Με 3,5 μονάδες διαφορά ο Τσίπρας ζήτησε εκλογές το 2014
Πριν από λίγες ημέρες ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Άδωνις Γεωργιάδης έκανε μία δήλωση, που μάλλον παρερμηνεύθηκε. Είπε πως ο πήχης στις ευρωεκλογές μπαίνει στη διαφορά των 3,5 μονάδων μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ.
Κάποιοι, φίλα προσκείμενοι στο κυβερνών κόμμα, έσπευσαν να πανηγυρίσουν, λέγοντας πως ακόμα και ο Άδωνις Γεωργιάδης διαβλέπει μία μικρή διαφορά, σε αντίθεση με τις δημοσκοπήσεις που δίνουν διψήφιες διαφορές.
Ποιο όμως ήταν το πολιτικό νόημα της παραπάνω δήλωσης;
Ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας είχε υπόψη του τη συμπεριφορά του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως Αλ. Τσίπρα, ο οποίος όταν το κόμμα του ήρθε πρώτο στις ευρωεκλογές του 2014, με 26,26% έναντι 22,72% της Νέας Δημοκρατίας, αμέσως ζήτησε από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια την προκήρυξη εκλογών.
Συνεπώς, αν ο σημερινός πρωθυπουργός είναι στοιχειωδώς σοβαρός, εφόσον το κόμμα του ηττηθεί με διαφορά 3,5 μονάδων και άνω, οφείλει να διενεργήσει εκλογές. Θα το πράξει;
Το σημειώνω, γιατί τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα θεωρήσουν μία ήττα με τόσο μικρή διαφορά ως επιτυχία. Όμως μια τέτοια ήττα έχει τη δική της δυναμική, που υπαγορεύεται από την πρακτική στο παρελθόν του Αλ. Τσίπρα.
Εννοείται, πως αν επαληθευθούν οι δημοσκοπήσεις και η διαφορά που θα χωρίζει τα δύο κόμματα έχει διψήφιο νούμερο, τότε η κατάσταση γίνεται ιδιαίτερα δύσκολη για τον ΣΥΡΙΖΑ. Μη αναστρέψιμη.
Να υπενθυμίσω στον αναγνώστη πως όταν η Νέα Δημοκρατία ηττήθηκε στις ευρωεκλογές του 2014 με 3,5 μονάδες διαφορά, στη συνέχεια, στις εθνικές εκλογές που διεξήχθησαν τον Ιανουάριο του 2015 η διαφορά εκτοξεύθηκε στις 8,5 μονάδες. Ας σημειωθεί δε πως η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας - ΠΑΣΟΚ μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών πάγωσε μια σειρά μνημονιακών μέτρων και προχώρησε και σε λελογισμένες παροχές.
Κι όμως ηττήθηκε πανηγυρικά.
Ο Αλ. Τσίπρας για ακόμα μία φορά είναι δέσμιος των δικών του συμπεριφορών. Για ακόμα μία φορά ό,τι έκανε, το βρίσκει μπροστά του.
Πώς θα αντιμετωπίσει μία ήττα που θα προσεγγίζει ή και θα υπερβαίνει ακόμα το διψήφιο νούμερο; Μήπως γι’ αυτόν το λόγο η ταυτόχρονη διενέργεια εθνικών, περιφερειακών και ευρωεκλογών είναι μια διέξοδος για τον Αλ. Τσίπρα; Οδυνηρή μεν, γιατί θα εγκαταλείψει την εξουσία, αλλά προτιμότερη από τον αργό θάνατο των εκλογών του φθινοπώρου.
Γιατί μπορεί μεν ο ΣΥΡΙΖΑ, θεσμικά, να διαθέτει τη δεδηλωμένη, όμως πολιτικά για πέντε μήνες θα «σέρνεται», με τον Μητσοτάκη να τον σφυροκοπά ανηλεώς. Η μικρή χρονική απόσταση των εθνικών εκλογών με τις ευρωεκλογές δεν αφήνει κανένα περιθώριο στον ΣΥΡΙΖΑ να ανατρέψει ένα δυσμενές αποτέλεσμα.
Πολύ απλά. Όταν ένα κόμμα ηττηθεί στις ευρωεκλογές με σημαντική διαφορά, στις βουλευτικές εκλογές, που θα γίνουν αμέσως μετά, θα συντριβεί.
Ο Αλ. Τσίπρας τα γνωρίζει όλα αυτά και καλείται να αποφασίσει. Θα ρισκάρει ένα κακό αποτέλεσμα, για να παραμείνει άλλους πέντε μήνες στην εξουσία ή θα επιλέξει να πιει το πικρό ποτήρι μονορούφι;
Πάντως η δήλωση του Άδωνι Γεωργιάδη φανερώνει τις προθέσεις της Νέας Δημοκρατίας να αξιοποιήσει στο έπακρον ένα θετικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, και είναι απολύτως φυσιολογικό.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 17 Μαρτίου 2019