ΑΠΟΨΕΙΣ

Η έρευνα του ΙΟΒΕ (Ινστιτούτο Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών), που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Μακεδονία της Κυριακής» στις 24/03/24, επιβεβαίωσε τα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της χώρας μας, τις μεγάλες αποκλίσεις από τον μέσο όρο των χωρών της ΕΕ, που συνεχώς μεγαλώνουν, αλλά και την ακόμη χειρότερη πραγματικότητα των Περιφερειών της χώρας, σε σχέση με την Αττική.

Οι οδυνηρές αυτές διαπιστώσεις δεν είναι αποτέλεσμα της μοίρας μας, είναι οι επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, που επιταχύνει η ανάπτυξη των τεχνολογιών, το άνοιγμα των αγορών χρήματος, αγαθών και υπηρεσιών.
Το παράδοξο είναι ότι, οι χώρες που επέβαλαν το άνοιγμα των αγορών, οι Δυτικές ανεπτυγμένες χώρες, ειδικά οι ΗΠΑ και η Βρετανία, αφού για μερικές δεκαετίες ήταν οι κερδισμένες, εδώ και αρκετά χρόνια είναι και οι περισσότερο χαμένες. Το Brexit και η εκλογή Τραμπ, είναι η προέκταση των δικών τους κρίσεων.
Κερδισμένες οι φτωχές και πολυπληθείς χώρες της Ασίας, ιδιαίτερα αυτές με τα πιο αυταρχικά καθεστώτα, που ευνόησαν τις Δυτικές επενδύσεις, με τους όρους που τις πρόσφεραν.
Η χώρα μας, με χρόνιες παραγωγικές υστερήσεις, με ελλιπή ένταξη στον ευρωπαϊκό και διεθνή καταμερισμό εργασίας, με βαθιές παθογένειες στην σχέση των παραγωγικών τάξεων και των συντεχνιών με τα κόμματα και το κράτος, ενσωμάτωσε ακόμη πιο επώδυνα, παλαιότερες και πρόσφατες διεθνείς οικονομικές και γεωπολιτικές κρίσεις.
Η χρηματοπιστωτική κρίση του 2007 στις ΗΠΑ, έγινε κρίση χρέους στην ΕΕ και καθολική κρίση στην χώρα μας.
Τα τρία μνημόνια μείωσαν, με πρωτοφανή λιτότητα, τις δημοσιονομικές ανισορροπίες, φαίνεται όμως δεν άγγιξαν τις χρόνιες παραγωγικές και πολιτικές παθογένειες.
Και παρ’ ότι, από το 2022, η χώρα μας βρέθηκε με απίστευτους Κοινοτικούς πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης που έφεραν οι καραντίνες του κορωνοϊού, δεν είχε ούτε σχέδιο, ούτε βούληση η κυβέρνηση για να υποστηρίξει τους μεγάλους στόχους, με βασικούς την ένταξη του παραγωγικού δυναμικού στις παγκόσμιες παραγωγικές αλυσίδες αξίας, την περιφερειακή σύγκλιση και την κοινωνική συνοχή.
Η παγκόσμιες αγορές, συγκεντρώνουν τον πλούτο σε λιγότερες χώρες, σε λιγότερες περιοχές και σε λιγότερα χέρια.
Στην χώρα μας, λόγω και των χρόνιων στρεβλώσεων, οι αρνητικές επιπτώσεις είναι ακόμη πιο έντονες.
Η κυβέρνηση, που ανέλαβε την εξουσία, μετά τους καταναγκασμούς των μνημονίων, είχε απίστευτη αποδοχή και ανοχή. Βρέθηκε και με απίστευτους Κοινοτικούς πόρους στα χέρια της, όμως όχι μόνο δεν αντέστρεψε την συγκέντρωση του πλούτου στην Αττική και στα χέρια παλιών και νέων ολιγοπωλίων, στις πιο σημαντικές αγορές, αντιθέτως, την ενίσχυσε με τις επιλογές της.
Συνυπεύθυνοι οι τοπικοί εκπρόσωποι των κομμάτων, της Αυτοδιοίκησης, των παραγωγικών και κοινωνικών φορέων.
Αποδέχτηκαν οι περισσότεροι, ως νομοτέλεια τις ανισότητες, ακόμη και στις πιο ακραίες σημερινές μορφές της. Αρκέστηκαν σε άσφαιρες, κυρίως προεκλογικές διαμαρτυρίες και, πολλοί από αυτούς, επέλεξαν να την υπηρετήσουν για να εξασφαλίσουν την δική τους επιβίωση.
Αν σκεφτούμε ότι, οι Έλληνες έχουμε την δεύτερη χαμηλότερη αγοραστική δύναμη στην ΕΕ, λίγο πάνω από την Βουλγαρία και οι κάτοικοι της Κεντρικής Μακεδονίας, την 8η χαμηλότερη στην Ελλάδα, εύκολα αντιλαμβανόμαστε, πόσο έχουμε κατρακυλήσει.
Αν συνυπολογίσουμε και τις άλλες παραμέτρους, όπως αποτυπώνονται στην έρευνα του ΙΟΒΕ, στις εκθέσεις τις Eurostat της ΕΛΣΤΑΤ, των Διεθνών Οργανισμών και πρόσφατα, του πιο μεγάλου και του πιο αξιόπιστου οίκου αξιολόγησης, του Moody’s, καταλαβαίνουμε εύκολα που θα βρεθούμε στο προσεχές μέλλον, αν διατηρηθούν οι σημερινές γεωπολιτικές αβεβαιότητες.
Για τη Θεσσαλονίκη και την Περιφέρειά μας, οι προοπτικές είναι ακόμη χειρότερες.
Η καθολική αφύπνιση των ανθρώπων της, ο σχεδιασμός, η διεκδίκηση και η άμεση έναρξη υλοποίησης ενός σχεδίου βιώσιμης ανάπτυξης με γενναία δημόσια χρηματοδότηση, που θα συμπαρασύρει και την ιδιωτική, είναι η απόλυτη προτεραιότητα και αδήριτη ανάγκη.
Η κατάργηση του Υφυπουργείου Εσωτερικών, για θέματα Μακεδονίας-Θράκης, η ύπαρξη του οποίου μας υποτιμά και, η συγκρότηση Υπουργείου Ανάπτυξης Μακεδονίας-Θράκης, με εξασφάλιση του 40% των Κοινοτικών πόρων και η συνέργεια με τις αντίστοιχες Περιφέρειες, που διαθέτουν υψηλούς κοινοτικούς πόρους, και δεν φαίνεται πουθενά το αναπτυξιακό και κοινωνικό τους αποτύπωμα, μπορεί να ανασχέσει, έστω και προσωρινά, τον κατήφορο.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 31.03.2024