ΕΕ: Ζητείται ελπίς
«Μην κοιτάς το παρελθόν με θυμό, κοίτα το μέλλον με ελπίδα». Η συγκεκριμένη φράση ειπώθηκε από τον Άγγλο ηθοποιό Μάικλ Κέιν σε ένα ντοκιμαντέρ που αναφερόταν στην γενιά του ’60 και τα μεγάλα μουσικά συγκροτήματα που με τις νότες τους χάραξαν ανεξίτηλα βινύλια στη μουσική βιομηχανία. Μία γενιά που ο τρόπος ζωής της έφερε επανάσταση στην καθημερινότητα και αναστάτωσε την καθεστηκυία τάξη. Μία γενιά που βροντοφώναξε κατά του πολέμου και τάχθηκε υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης, με το συναίσθημα της αγάπης να κυριαρχεί στις πράξεις της. Μία γενιά που άρπαξε την ευκαιρία και επέβαλε αλλαγές στα ήθη ενός συντηρητικού κόσμου που κυριαρχούσε στην πολιτισμένη παγκόσμια κοινότητα.
Αυτή η γενιά που πέτυχε πολλά για τον κόσμο και την πολιτική, ύστερα από χρόνια ηττήθηκε. Ωστόσο, η φράση του Μάικλ Κέιν πρέπει να συντροφεύει όλους μας συνεχώς. Ακόμη και στον δρόμο προς το εκλογικό κέντρο. Δεν πρέπει ο θυμός να κυριαρχεί έναντι άλλων συναισθημάτων. Ας μην αποφασίζει αυτός για το μέλλον. Με ηρεμία και ελπίδα πρέπει να σταλεί ένα ισχυρό μήνυμα στην επικρατούσα τάξη πραγμάτων και στο όποιο, υπό διαμόρφωση σύστημα αξιών και αντιλήψεων προωθείται.
Όταν απομονωμένοι βρεθούμε πίσω από το παραβάν, ας αναρωτηθούμε ήρεμα και χωρίς θυμό ποια Ευρώπη θέλουμε. Της πολιτικής ή της οικονομίας; Τι ακριβώς επιθυμούμε; Μία Ευρώπη που θα παράγει πολιτική ή μία Ευρώπη των ισολογισμών και όχι των αξιών; Θέλουμε πολιτικούς ή διαχειριστές της εξουσίας; Θέλουμε η οικονομία να σχεδιάζεται από την πολιτική ή η πολιτική να υπακούει στην οικονομία; Αυτά είναι μερικά απλά, αλλά ουσιαστικά ερωτήματα που μπορεί η κάθε μία και ο καθένας να απαντήσει αφού πρώτα κοιτάξει νηφάλια και με ελπίδα το μέλλον.
Σκεπτόμενοι το ευρωπαϊκό μας μέλλον ας έχουμε υπόψη μας και έναν ακόμη έναν καθοριστικό παράγοντα. Την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων και των λαϊκιστών. Πώς ξαφνικά βρήκαν πρόσφορο έδαφος και άρχισαν να έχουν ανοδική πορεία στην πολιτική σκηνή; Μήπως είναι απόρροια των αυστηρών οικονομικών κανόνων που οδήγησαν στην φτωχοποίηση και στην ανέχεια εκατομμύρια Ευρωπαίων πολιτών; Μήπως τα αποκαλούμενα pass που μοιράζονται σε φτωχοποιημένους πολίτες που θυμίζουν κουπόνια της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης αποτελούν το «πασαπόρτι» για την άνοδο της άκρας δεξιάς;
Οι απαντήσεις που θα δοθούν στην κάλπη να γεννούν ελπίδα και όχι θυμό. Ας σχεδιάσουμε ένα μέλλον, όχι με ψευτοδιλήμματα, αλλά βασισμένο σε πραγματικές αξίες, όπως η Ελευθερία και η Δημοκρατία, για να μπορέσουμε να διασώσουμε την Ισότητα και την αξιοπρέπεια.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 09.06.2024
