Όχι άλλη διευκόλυνση του πολίτη, please!
Ο πελάτης συνήθως έχει πάντοτε δίκαιο, εκτός αν είναι πελάτης στο δημόσιο όπου έχει κάποια μικρά προβλήματα, διότι και δίκαιο να έχει είναι πολύ δύσκολο να το βρει, οπότε, παραδοσιακά, απλώς βρίζει.
Σε αυτό το πλαίσιο η απόφαση για την αποϋλοποίηση του μεγαρόσημου διευκόλυνε τον ταλαίπωρο, που έπρεπε να περιμένει στην ουρά στα εκδοτήρια του δικαστικού μεγάρου για να πάρει ένα μεγαρόσημο αξίας 2-4 ευρώ.
Για όσους δεν γνωρίζουν, το μεγαρόσημο είναι η δική μας συμμετοχή στο να αποκτήσει η χώρα δικαστικά μέγαρα και το εισπράττει το Ταμείο Χρηματοδότησης Δικαστικών Κτιρίων, το εύηχο ΤΑΧΔΙΚ.
Το ΤΑΧΔΙΚ δεν κατασκευάζει τα κτίρια. Τα κτίρια τα κατασκευάζει η ΘΕΜΙΣ Κατασκευαστική, η οποία εδώ και λίγα χρόνια ανήκει στις Κτιριακές Υποδομές (ΚΤΥΠ), που αναλαμβάνουν να προκηρύξουν όλες τις κατασκευές κτιρίων του δημοσίου.
Βεβαίως, δεν ήταν και πολλές τα τελευταία χρόνια, αλλά χάρη σε μία τροπολογία επί υπουργίας Σπίρτζη απέκτησαν καμιά διακοσαριά υπαλλήλους.
Έτσι, πλέον το μεγαρόσημο δεν αγοράζεται από τα εκδοτήρια, αλλά εκδίδεται ηλεκτρονικά. Δηλαδή περίπου όπως τα διαβατήρια, που πληρώνεις το e-paravolo και το βρίσκει η αστυνομία;
Περίπου... Απλώς ο πολίτης δεν στήνεται στην ουρά, αλλά πρέπει να έχει εκτυπωτή για να το εκτυπώσει, διότι πρέπει να το πάει σε χαρτί στο δικαστικό μέγαρο.
Επειδή όμως, δεν έχουν όλοι εκτυπωτή στο σπίτι, στις 6 Φεβρουαρίου το υπουργείο Δικαιοσύνης ζήτησε από τη Αρχή Δημοσίων Εσόδων τη διάθεση όλων των αποθεμάτων μεγαρόσημων, ώστε να διευκολυνθεί η καθημερινότητα των πολιτών.
Μάλλον μέχρι να πάρουμε όλοι εκτυπωτή...
Όμως όταν πάει ο πολίτης-πελάτης στο εκδοτήριο του δικαστικού μεγάρου Θεσσαλονίκης, διαπιστώνει ότι στα μεγαρόσημα των δύο ευρώ η ΑΑΔε δεν είχε αποθέματα.
Άρα έχει δύο δυνατότητες:
Η μία είναι να πάρει μεγαρόσημο των τριών, δηλαδή να αυξήσει την προσωπική συνεισφορά του στη χρηματοδότηση της κατασκευής των δικαστικών μεγάρων κατά 50%.
Η δεύτερη είναι να πάει στο υπόγειο φωτοτυπείο του μεγάρου και να τυπώσει έναντι μόλις 0,05 ευρώ ανά σελίδα το ηλεκτρονικό e-paravolo και στη συνέχεια, για να το πληρώσει, να πάει στην τράπεζα του ισογείου, η οποία όμως χρεώνει προμήθεια 2 ευρώ. Διπλασιάζεται μεν το κόστος, αλλά μειώνεται το ενδεχόμενο νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.
Σε κάθε περίπτωση πληρώνει κάτι παραπάνω, αλλά πάντα λιγότερο από το κόστος ενός εκτυπωτή, την αξία του οποίου εκτιμά και στη συνέχεια μετά βεβαιότητος σπεύδει να αγοράσει, υποκύπτοντας στο δελεαστικό marketing του υπουργείου Δικαιοσύνης.
ΥΓ: Πειράζει που δεν θέλω άλλη διευκόλυνση του πολίτη;
*Δημοσιεύθηκε στης "ΜτΚ" στις 16 Φεβρουαρίου 2020
