα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα διαπιστώσει ότι η πλειοψηφία των φωτογραφιών της είναι επαγγελματικές. Πηγαίνοντας στην Αμερική, της δόθηκε εντελώς τυχαία η ευκαιρία να ασχοληθεί με τις φωτογραφίσεις και είναι κάτι που το διασκεδάζει πολύ. «Το μόντελιγκ ξεκίνησε τελείως τυχαία το καλοκαίρι του 2018. Γενικά όταν έβγαινα έξω, όταν πήγαινα για φαγητό ή καφέ, υπήρχαν πολλά άτομα που με σταματούσαν και με ρωτούσαν αν είμαι μοντέλο και εγώ απλά γελούσα. Λίγους μήνες αργότερα γνώρισα ένα παιδί που ήταν μοντέλο και φωτογράφος και μου πρότεινε αν ήθελα να κάνω κάποιες φωτογραφίσεις. Έτσι ξεκίνησα να ανεβάζω φωτογραφίες στα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης και περισσότεροι φωτογράφοι ενδιαφέρθηκαν να συνεργαστούν μαζί μου».

Πέρα, όμως, από τις φωτογραφίσεις, στη ζωή της Ραφαέλας μπήκαν τα τελευταία χρόνια και τα βίντεο κλιπ. «Μετά από καιρό, μου ζητήθηκε να είμαι σε βίντεο κλιπ διαφόρων τοπικών ράπερ. Δεν ήταν κάτι που το ήθελα από μικρή, ούτε καν μου είχε περάσει από το μυαλό και η αλήθεια είναι όταν το ξεκίνησα ήμουν κάπως διστακτική, κυρίως για το τι θα πει ο πατέρας μου, ο οποίος κατάληξε να είναι ο μεγαλύτερος υποστηρικτής μου. Είναι κάτι με το οποίο λατρεύω να ασχολούμαι και ευελπιστώ να κάνω και κάτι παραπάνω σε αυτό το αντικείμενο».