Ο παραλογισμός ως «ηθική υπεροχή»
Αν βγάλουμε τις περικοκλάδες, τι μας λένε εκείνοι που έχουν στήσει την βιομηχανία καταγγελιών κατά της Ελλάδος για επαναπροωθήσεις μεταναστών; Ότι όποιος μπει σε μια βάρκα στην τουρκική ακτή και βάλει πλώρη για την ελληνική, πρέπει να φτάσει εδώ ανεμπόδιστος. Και αφού με το καλό φτάσει, οφείλει να τον αναλάβει το ελληνικό κράτος υπό την προστασία του. Ακόμη και εάν το αίτημα ασύλου απορριφθεί. Οπότε ναι μεν ο μετανάστης υποχρεούται να εγκαταλείψει τη χώρα αλλά επειδή τρόπος να εξαναγκασθεί δεν υπάρχει, πρέπει η Ελλάδα να του δώσει «χαρτιά, σπίτι και επιδόματα», όπως λένε τα συνθήματα στις πορείες. Και όποιος διαφωνεί, είναι «ρατσιστής».
Έχουν επιβάλει τους κανόνες τους στον δημόσιο διάλογο, εμφανίζοντας τον παραλογισμό ως «ηθική υπεροχή». Κατά βάσιν, οι ίδιοι και οι ίδιοι. Το 2005, όταν έλεγες ότι το ασφαλιστικό σύστημα δεν θα αντέξει να πληρώνει συνταξιούχους με δεκαπέντε χρόνια εργασίας, φώναζαν ότι αμφισβητείς το κοινωνικό κράτος. Το 2011, όταν έλεγες ότι η κρίση έφερε τα μνημόνια, απαντούσαν ότι τα μνημόνια έφεραν την κρίση. Το 2015, όταν έλεγες ότι το Όχι» στο δημοψήφισμα και η έξοδος από το ευρώ σήμαιναν συναλλαγές με μαρούλια και τα κλειδιά της χώρας στους Τράγκες, σε κατήγγελλαν ως «πράκτορα των δανειστών». Τώρα, στο προσφυγικό, η σύνθεση είναι ελαφρώς διευρυμένη. Εκτός από τους συνήθεις οπαδούς του χαβαλέ διεθνισμού, έχουμε και τους υποστηρικτές της άνευ όρων παγκοσμιοποίησης. Οι οποίοι γενικώς όταν ακούνε για Αριστερά βγάζουν εξανθήματα αλλά ειδικώς συμφωνούν να καταργήσουμε τα σύνορα. Όχι επειδή είναι «χαρακιές στο σώμα του πλανήτη» όπως λέει το αριστερό μελό αλλά επειδή οι δυτικές κοινωνίες είναι γηρασμένες και χρειάζονται εργάτες. Και επειδή προς το παρόν η ιδέα της απροϋπόθετης μετανάστευσης δεν ενθουσιάζει την Αμερική, την Αυστραλία, τον Καναδά, την Ιαπωνία, δηλαδή τις χώρες όπου θα ήθελε να μετακομίσει όλος ο Τρίτος Κόσμος αλλά ούτε τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν όπου δεν θα ήθελε να μετακομίσει ούτε σιδηροδέσμιος, καταγγέλλουν αφ’ υψηλού την Ελλάδα. Τζάμπα μάγκες, ως συνήθως.
Το έργο δεν είναι σε πρώτη προβολή. Το είδαμε το 2016. Έτσι πίστεψαν οι μαθητευόμενοι μάγοι των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ότι θα έλυναν το μεταναστευτικό - προσφυγικό. Με το «λιάζονται και εξαφανίζονται» της Τασίας. Μέχρι που τους πήραν χαμπάρι οι Γερμανοί και έβαλαν τους Βορειομακεδόνες να κλείσουν τα δικά τους σύνορα ώστε να έχουμε φασαρίες ανάμεσα σε Ζάλτσμπουργκ και Ροζενχάιμ και χαλάσει η εικόνα της «μητερούλας Μέρκελ». Έτσι προέκυψε η Ειδομένη. Αμφιβάλλει κανείς ότι το ίδιο θα συμβεί αν η ελληνική κυβέρνηση αφήσει τα σύνορα χωρίς έλεγχο όπως της υποδεικνύουν η Ύπατη Αρμοστεία, η Wall Street Journal και η ΜΚΟ Lighthouse Watch; Οι εκατοντάδες που προσπαθούν να τα περάσουν σήμερα, με κίνδυνο να συναντήσουν το Λιμενικό και να πάνε χαμένα τα χρήματα στους διακινητές, θα γίνουν αύριο χιλιάδες. Και πιο πίσω, στο Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, την Αλγερία -χώρες που ούτε εμφύλιο έχουν ούτε δικτατορίες- εκατομμύρια θα σπεύσουν να κλείσουν θέση στο αεροπλάνο για την Σμύρνη.
Ωραία, λοιπόν, η επίδειξη «ευαισθησίας» αλλά όποιος πιστεύει ότι το πρόβλημα λύνεται με καλή καρδιά, ας εξηγήσει πώς φαντάζεται την επόμενη ημέρα. Ποιο είναι το όριο του φαινομένου; Το ένα εκατομμύριο; Τα πέντε; Τα δέκα; Πόσους μετανάστες μπορεί να απορροφήσει η Eλλάδα; Πόσοι από όσους έρχονται, κυρίως μουσουλμάνοι, έχουν διάθεση να εγκαταλείψουν τις επιταγές της θρησκείας τους και να αποδεχθούν τους κανόνες του κοσμικού κράτους; Έχει υποχρέωση η Ελλάδα να ανέχεται και την εισαγόμενη εγκληματικότητα; Και τι σημαίνει η παρουσία ενός τόσο μεγάλου αριθμού μουσουλμάνων στο ενδεχόμενο μιας πολεμικής σύρραξης με την Τουρκία; Γατί ωραίες οι εξυπνάδες στα μπαράκια, στα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια και στα γραφεία των ΜΚΟ αλλά η ζωή συνήθως βάζει άλλα προβλήματα…
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 19.06.2022
