ΑΠΟΨΕΙΣ

Κλαίμε όλοι για το δράμα των ανθρώπων που χάθηκαν και γι’ αυτούς που θα ζήσουν με ανείπωτη θλίψη. Αυτονόητα. Η Ελλάδα άλλωστε πέρασε την φάση μετανάστευσης μετά τον Α’ και τον Β’ Πόλεμο, έγινε χώρα υποδοχής μεταναστών και ξαναέγινε χώρα εξόδου.

Αλλά τι θα μπορούσε να γίνει; Να καταργηθούν τα σύνορα και να γίνει μία παγκόσμια διακυβέρνηση; Να είμαστε ένα ενιαίο κράτος και μία ενιαία κοινωνία σε όλο τον πλανήτη;

Όνειρο όλων των θρησκειών που κηρύττουν την παγκοσμιότητα. Στην δευτέρα παρουσία ή στον παράδεισο άλλων θρησκειών δεν θα υπάρχει πόνος και θλίψη. Όλοι να είναι ίδιοι. Δεν θα υπάρχει διάκριση. Μέχρι εκεί η κατάληψη των εδαφών και ο εξοβελισμός των «απίστων» είναι πάντα αγκάθια. Μαζί με τις θρησκείες είναι και οι κοινωνικές θρησκείες. Παντού σε όλες τις χώρες θα υπήρχε η σοσιαλιστική και μετά κομμουνιστική πορεία προς την αταξική κοινωνία. Δηλαδή την δευτέρα παρουσία των κομμουνιστών. Η ΕΣΣΔ που εγκαθίδρυσε το καθεστώς στο 1917 που εξαγόμενο στους άλλους θα οδηγούσε εκεί κατάρρευσε. Μαζί της και άλλοι που την ακολούθησαν. Η επανάσταση εξήχθη αλλά απέτυχε! Φυσικά έφταιγε ο εξωτερικός εχθρός που από την δική του πλευρά εξήγαγε την Δημοκρατία και τον πολυκομματισμό σε χώρες και κοινωνίες που δεν ήταν έτοιμες να τον δεχτούν.

Έτσι, π.χ. στο Αφγανιστάν οι μεν ΗΠΑ δεν κατάφεραν να οδηγήσουν στην Δημοκρατία αφού η ΕΣΣΔ δεν κατάφερε να οδηγήσει στον Σοσιαλισμό. Γιατί; Γιατί οι κοινωνίες αυτές λειτουργούν αλλιώς. Και πρέπει να καταλάβεις τι συμβαίνει για να πάρεις τα μέτρα. Ποια μέτρα;

Να μεταφέρουμε τον πλούτο που παράγεται από μία χώρα στις άλλες; Μετά την περίοδο της αποικιοκρατίας που οι ανεπτυγμένοι έπαιρναν τον πλούτο και τις πηγές των υπανάπτυκτων με την παγκοσμιοποίηση από το 2000 έγινε μια προσπάθεια να γίνει πιο ομαλά η προσπάθεια άρσης των ανισοτήτων. Δύσκολο και ίσως ανέφικτο. Στα δικά μας ούτε καν η Ευρωπαϊκή Ένωση των 28 και τώρα 27 δεν κατάφερε να γίνει πολιτικός θεσμός με ενιαία διοίκηση και σχέδιο. Άλλωστε οι απομονωτιστές που κηρύττουν την αποδέσμευση ή έστω την εισροή πλούτου στον περιούσιο λαό δεν το θέλουν! Ούτε καν ο ΟΗΕ δεν κατάφερε να ξεφύγει από μια πολιτική ανέφικτων ευχών.

Α! Είπαμε για τις θρησκείες πριν. Και αυτές, όλες, μαζί με την δευτέρα παρουσία αναφέρονται σε έναν περιούσιο λαό! Έτσι π.χ. και στην ΕΣΣΔ υπήρχαν οι Ρώσσοι. Και σε άλλες θρησκείες άλλοι. Μέχρι και στις ΗΠΑ που δεν καταλαβαίνουν ότι η εξαγωγή της Δημοκρατίας δεν λειτουργεί στο εσωτερικό τους οι 50 πολιτείες δύσκολα μπορεί να θεωρηθούν ισότιμες και ισοδύναμες.

Άρα; Να καταργηθούν τα σύνορα όπως θέλουν διάφοροι και να υπάρξει ελευθερία μετακίνησης από παντού; Όταν θα φτάσουμε στην δευτέρα παρουσία που δεν θα υπάρχει πόνος και θλίψη, δεν θα υπάρχει ατομική ιδιοκτησία και ο καθένας θα έχει πρόσβαση σε ό,τι χρειάζεται και θα προσφέρει ότι μπορεί, όλα θα φτιάξουν.

Είμαστε φυσικά μακριά από το ανέφικτο. Ας προσπαθήσουμε να αρθούν οι ανισότητες, να μεταφέρουμε τεχνογνωσία και δεξιότητες. Πιθανόν και αυτό ανέφικτο.

Κλαίμε και πονάμε όλοι για το γεγονός του χαμού τόσων ανθρώπων. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να σκυλεύσει τους δύστυχους αυτούς. Και φυσικά κανένα δόγμα κοινωνικό ή θρησκευτικό δεν θα μας σώσει. Μόνοι μας θα σωθούμε σεβόμενοι ο ένας τον άλλο.