ΑΠΟΨΕΙΣ

Ευρω-υπερβολές με το «μακεδονικό»

 28/09/2018 10:23

Είναι εντυπωσιακό το διπλωματικό κεφάλαιο, το οποίο έχουν επενδύσει οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ευρωπαϊκοί θεσμοί, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στη γρήγορη εφαρμογή της συμφωνίας Τσίπρα – Ζάεφ, η οποία είναι σε βάρος των καλώς εννοούμενων εθνικών συμφερόντων μας.

Όπως είπε ο κ. Νίμιτς, όλοι βιάζονται, για να προλάβουν την κυβερνητική αλλαγή στην Ελλάδα.

Πέρα από το στοιχείο της τακτικής, της αξιοποίησης των προσφορών Τσίπρα, υπάρχει ένα ευρύτερο ζήτημα στρατηγικής σε σχέση με την Ε.Ε., τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ενίσχυση της επιρροής τους στην ΠΓΔΜ και τα Δυτικά Βαλκάνια.

Η Ε.Ε. έχει υποστεί πολιτικό σοκ με το Brexit, το οποίο περιορίζει την επιρροή και την προοπτική της, και δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο.

Προσπαθεί να το αντισταθμίσει με μία προβληματική διεύρυνση προς τα Δυτικά Βαλκάνια, η οποία βέβαια δεν συγκρίνεται με την απώλεια του Ηνωμένου Βασιλείου, μπορεί να οδηγήσει στη βαλκανοποίηση της Ε.Ε. και απορρίπτεται από αρκετούς ευρωπαϊκούς λαούς.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ίδιοι ηγέτες που τα δίνουν όλα υπέρ των Σκοπίων υπογραμμίζουν στη συνέχεια ότι δεν είναι δεδομένη η ένταξη στην Ε.Ε., σε μια προσπάθεια να περιορίσουν το πολιτικό κόστος της επιλογής τους.

Με τους Ευρωπαίους ενώνονται στο ζήτημα οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, με το σκεπτικό ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί η ρωσική διείσδυση και απειλή στην ΠΓΔΜ και τα Δυτικά Βαλκάνια.

Η γειτονική χώρα πραγματοποιεί ήδη το 75% του εξωτερικού εμπορίου της με την Ε.Ε. των 28, ενώ ευρωπαϊκές είναι και το 75% των ξένων άμεσων επενδύσεων.

Μετά την Ε.Ε. μεγαλύτερη οικονομική επιρροή ασκούν η Κίνα και η Τουρκία, και στη συνέχεια η Ρωσία, όλες με κάτω από 5% του εξωτερικού εμπορίου.

Επομένως η ΠΓΔΜ είναι ήδη δεμένη με την Ε.Ε. σε ό,τι αφορά την οικονομία της και η επιρροή των άλλων δυνάμεων δεν μπορεί να απειλήσει την ευρωπαϊκή ηγεμονία.

Στο «μακεδονικό» ενώνουν τις δυνάμεις τους Ευρωπαίοι, Αμερικανοί και ΝΑΤΟ, καλύπτοντας τις πολύ σημαντικές διαφορές που έχουν για την αύξηση των αμυντικών δαπανών, που ζητάει επίμονα η Ουάσιγκτον και τη στρατηγική έναντι Ρωσίας και Κίνας, με άλλους να εμφανίζονται σκληροί και άλλους να τάσσονται υπέρ μιας ευρύτερης συνεννόησης.

Οι παρεμβάσεις υπέρ της συμφωνίας Τσίπρα - Ζάεφ είναι εντυπωσιακές σε επίπεδο τακτικής, αλλά γίνονται σε κενό στρατηγικής.