ΑΠΟΨΕΙΣ

Οι ομιλίες των δύο πρώην πρωθυπουργών Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά αναμφίβολα έστειλαν πολλαπλά μηνύματα στην ηγετική ομάδα του Μεγάρου Μαξίμου. Κι ενώ ο πρωθυπουργός επέλεξε, σωστά κατά την άποψή μου, να μην σχολιάσει, στο διαδίκτυο φίλα προσκείμενα άτομα προς τη λεγόμενη Μητσοτακική πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας, έκαναν απαξιωτικές και σε πολλές περιπτώσεις προσβλητικές αναφορές για τους δύο πρώην πρωθυπουργούς.

Επειδή τέθηκε και το ερώτημα αν οι δύο μπορούν και να ομιλούν με το επιχείρημα ότι ο Καραμανλής παρέμεινε επί πολλά χρόνια σιωπηλός και ο Σαμαράς πέτυχε το 2012 στις πρώτες εκλογές το μικρότερο ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας στην ιστορία της (18,85%), θεωρώ αυτές τις απόψεις τουλάχιστον απαράδεκτες. Καραμανλής και Σαμαράς όχι απλά δικαιούνται αλλά υποχρεούνται να ομιλούν. Είναι δύο πολιτικοί με τους οποίους κάποιος μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί πλήρως αλλά κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι προέρχονται από τα σπλάχνα της παράταξης και του ριζοσπαστικού κοινωνικού φιλελευθερισμού που ήταν το ιδεολογικό σημείο αναφοράς της ιδρυτικής διακήρυξης της Νέας Δημοκρατίας.

Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν θα ομιλούν οι δύο πρώην πρωθυπουργοί αλλά τι λένε στις παρεμβάσεις τους. Αν διαβάσει κάποιος τις ομιλίες Καραμανλή και Σαμαρά και δεν ξέρει ποιος είναι ο συντάκτης τους, νομίζω ότι θα συμφωνήσει στο μεγαλύτερο κομμάτι των επισημάνσεών τους. Η Ευρώπη έχει χάσει τον προσανατολισμό και την πυξίδα της, τα Εθνικά μας θέματα είναι σε αποδρομή το τελευταίο διάστημα, η ηγετική ομάδα του Μαξίμου έκανε ό,τι μπορούσε για να περάσει το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια, απαξίωσε όσους είχαν αντίθετη άποψη και πρωταγωνίστησε στα μεθεόρτια στο μπαρ του Κολωνακίου, αναντικατάστατοι είναι μόνο οι εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί, η κυβέρνηση δεν μπορεί ακόμα και σήμερα να αντιμετωπίσει την ακρίβεια, ολιγοπώλια κυριαρχούν στις αγορές και πρόσωπα που ήταν στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού εξέθεσαν τον ίδιο με τις απαράδεκτες συμπεριφορές τους (τελευταία περίπτωση ο διαγραφείς πλέον Λευτέρης Αυγενάκης, προσωπική επιλογή του Μητσοτάκη στο κόμμα με το που ανέλαβε την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, αναντικατάστατος υφυπουργός Αθλητισμού στην πρώτη τετραετία της κυβέρνησης και αναβαθμισμένος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης στο πρώτο υπουργικό σχήμα μετά τις περσινές εκλογές). Αυτά που στην ουσία είπαν Καραμανλής και Σαμαράς τα λέει ο μέσος ψηφοφόρος της παράταξης και για να το επεκτείνω ο μέσος πολίτης αυτής της χώρας ό,τι κι αν ψηφίζει. Άρα το θέμα για την κυβέρνηση δεν πρέπει να είναι ποιος τα λέει αλλά πώς θα διορθώσει τα κακώς κείμενα των όσων λέγονται.

Υπάρχει βέβαια και η άλλη ερμηνεία της κοινής εμφάνισης Καραμανλή και Σαμαρά. Αυτό ήταν το πρώτο δημόσιο μήνυμα των δύο στον πρωθυπουργό. Θα ακολουθήσουν και άλλα ενόψει της όποιας επιλογής γίνει για τον επόμενο πρόεδρο της Δημοκρατίας. Και το μήνυμα είναι σαφές : «Ή αλλάζεις το επόμενο διάστημα ή σε αλλάζουμε». Λέτε;