ΑΠΟΨΕΙΣ

Έγινε την προηγούμενη Δευτέρα μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ημερίδα σχετικά με τις πλευρές της εκλογικής διαδικασίας που χρειάζεται να εκσυγχρονιστούν και να προσαρμοστούν με τις απαιτήσεις του Συντάγματος για τη διασφάλιση του δικαιώματος ψήφου που έχουμε όλοι. Ασφαλώς το θέμα είναι σύνθετο και δεν αναλύεται εύκολα σε λίγες γραμμές. Αρκεί να πω ότι όπως λέει το Σύνταγμα, οι λειτουργοί πρέπει να βοηθήσουν και να διευκολύνουν την άσκηση του δικαιώματος. Δηλαδή: να γίνει επιστολική ψήφος για όλους, να ψηφίζουμε στον τόπο κατοικίας ή όπου είμαστε την ημέρα των εκλογών (σκεφτείτε ότι ακόμη και από την Χαλκιδική στις 7/7 ήθελες 200 χιλιόμετρα πήγαινε-έλα για να ψηφίσεις). Σε έρευνα που ανακοινώθηκε, οι μισοί από αυτούς που απείχαν δήλωσαν ότι το έκαναν γιατί απείχαν από το εκλογικό κέντρο και θα τους κόστιζε σε χρόνο και χρήμα να μετακινηθούν.

Πρέπει να δώσουμε βάρος στα πρόσωπα, ώστε να λειτουργεί η αντιπροσώπευση (αλλάζοντας τον εκλογικό νόμο), να ενισχύσουμε πιθανόν την δυνατότητα συνεργασίας των κομμάτων (ίσως να είχαμε κοινά ψηφοδέλτια διακριτών κομμάτων που δηλώνουν ότι θα σχηματίσουν κυβέρνηση) και ασφαλώς να διευκολύνουμε την καταμέτρηση και τη διαδικασία. Να πάει το Κράτος στον Πολίτη και όχι ο Πολίτης στο Κράτος.

Ελπίζω με την νέα γενιά που κάνει ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για τις αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων να αλλάξει η αντίληψη για νέα μέσα συμμετοχής. Άλλωστε η νοθεία και η μεροληψία μπορεί να παρουσιαστεί στην ψήφο σε κάλπη (όπως έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν). Αλλά ίσως είμαστε ακόμη ένα βήμα πριν.

Το πρόβλημά μας ως χώρα, μπορεί να εκφραστεί με το θεσμικό έλλειμμα που έχουμε, με την έννοια ότι δεν έχουμε θεσμικές λειτουργίες που να εγγυώνται την ακεραιότητα και αφήνουν περιθώριο για πελατειακές ρυθμίσεις και νομικό ανακάτεμα. Ο διορισμός ενός 75χρονου στον ΟΑΣΘ ή ενός 80χρονου σε ένα νοσοκομείο δεν είναι λόγω της ηλικίας άστοχος. Είναι άστοχος αν δεν υπάρχει το θεσμικό περιβάλλον για την λειτουργία πολιτικών, τον έλεγχο της απόδοσης και τις προσαρμογές στις συνθήκες. Θυμάμαι για παράδειγμα έναν διοικητή νοσοκομείου που ενώ μείωσε κατά 25% την δαπάνη φαρμάκων αποπέμφθηκε γιατί χαλούσε την πιάτσα! Την πιάτσα πρέπει να χαλάσουμε: θωρακίζοντας θεσμικά και ανοίγοντας στη λογοδοσία τη Δημοκρατία.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ", 1 Δεκεμβρίου 2019