ΑΠΟΨΕΙΣ

Φτάσαμε δύο εβδομάδες πριν τις ευρωεκλογές και δυστυχώς η συζήτηση γι’ αυτές εξαντλείται -με φωτεινές εξαιρέσεις, στην εσωτερική πολιτική. Όταν γύρω μας συμβαίνουν κομβικής σημασίας γεγονότα που ενδέχεται να παίξουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση ευρωπαϊκής πολιτικής.

Η Ισπανία και η Ιρλανδία αναγνώρισαν κρατική παλαιστινιακή δομή, η οποία αμφισβητεί ένα από τα Κράτη της ΕΕ (την Κύπρο που ονομάζει ελληνική διοίκηση Νότιας Κύπρου) και έτσι ανοίγει ένα μεγάλο και σοβαρό ζήτημα εξωτερικής πολιτικής που δυστυχώς δεν είναι κοινή για τις 27 χώρες. Άλλωστε 9 χώρες της ΕΕ έχουν στο παρελθόν (1988) αναγνωρίσει το δικαίωμα ύπαρξης κρατικής Παλαιστινιακής δομής. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία συνεχίζεται και δυστυχώς διαρκεί.

Στο εσωτερικό κάθε χώρας συμβαίνουν διάφορα συνδεδεμένα με τις επικείμενες εκλογές. Στην Γερμανία το πραγματικό πρόσωπο του AfD -του ακραίου συμμάχου του μπλοκ όσων θέλουν την αποδόμηση της ΕΕ φάνηκε με τις σχετικές δηλώσεις που ακούσαμε που παρέπεμπαν στην εποχή του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Θα δούμε αν επιδράσει στο γερμανικό εκλογικό σώμα, αλλά αποτελεί μία υπενθύμιση ότι όσοι ονειρεύονται την αποδόμηση έχουν ο καθένας τα δικά του σχέδια και προσπαθούν να κινηθούν έξω από τα πλαίσια που έχουν καθοριστεί.

Εμείς εδώ ασχολούμαστε φυσικά με τα δικά μας. Θα φυτευτούν λεφτόδεντρα, θα προσληφθούν χιλιάδες -πως το έλεγαν στον παράδεισο της ΕΣΣΔ: «μπορείς να τους διορίσεις όλους, να τους πληρώνεις είναι το θέμα» και έτσι ολοκληρωτικής αντίληψης κόμματα και συνδυασμοί που ονειρεύονται την κατάληψη της εξουσίας και όχι μόνο της κυβέρνησης, μας ζητούν να τους επιλέξουμε με ανέξοδες και άσχετες με το θέμα των ευρωεκλογών διακηρύξεις.

Θα δείξει τι θα συμβεί στις 9 Ιουνίου και από τις 10 Ιουνίου θα γυρίσουμε στην καθημερινότητά μας. Αρχίζουν σιγά-σιγά από τις 31 Μαΐου οι εξετάσεις εισαγωγής στα Πανεπιστήμια. Καλή τύχη στους και στις υποψήφιους που θα διαγωνιστούν. Δυστυχώς για τους 65 χιλιάδες περίπου αποφοίτους (άλλο και αυτό -κανένας και καμία δεν κόβεται! Άσε που το 65% έχει άριστα στο σχολείο!) υπάρχουν 80 χιλιάδες θέσεις αλλά πολλές θα μείνουν κενές!

Κατά τα άλλα έγιναν και εκλογές για τα διοικητικά συμβούλια των φοιτητικών συλλόγων. Το κωμικό γεγονός να ανακοινώνει κάθε παράταξη δικά της αποτελέσματα δεν το σχολιάζω. Ψήφισαν σχεδόν 15% των ενεργών φοιτητών και φοιτητριών -σε μερικές περιπτώσεις και μονοψήφιος αριθμός!- και φυσικά η απαξίωση των συλλόγων είναι πλέον δεδομένη. Ένας συμμέτοχος στη διαμόρφωση του μέλλοντος κάθε Πανεπιστημίου -που θα μπορούσε να συμβάλλει στην στρατηγική του είναι πρακτικά ανύπαρκτος. Φταίει και ότι με την περικοπή των μαθημάτων στο Λύκειο που αφορούν την Πολιτική ενισχύεται η ατομική συμπεριφορά σε βάρος της διαμόρφωσης συλλογικής ταυτότητας, φταίει και το ελαχιστοποιημένο ενδιαφέρον και η θεματολογία. Π.χ. φοιτητικές εκλογές για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη δεν ακούγεται και πολύ χρήσιμο…

Όπως και να έχει θα κυλήσουν οι δύο εβδομάδες και με το καλό θα ψηφίσουμε. Και μετά βλέπουμε!