ΑΠΟΨΕΙΣ

Τι έκαναν οι ένδεκα «θεματοφύλακες» στο Αιγίνιο και χάλασε ο κόσμος; Πέρασαν χειροπέδες στον γυμνασιάρχη, τον πήραν σηκωτό και τον πήγαν στο αστυνομικό τμήμα. Μια «παρέμβαση» όπως γράφουν οι δημοσιογράφοι για τον Ρουβίκωνα. Έκαναν κάτι χειρότερο από τους φοιτητές που είχαν «χτίσει» τον πρύτανη του Δημοκρίτειου μέσα στο γραφείο του (2006) και αθωώθηκαν, με μάρτυρα υπεράσπισης τον καθηγητή και μετέπειτα βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κουράκη; Από τους «κοινωνικούς αγωνιστές» που προπηλάκισαν τον πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και του κρέμασαν στο λαιμό την πινακίδα «αλληλεγγύη στις καταλήψεις» (2021); Από τους φοιτητές που είχαν αποκλείσει επί πέντε ώρες στο Κτίριο Διοίκησης του ΑΠΘ πέντε μέλη του πρυτανικού συμβουλίου και τρεις προέδρους Τμημάτων (Οκτώβριος 2017); Από εκείνους που πριν λίγες μέρες κλείδωσαν, επίσης επί πέντε ώρες, στο γραφείο του, στα Χανιά, τον Κοσμήτορα του Πολυτεχνείου Κρήτης; Δηλαδή από περιστατικά που έχουν εξελιχθεί σε καθημερινότητα στα πανεπιστήμια; Όχι! Ένα happening έκαναν οι άνθρωποι και οι τρεις βρέθηκαν στις φυλακές Λάρισας Ενώ οι ομόλογοί τους της Προόδου πίνουν ανενόχλητοι τον καφέ τους.

Γιατί στην περίπτωση των «Θεματοφυλάκων» όλοι συμφωνήσαμε ότι δεν πρόκειται για καραγκιοζιλίκι αλλά για επικίνδυνη βία με την οποία πρέπει να τελειώνουμε μια και καλή ενώ τα ανάλογα περιστατικά στα πανεπιστήμια αντιμετωπίζονται με ανοχή και συμπάθεια; Επειδή εκείνα έχουν «αριστερό πρόσημο». Εδώ και δεκαετίες ο δημόσιος διάλογος έχει τόσο διαστραφεί ώστε σημασία δεν έχει τι λες αλλά για ποιον το λες. Τα ίδια ακριβώς περιστατικά μπορεί να είναι και άσπρα και μαύρα, αναλόγως με το αφήγημα που ενοχλούν. Και παλιά έτσι συνέβαινε, απλώς με τα social media το κακό έγινε χειρότερο. Οργανωμένες ομάδες, έναντι αμοιβής ή από την καλή τους την καρδιά αλλά, πάντως, στρατευμένες σε κόμματα και παρατάξεις της Αριστεράς αναλαμβάνουν να επιτεθούν σε όποιον ενοχλεί. Ώστε ο ίδιος να συνηθίσει να μετράει τα λόγια του και οι υπόλοιποι να παραδειγματισθούν. Και φυσικά, μέσα σε αυτό το περιβάλλον, δεν μένει χώρος ούτε για την στοιχειώδη λογική. Όποιος, για παράδειγμα, πει ότι το πανεπιστημιακό άσυλο δεν προστατεύει την αυτονόητη στην δημοκρατία ελευθερία του λόγου αλλά εκείνους που επιβουλεύονται την ελευθερία του λόγου -όπως, για παράδειγμα, τους κουκουλοφόρους που επιτέθηκαν στον Αμερικανό Νομπελίστα Τζέιμς Ουώτσον και διέκοψαν την διάλεξή του στο πανεπιστήμιο της Πάτρας- είναι στην επιεικέστερη περίπτωση «συντηρητικός». Συνήθως είναι «φασίστας». Διότι, ως γνωστόν, προοδευτικό είναι να κυκλοφορείς μέσα στο πανεπιστήμιο με στιλιάρια και όποιον δεν γουστάρεις να τον πλακώνεις στο ξύλο. Αριστερό ξύλο, που είναι ευλογημένο, όχι όπως το δεξιό που είναι ξύλο - ξύλο. Αν, τώρα, κοντά σε σένα κυκλοφορούν και τίποτε μαχαιροβγάλτες, τίποτε έμποροι ναρκωτικών, τίποτε ληστές, ε τι να κάνουμε; Ας φροντίσει «το ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα» που έλεγε και ο Γαβρόγλου.

Και κάπως έτσι, «μάσησε» και ο Μητσοτάκης. Και για να μην τον πουν «φασίστα» εκείνοι που θα τον έλεγαν ακόμη και εάν στο υπουργικό συμβούλιο απήγγελλε ποιήματα του Μαγιακόφσκι, αντί να στείλει στα πανεπιστήμια την κανονική Αστυνομία, έφτιαξε την άοπλη καρικατούρα της. Μερικές ακόμη άχρηστες προσλήψεις στο χάος του ελληνικού Δημοσίου. Γιατί αν αυτή η Αστυνομία πιάσει ποτέ δουλειά, θα την κάνουν μια χαψιά οι συμμορίες του χώρου. Και προφανώς επειδή τώρα συνειδητοποιούν το αδιέξοδο του πράγματος, ανέβαλαν για ένα χρόνο την ενεργοποίησή της, με το πρόσχημα της καλύτερης εκπαίδευσης. Μην απορήσετε εάν αύριο τους σκορπίσουν με μετατάξεις, γραφιάδες σε υπουργεία, Δήμους και Περιφέρειες. Το βέβαιο είναι ότι νωρίς νωρίς τελείωσε μια ακόμη «μεταρρύθμιση». Που δεν ήταν μεταρρύθμιση αλλά παραμύθι για μεταρρυθμιστές ιθαγενείς.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 19 Δεκεμβρίου 2021