ΑΠΟΨΕΙΣ

Καταρχάς, ενώ εκκρεμεί η εκλογή νέου αρχηγού στο ΚΙΝΑΛ είναι πρόωρη η οποιαδήποτε εκτίμηση για τις σχέσεις του με τον ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ δε περισσότερο όταν ένας από τους υποψήφιους αρχηγούς, ο Ανδρέας Λοβέρδος, έχει δηλώσει πως δεν θεωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ κόμμα του δημοκρατικού τόξου. Συνεπώς τα σενάρια που έρχονται στο φως της δημοσιότητας μάλλον εκφράζουν τις επιθυμίες αυτών που τα έχουν συγγράψει. Μέχρι και τον Γ. Α. Παπανδρέου έχουν εμπλέξει.

Το σίγουρο είναι πως η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ κάνει μια επίθεση φιλίας προς το ΚΙΝΑΛ, παράλληλα με την αρπαγή στελεχών του. Έτσι παίζεται το παιχνίδι της πολιτικής. Ο ισχυρότερος διαμορφώνει τους όρους του. Μόνον που στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι σίγουρο ποιος είναι ο ισχυρός και ποιος ο αδύναμος. Φυσικά δεν συγκρίνεται αριθμητικά η δύναμη των δύο κομμάτων, αλλά αυτό δεν λέει και πολλά πράγματα. Σε αυτές τις περιπτώσεις το ζητούμενο είναι ποιος έχει ανάγκη ποιον. Αν κρίνουμε από την στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ για την προοδευτική κυβέρνηση, φαίνεται πως ο Αλ. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του έχουν την ανάγκη του ΚΙΝΑΛ για να υλοποιήσουν την στρατηγική επανόδου τους στην εξουσία, έστω και με συνεταιρική μορφή.

Όλες οι δημοσκοπήσεις και όλες οι εκτιμήσεις δείχνουν πως η Νέα Δημοκρατία θα είναι πρώτο κόμμα στις εκλογές που θα γίνουν με την απλή αναλογική. Ο μόνος τρόπος να ανακοπεί η πορεία προς την αυτοδυναμία της μέσω των δεύτερων εκλογών, είναι να συμπράξουν τουλάχιστον τέσσερα κόμματα της αντιπολίτευσης για να σχηματίσουν κυβέρνηση. Κάτι που φαντάζει απίθανο. Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, παρ’ όλα αυτά, διατηρεί ζωντανή την προοπτική της προοδευτικής διακυβέρνησης γιατί πρέπει να δώσει ένα όραμα, έναν στόχο στα στελέχη και στους φίλους του κόμματος. Κόμματα εξουσίας που κατέρχονται σε εκλογές χωρίς την προοπτική συμμετοχής στην εξουσία είναι καταδικασμένα σε βαριά ήττα. Αυτό το γνωρίζει ο Αλ. Τσίπρας και προσπαθεί να το αποφύγει.

Από την άλλη πλευρά η κυρία Γεννηματά γνωρίζει πως αν δεν δυναμώσει το κόμμα της ώστε να βελτιωθεί ο συσχετισμός δυνάμεων με τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε οποιαδήποτε συνεργασία των δύο κομμάτων θα λάβει τελικά την μορφή της απορρόφησης του ΚΙΝΑΛ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Για τον Ανδρέα Λοβέρδο, δεν τίθεται θέμα συνεργασίας κάτω υπό οποιεσδήποτε προϋποθέσεις. Και λόγω των προσωπικών τραυματικών βιωμάτων του, βρίσκεται κάθετα απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η θέση που έχει διατυπώσει δημοσίως ο Αλ. Τσίπρας πως θα μπορούσε να σχηματιστεί προοδευτική κυβέρνηση με άλλον πρωθυπουργό. Αυτό φαίνεται αυτονόητο, όμως η δημόσια διακήρυξη του αποκτά την σημασία της, ανεξαρτήτως του ανέφικτου του σχηματισμού προοδευτικής κυβέρνησης. Έτσι μέχρι και τις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ θα δούμε πολλές επιθέσεις φιλίας του Αλ. Τσίπρα προς την κυρία Γεννηματά. Αυτό που δεν γνωρίζω είναι αν θα την ωφελήσουν τελικά στην προσπάθεια της να επανεκλεγεί αρχηγός του ΚΙΝΑΛ ή αν θα φέρουν τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα.