ΑΠΟΨΕΙΣ

Δυστυχώς πρέπει να επιχειρηματολογώ για τα αυτονόητα και αυτό είναι άχαρο. Γιατί είναι άχαρο να υπενθυμίζουμε σε κάποιους πολίτες τα καθήκοντά τους. Η συμμετοχή στα κοινά ανέκαθεν εθεωρείτο υποχρέωση του πολίτη. Η δε κορωνίδα αυτής της συμμετοχής ήταν η ψήφος για την εκλογή των ηγετών.

Σήμερα, όσο και να θεωρούν κάποιοι απαξιωμένη την πολιτική, οφείλουν να συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία, γιατί προφανώς και δεν είναι όλοι ίδιοι.

Προφανώς το κάθε κόμμα έχει την ιδεολογία του και το πρόγραμμά του που καθορίζεται από αυτήν.

Το να επιλέξει ο πολίτης να πάει στη θάλασσα αντί να εκλέξει την κυβέρνησή του, είναι παντελώς ανεύθυνο. Το καλοκαίρι έχει πάνω από εκατό ημέρες. Η ημέρα των εκλογών είναι όμως μια κάθε τέσσερα χρόνια.

Η περιφρόνηση προς την εκλογική διαδικασία δεν είναι μόνον περιφρόνηση προς τον ύψιστο θεσμό της δημοκρατίας. Στερεί συγχρόνως από τον απέχοντα το δικαίωμα της διαμαρτυρίας για τυχόν κυβερνητικά μέτρα που δεν θα τα εγκρίνει.

Στις δημοκρατίες, αυτοί που απέχουν συνειδητά, οι απόντες, έχουν ουσιαστικά λιγότερα δικαιώματα από τους συμμετέχοντες. Είχαν την ευκαιρία να επηρεάσουν με την ψήφο τους τις εξελίξεις και την απεμπόλησαν. Συνεπώς, σήμερα δεν πρέπει να λείψει κανείς από την κάλπη. Το ζητούμενο δεν είναι τι θα ψηφίσει, αλλά να ψηφίσει.

Η μαζική συμμετοχή προσδίδει αυξημένο κύρος στην εκλογή της κυβέρνησης και ως εκ τούτου οι μετέπειτα πράξεις της περιβάλλονται με το τεκμήριο της δημοκρατικότητος.

Όσο ευρύτερη είναι η βάση πάνω στην οποία στηρίζεται μια κυβέρνηση, τόσο μεγαλύτερη είναι και η πολιτική της νομιμοποίηση.

Είναι ολοφάνερο πως άλλο κύρος έχει μια κυβέρνηση που εκλέγεται από το 70% των εγγεγραμμένων και άλλο κύρος όταν εκλέγεται από το 55% -ή και ακόμα λιγότερο.

Σε τελευταία ανάλυση, η μαζική συμμετοχή στις εκλογές αφορά την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Πολύ δε περισσότερο σήμερα, που η πατρίδα μας βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι.

Ποιον δρόμο θα ακολουθήσει; Προς τα πού θα κινηθεί;

Αυτές τις απαντήσεις τις δίνουν οι ίδιοι οι πολίτες. Αυτοί με την ψήφο τους παίρνουν την τύχη τους στα χέρια τους. Η επόμενη κυβέρνηση, όποια και αν είναι αυτή, θα πρέπει να λάβει σημαντικές αποφάσεις. Πολλές από αυτές μπορεί να είναι δυσάρεστες μεν, αναγκαίες δε.

Δεν θα πρέπει η πλειοψηφία πάνω στην οποία θα στηριχθεί να προκύψει μέσα από μια μαζική συμμετοχή στις κάλπες;

Η αδιαφορία είναι μια σφαίρα στην καρδιά του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Όσα προβλήματα και να παρουσιάζει η λειτουργία της δημοκρατίας μας, όσες παθογένειες και να κουβαλά με το πέρασμα 45 χρόνων, η αποχή δεν είναι λύση.

Απεναντίας, οι δυσλειτουργίες του πολιτεύματος μπορούν να αντιμετωπισθούν μόνον με τη συμμετοχή στις εκλογές.

Ίσως οι νέοι -που πιθανόν να σκέφτονται πως μια βουτιά στην θάλασσα είναι προτιμότερη από την άσκηση του εκλογικού τους καθήκοντος- να αγνοούν πως οι γονείς τους αγωνίστηκαν για να κατακτήσουν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι.

Και αυτοί λοιπόν, η νέα γενιά, ας συναισθανθούν τις ευθύνες τους και ας προσέλθουν μαζικά στις κάλπες.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 6-7 Ιουλίου 2019