Ο Έλον Μασκ και η Μάρω Κοντού στο Ισπαχάν
Σε μία από τις ύστερες ταινίες του Κωνσταντάρα, στις οποίες επιβεβαίωνε έναν χαρακτήρα, με τον οποίο τον είχε ταυτίσει το κοινό, ο ηθοποιός έδινε ραντεβού στον ιππόδρομο με το «Ρόδο του Ισπαχάν».
Όμως «Ρόδο του Ισπαχάν» δεν υπήρχε. Ήταν το fake profile της Μάρως Κοντού σε ένα περιοδικό γνωριμιών του οποίου δεν μάθαμε ποτέ το όνομα. Αλλά εκεί το προφίλ ήταν γνωστό ότι ήταν fake. Και αποδεκτό. Όχι σαν το twitter που ο Έλον Μασκ αποσβολώθηκε όταν άκουσε ότι έδωσε 44 δισ. για να αγοράσει ένα προϊόν στο οποίο, ένα στα πέντε προφίλ, ένας στους πέντε χρήστες δηλαδή, είναι fake.
Τις προάλλες, μία εφημερίδα ανάρτησε στον λογαριασμό της στο twitter, που μετά βεβαιότητος, δεν είναι fake, μία αποκλειστική της είδηση σύμφωνα με την οποία, ο πρύτανης του ΑΠΘ, θα είναι στο ψηφοδέλτιο επικρατείας της ΝΔ.
Η ανάρτηση αναπαράχθηκε από εκατοντάδες «Ρόδα του Ισπαχάν», τα οποία είναι μετά βεβαιότητος, fake. Όχι επειδή άλλη Μάρω Κοντού δεν μπορεί να υπάρξει -αυτό είναι αδιαμφισβήτητο- αλλά επειδή για κάποιον λόγο οι άνθρωποι στο twitter δεν μπορούν να βρίζουν με το ονοματάκι τους, αλλά χρειάζονται προκάλυψη. Σαν το πυροβολικό στον πόλεμο. Τα μύρια όσα γράφτηκαν.
Δεν κατάλαβα γιατί τόση οξος και χολή. Αν επιβεβαιωθεί η είδηση, σημαίνει ότι ο πρόεδρος της ΝΔ μας κάνει μία πρόταση. Πρόταση και όχι προσφορά, από εκείνες που έκανε ο «νονός» Ντον Κορλεόνε, ο αποδέκτης της οποίας δεν μπορούσε να απορρίψει.
Μία πρόταση στην οποία μπορούμε να απαντήσουμε «ευχαριστώ, δεν θα πάρω». Μπορούμε να βροντοφωνάξουμε: Δεν θα ψηφίσω ΝΔ, γιατί αν ψηφίσω, θα εκλεγεί, αυτός ο υποψήφιος. Από τις εκατοντάδες, «ρόδα του Ισπαχάν», κανένας δεν το είπε ή το έγραψε αυτό!
Ήθελαν απλώς να απαξιώσουν τον Μητσοτάκη και τον πρύτανη, αλλά για μία φορά ακόμη, απαξίωσαν μόνο τα «ρόδα» και μάλλον και το ιστορικό Ισπαχάν, το οποίο, με την ευκαιρία, βρίσκεται στο Ιράν.
Άλλωστε και σωστή να αποδειχθεί η είδηση, δεν θα είναι ο πρώτος πρύτανης που θα αναλάβει άλλα καθήκοντα.
Ένας προκάτοχος του, Θεός σχωρεσ’ τον, έγινε υποψήφιος δήμαρχος και υπουργός.
Ένας άλλος έγινε πρόεδρος σε δύο οργανισμούς, ένας στη συνέχεια, ανέλαβε πολύ υψηλά καθήκοντα στα πανεπιστήμια.
Ένας στην Αθήνα, πήρε υψηλή θέση στο ψηφοδέλτιο επικρατείας, ένας από την Πάτρα, έγινε νο2 στο κόμμα του. Και πολλοί άλλοι. Γιατί όμως σταματήσαμε σε αυτόν; Γιατί είμαστε ασταμάτητοι!
Σε κακοήθεια, έλλειψη αγωγής και κυρίως σε ανωνυμία.
Και κακώς πιστεύει ο Έλον Μασκ ότι ένα στα πέντε προφίλ είναι fake. Αν ρίξουμε μια ματιά γύρω μας, όλα αληθινά πρέπει να είναι. Σαν το Ρόδο του Ισπαχάν στην ταινία με τον ευρηματικό τίτλο: «Πίσω μου σ’ έχω σατανά».
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 19.06.2022
