ΑΠΟΨΕΙΣ

Είναι σαφές πως στόχος της Νέας Δημοκρατίας είναι η νίκη στις εκλογές, με αυτοδυναμία. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό. Για να έχει ορίζοντα τετραετίας, η διακυβέρνησή της θα πρέπει μαζί με το ΠΑΣΟΚ -γνωρίζω τι γράφω- να έχει εξασφαλίσει το μαγικό αριθμό των 180 ψήφων για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας. Κάτι που δεν εξαρτάται μόνο από τη δική της εκλογική επίδοση.

Σήμερα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ένα βήμα πριν από την εξουσία, φαίνεται πως δεν αντιμετωπίζει εσωκομματικά ή άλλα προβλήματα. Αλώστε, πάντα η προσδοκία της εξουσίας ενώνει, καθώς κρύβει κάτω από το χαλί διαφωνίες και πικρίες. Το πρόβλημα που παρατηρείται εδώ και έναν χρόνο στις δημοσκοπήσεις, δηλαδή η καθήλωση των ποσοστών της παράταξης, θα ξεπεραστεί, λόγω του αέρα της νίκης που επικρατεί. Οι αναποφάσιστοι, σχεδόν πάντα ψηφίζουν το «γκοβέρνο».

Βέβαια, τα προβλήματα για τη Νέα Δημοκρατία θα αρχίσουν μετά τη νίκη στις εκλογές. Αλλά μέχρι τότε υπάρχει δρόμος μακρύς, γεμάτος παγίδες, γιατί ο αντίπαλος είναι σκληρός μαχητής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα παλέψει μέχρι και την τελευταία ημέρα. Ποιος είναι ο στόχος του; Αν συζητήσει κάποιος με στελέχη του, θα αποκομίσει την εντύπωση πως δεν θεωρούν τη νίκη στις εκλογές ανέφικτη. Βέβαια, ο κομματικός πατριωτισμός είναι κακός σύμβουλος, καθώς επηρεάζει την κρίση των ανθρώπων, όμως είναι ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι πιο μετριοπαθείς θεωρούν δεδομένο πως και αν ακόμα ηττηθούν στις εκλογές, θα παραμείνουν πρωταγωνιστές στην κεντρική πολιτική σκηνή, καθώς το ποσοστό που θα λάβουν -25 plus- δεν θα αφήσει περιθώρια αμφισβήτησης αυτού του ρόλου. Όλοι συμφωνούν πως ο Αλέξης Τσίπρας θα επιχειρήσει, απαλλαγμένος από τα κυβερνητικά βάρη, μια σταδιακή στροφή προς πιο μετριοπαθείς θέσεις. Θα κάνει πολιτικά ανοίγματα, υποστηρίζουν οι συνεργάτες του. 

Καθοριστικός παράγοντας όλων των παραπάνω θα είναι ο τρόπος που θα ασκήσει αντιπολίτευση ο ηττημένος ΣΥΡΙΖΑ. Θα επαναλάβει τη συνταγή του 2012 - 2014; Ή θα ασκήσει μία εποικοδομητική αντιπολίτευση; Οι πολιτικές μετατοπίσεις δοκιμάζονται στην πράξη. Η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ είναι άμεσα συνυφασμένη με την πορεία του ΚΙΝΑΛ. Όσο η κυρία Φ. Γεννηματά δεν μπορεί να αποσπάσει ένα μέρος των ψηφοφόρων του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ, που μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες το κόμμα της να αμφισβητήσει τον ηγετικό ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της κεντροαριστεράς.

Είναι φανερό πως το ΚΙΝΑΛ πιέζεται. Και η πίεση δεν είναι μόνο εξωτερική. Δηλαδή δεν ασφυκτιά μόνο μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει και στο εσωτερικό του Κινήματος να εξισορροπήσει τάσεις και απόψεις που, εκ πρώτης όψεως, δεν συμβιβάζονται. 

Τα μεγάλα προβλήματα στο ΚΙΝΑΛ θα εμφανισθούν την επομένη των εκλογών, αν η Νέα Δημοκρατία δεν κατακτήσει την αυτοδυναμία. Είναι λογικό η κυρία Φώφη Γεννηματά να επιθυμεί την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας εξίσου με τον Κ. Μητσοτάκη. Θα την απαλλάξει από πολλά προβλήματα. Το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή λόγω της αυτοπεριθωριοποίησής τους δεν αντιμετωπίζουν διλήμματα, δεν έχουν να επιλύσουν προβλήματα.

Κατά τα φαινόμενα, η επόμενη Βουλή θα είναι πεντακομματική, κάτι που καθιστά ευκολότερη την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας. Όπως φαίνεται, μέσα στο 2019 κόμματα θα εξαφανιστούν, πολιτικές καριέρες θα καταστραφούν και η πολιτική ζωή της Ελλάδος θα αποκτήσει νέες ισορροπίες.

Να είμαστε όλοι γεροί, για να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις και του χρόνου να κάνουμε μαζί τον απολογισμό του 2019.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 5-6 Ιανουαρίου 2019