Στόχος η αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων από το ΕΚ
Η γενοκτονία των Ποντίων με ευθύνη των Τούρκων είναι ένα ιστορικό γεγονός, που πρέπει να αναγνωριστεί και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Η αναγνώριση αυτή είναι μια σύνθετη πολιτική υπόθεση και θα την επιτύχουμε μόνο εάν κινηθούμε μεθοδικά και ενωμένοι.
Σε δημόσιες ομιλίες μου έχω δεσμευτεί ότι με την επανεκλογή μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πάρω την πρωτοβουλία για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων από το θεσμό που εκπροσωπεί εκατοντάδες εκατομμύρια ευρωπαίους πολίτες. Εκτιμώ ότι θα επιτύχω στη δύσκολη αποστολή στη διάρκεια της επόμενης διετίας.
Βασικές προϋποθέσεις
Ένας ανεξάρτητος έλληνας ευρωβουλευτής πήρε την πρωτοβουλία για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τρεις ημέρες πριν από τη λήξη της πενταετούς θητείας μας.
Δεν προχώρησε σε συνεννόηση με τους έλληνες ευρωβουλευτές, δεν φρόντισε για τη συνεννόηση των πολιτικών ομάδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και έτσι φτάσαμε σε ένα αρνητικό αποτέλεσμα, πραγματικό δώρο στην τουρκική διπλωματία, που πιέζεται το τελευταίο διάστημα από τις Βρυξέλλες και πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη συγκεκριμένη Ολομέλεια στο Στρασβούργο πήραν μέρος λιγότεροι από 300 ευρωβουλευτές επί συνόλου 751, ενώ συνήθως παίρνουν μέρος 660 - 700, εφόσον οι απουσίες είναι εξαιρετικά περιορισμένες.
Πληροφορήθηκα την πρωτοβουλία, ενώ έκανα προεκλογική εκστρατεία σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και έγινε μια προσπάθεια να αποδοθούν οι ευθύνες στην πλειοψηφία των απόντων, ενώ τη διαδικασία κίνησαν οι λίγοι που ήταν παρόντες χωρίς να έχουν προετοιμάσει το πολιτικό έδαφος. Είναι άλλο να παίρνεις μια πρωτοβουλία για λόγους επικοινωνιακού εντυπωσιασμού και άλλο για να φτάσεις στην ιστορική και πολιτική δικαίωση των Ποντίων και να υποχρεώσεις την Τουρκία να αναγνωρίσει τις ευθύνες της.
Τρεις είναι οι βασικές προϋποθέσεις, για να επιτύχουμε την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Πρώτον να συνεννοηθούν οι έλληνες ευρωβουλευτές της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ, του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων, με εξαίρεση τη Χρυσή Αυγή, στη διατύπωση ενός κοινού κειμένου.
Αυτό έχει τεράστια σημασία για να πάρει η προσπάθεια εθνικές διαστάσεις και να αυξηθούν οι πιθανότητες συνεννόησης με τις πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στις οποίες ανήκουν οι έλληνες ευρωβουλευτές.
Δεύτερον, πρέπει να υπάρξει σύγκλιση στη βάση του αρχικού κειμένου και ύστερα από τις αναγκαίες τροπολογίες των σημαντικότερων πολιτικών ομάδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ώστε να εξασφαλιστεί άνετη πλειοψηφία στην αρμόδια Επιτροπή και κυρίως στην Ολομέλεια. Εάν δεν έχει εξασφαλιστεί η αναγκαία πλειοψηφία, δεν πρέπει να κινήσουμε τη διαδικασία γιατί ενδεχόμενη αποτυχία θα εξυπηρετήσει τους στόχους της τουρκικής διπλωματίας.
Τρίτον, πρέπει να είναι κατάλληλη η πολιτική συγκυρία, δηλαδή να υπάρχουν πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και ισχυρά πολιτικά κόμματα πρόθυμα να στείλουν το συγκεκριμένο μήνυμα στην Τουρκία, όταν θα αναπτύξουμε τη σχετική πρωτοβουλία.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 19 Μαΐου 2019
