Το χειροκρότημα και η δικαίωση της Μαριέττας Γιαννάκου
Μπορεί το περασμένο Σάββατο στο συνεδριακό κέντρο Ιωάννης Βελλίδης τα χειροκροτήματα από τον κόσμο κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Κυριάκου Μητσοτάκη να ήταν πολύ χλιαρά, όμως μία στιγμή σίγουρα ξεχώρισε. Ήταν όταν ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση θα ενισχύσει την παιδεία με 250.000 ευρώ για την ανακαίνιση σχολικών εγκαταστάσεων. «Το πρόγραμμα θα πάρει το όνομα της Μαριέττας Γιαννάκου προς τιμή αυτής της μεγάλης πολιτικού», σημείωσε ο πρωθυπουργός και η αίθουσα της συγκέντρωσης κυριολεκτικά σείστηκε.
Είναι πράγματι μερικές φορές που αναρωτιέται κανείς πόσο μεγάλα γυρίσματα έχει η πολιτική. Το χειροκρότημα απευθυνόταν σε μία πολιτικό που πολεμήθηκε όσο λίγοι κατά τη διάρκεια της πολιτικής της καριέρας και ειδικότερα την περίοδο που ήταν υπουργός Παιδείας.
Θυμάμαι την άνοιξη το 2007 που η ΝΔ ετοιμαζόταν να πραγματοποιήσει μια ανοιχτή εκδήλωση στον Εύοσμο ότι η κατάσταση να ήταν έκρυθμη. Ομιλήτρια θα ήταν η Μαριέττα Γιαννάκου που τότε ήταν υπουργός Παιδείας και είχε συγκεντρώσει επάνω της τη μήνη τόσο των φοιτητών και των πανεπιστημιακών που εναντιώνονταν στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση όσο και των παραδοσιακών δεξιών ψηφοφόρων (από καθηγητές και γονείς μέχρι βουλευτές και στελέχη) εξαιτίας του περίφημου βιβλίου της ιστορίας της έκτης δημοτικού. Εκείνο το βιβλίο που περιγράφοντας την μικρασιατική καταστροφή μιλούσε για τον «συνωστισμό στην προκυμαία» είχε προκαλέσει τρομερές αντιδράσεις.
Η ίδια πίστευε ότι επιστήμονες, όπως αυτοί του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, πρέπει να γράφουν τα σχολικά βιβλία και υποστήριζε ότι το βιβλίο «έγινε πολιτικό θέμα για λόγους που δεν έχουν σχέση με την Ιστορία. Δεν είναι δυνατόν να λέμε ό,τι ζητάει το κοινό κάθε φορά». Ο «συνωστισμός στην προκυμαία» έδωσε τη θέση του στο «αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν κάτω από ιδιαίτερα βίαιες συνθήκες», ενώ η ίδια πίστευε ότι «το βιβλίο θα κριθεί στα σχολεία».
Το βιβλίο τελικά αποσύρθηκε από τον επόμενο υπουργό Παιδείας που ήταν ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, ενώ η Μαριέττα Γιαννάκου εξαιτίας τόσο των φοιτητικών κινητοποιήσεων ενάντια στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση όσο και των εσωκομματικών (κυρίως) αντιδράσεων για το βιβλίο, δεν εκλέχτηκε ποτέ ξανά βουλευτής με σταυρό. Θυμίζουμε ότι είχε ξεκινήσει τη θητεία της στην ευρωβουλή το 1984 και ως βουλευτής στην Α’ Αθήνας από το 1993.
Το χειροκρότημα του περασμένου Σαββάτου μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα. Από το «ο αποθανών δεδικαίωται» μέχρι το ότι το προφίλ των ανθρώπων που βρίσκονται κοντά στη ΝΔ έχει αλλάξει. Σε κάθε περίπτωση το χειροκρότημα, αλλά και η εκκίνηση του προγράμματος αποτελεί μία μεγάλη δικαίωση για τη Μαριέττα Γιαννάκου.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 14-15.09.2024
