Η Παναγία να βάλει το χέρι της…
Είναι βέβαιο ότι η κρίση του κορονοϊού κυριαρχεί στη σκέψη και την προσοχή μας. Ο ένας από τους δύο κινδύνους -ο αόρατος, που αντιμετωπίζουμε. Σε μία χώρα που εύκολα αλλάζει η διάθεση όλων από το ζενίθ στο ναδίρ, η αύξηση των κρουσμάτων γίνεται πολύ γρήγορα παράγοντας ανησυχίας και πανικού. Ο καθένας ψάχνει ευθύνες και αιτίες. Για άλλον φταίει το άνοιγμα των συνόρων, για άλλον φταίει η χαλάρωση, για άλλον η νεολαία, για άλλον ότι δεν υπάρχει ένας αστυνομικός για τον καθένα.
Πολλές φορές αγανακτούμε με τις μάσκες σαλιάρες, με τις μάσκες φουλάρια, με τις μάσκες σκουλαρίκια, με τις μάσκες βραχιόλια. Όχι άδικα γιατί η έννοια της προστασίας είναι η ίδια για όλους και όχι διαφορετική κατά περίπτωση. Κάποιον που θεωρεί ότι φταίνε όλοι οι άλλοι δύσκολα θα συμμαζευτεί. Νομίζει ότι η πειθαρχία αφορά τους άλλους. Ο ίδιος, η ίδια πρέπει να κάνει αυτό που αυτός, αυτή θεωρεί ότι είναι το σωστό. Στο μεταξύ ανεβαίνουμε επικίνδυνα. Με τα δεδομένα που έχουμε βαδίζουμε προς άσχημες εξελίξεις...
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον η ακύρωση της ΔΕΘ αποτέλεσε μία σοφή επιλογή. Όχι μόνο γιατί θα υπήρχε κίνδυνος για τη διασπορά κρουσμάτων, αλλά γιατί θα αποτελούσε μία τεράστια αποτυχία. Ενδεχομένως θα χαθούν έσοδα από ξενοδοχεία, εστίαση και άλλες δουλειές που έχουν σχέση με το στήσιμο και το ξεστήσιμο περιπτέρων αλλά φανταζόταν κανείς ότι χιλιάδες μετακινούμενοι με τον ΟΑΣΘ θα περίμεναν με τη μάσκα ανά χείρας να μπουν και να επισκεφτούν τη ΔΕΘ και τα περίπτερα αμφίβολων εκθετών; Είναι δυνατόν να φανταζόμαστε ότι πέραν των κρατικών εταιρειών κάποιος (ίσως ελάχιστοι) εκθέτης θα ξόδευε λεφτά για να βλέπει αυτός τα περίπτερα των άλλων και οι άλλοι το δικό του! Σοβαρό φυσικά το ενδεχόμενο χάσιμο, αλλά ας πάει στο καλό και ας αρχίσουμε να σκεφτόμαστε λογικά τη μεταφορά του εκθεσιακού χώρου εκτός της πόλης και την οργάνωση κλαδικών και ειδικών εκθέσεων. Την εποχή που όλα μπορείς να τα βρεις και να τα αγοράσεις από το δίκτυο ίσως πρέπει να αλλάξει η μορφή κάποιας έκθεσης που σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε δεκαετίες πριν.
Από την άλλη -ο ορατός κίνδυνος, η φίλη και γείτονα Τουρκία προκαλεί επεισόδια που όλοι ελπίζουν ότι είναι απλά παρακινούμενα από την εσωτερική κατάσταση της. Δεν διανοούμαστε και ελπίζω και οι γείτονες μας επίσης, ότι είναι δυνατόν να προκύψει ένα θερμό επεισόδιο που θα είναι καταστροφικό και για τους δύο. Συντηρούν μία τοπική διαμάχη που ελπίζουν να τους δώσει κάποιους πόντους σε μία διαπραγμάτευση. Μακάρι να μη ξεφύγει η υπόθεση σε μη-ορθολογικές λύσεις.
Θα βάλει το χέρι της η Παναγία για να γλιτώσουμε; Πολύ αμφιβάλω. Μπορεί να βάλει το πόδι της, αλλά μακάρι η εκκλησία μας να μη ξεφύγει σε λιτανείες και γιορτές. Ας παραμείνουν όλοι ψύχραιμοι για το φθινόπωρο που μας περιμένει. Από Δευτέρα περιμένουμε να γυρίσουν όλοι στις πόλεις. Ας γυρίσουν και ας διατηρηθούν καλά.
Χρόνια Πολλά στις Μαρίες, τις Παναγιώτες, τις Δέσποινες, τους Μάριους, τους Παναγιώτηδες και όσους γιορτάζουν. Πάρτι θα κάνουμε του χρόνου!
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 15-16 Αυγούστου 2020