ΑΠΟΨΕΙΣ

Με την προσοχή μας στις εκλογές που γίνονται στην Τουρκία και τις εκλογές της επόμενης Κυριακής ας μην ξεχάσουμε ότι στις 10 Μαΐου έγιναν φοιτητικές εκλογές!

Κάτι που τα πρώτα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση ήταν ένα πολιτικό γεγονός και μία διαδικασία που θα έπρεπε να είναι μία μαθητεία για την Δημοκρατία που είναι οι εκλογές σε ένα σώμα έχει γίνει ένα κενό περιεχομένου γεγονός. Χωρίς ουσιαστική πολιτική εκστρατεία και με πλήρη έλλειψη ενδιαφέροντος.

Μπαίνουν κάθε χρόνο σχεδόν 75 χιλιάδες στα πανεπιστήμια και φέτος ψήφισαν σχεδόν 60 χιλιάδες (πέρσι σχεδόν 50 χιλιάδες). Δηλαδή: κάτω από 20% του συνόλου! Είναι αυτό ένδειξη για το τι θα κάνουν σε σχέση με τις Βουλευτικές εκλογές; Φυσικά όχι.

Αλλά γιατί δεν ψηφίζουν; Καταρχήν είναι αυτονόητο ότι άνθρωποι που κάνουν ή έκαναν μαθήματα μέσω Η/Υ, έδωσαν και δίνουν εξετάσεις μέσω Η/Υ, περνάν μεγάλο μέρος της ημέρας τους και λειτουργούν κοινωνικά μέσω Η/Υ θα μπορούσαν να ψηφίζουν μέσω Η/Υ! Δεν το κάνουν και έτσι η συμμετοχή είναι χαμηλή. Όπως πρέπει να διευκολυνθεί η συμμετοχή στις εκλογές για την Βουλή έτσι πρέπει και για τις φοιτητικές (και άλλες) εκλογές.

Βολεύει κάποιον αυτό; Πιθανόν διακηρυκτικά. Βγαίνει το τάδε και το δείνα κόμμα και λέει ότι νίκησε. Πιθανόν τον εαυτό του αλλά δεν έχει σημασία. Είναι λογικό σε κάθε ένα φοιτητικό σύλλογο να ψηφίζει λιγότερο από το 20% των εγγεγραμμένων φοιτητών; Τι αντιπροσωπευτικότητα έχει το συμβούλιο που εκλέγεται; Ας μην πούμε το αστείο ότι κάπου ψήφισαν 5 για το επταμελές συμβούλιο, αλλά και στους άλλους συλλόγους υποθέτω θα αισθάνονται ότι κανείς δεν θα δίνει σημασία σε κάποιους που προέκυψαν από το 20% των εκλογέων!

Γιατί συνέβη (και συμβαίνει) αυτό; Για τον απλό λόγο ότι ο ρόλος και η σημασία του φοιτητικού συλλόγου είναι περιθωριακός. Γιατί δεν φρόντισε να κινητοποιήσει και να δώσει συλλογικά κίνητρα αλλά καλλιεργεί τον ατομισμό και την εγωπάθεια που δυστυχώς αφήνει η δευτεροβάθμια εκπαίδευση που περιόρισε τα μαθήματα και τις δραστηριότητες που καλλιεργούν την ένταξη στην πολιτική ζωή. Γεμάτα με Αρχαία και Λατινικά τα προγράμματα των Λυκείων με περιορισμό της Πολιτικής Παιδείας φτιάχνουν ατομιστές και εγωπαθείς που προσδοκούν -όπως τους υπόσχονται, ατομικές λύσεις και βόλεμα.

Ενώ, θεωρητικά, πρέπει να δράσουν συλλογικά, δρουν ατομικά. Έτσι δεν υπάρχει περιθώριο συλλογικής λειτουργίας και άρα συλλόγων.

Θα απέχουν στις βουλευτικές εκλογές; Τα κριτήρια είναι άλλα και γενικότερα. Δυστυχώς πάλι δεν υπάρχει συλλογική δράση και πολιτική. Εξαντλούνται σε δώρα χρημάτων ή φρούδες ελπίδες στο αβέβαιο μέλλον των νέων. Παρόλα αυτά σχεδόν 60-70% των νέων ψηφοφόρων ψηφίζει και συνήθως ακολουθεί την οικογενειακή ή κοινωνική παράδοση.

Περαστικά μας.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 14.05.2023