Το αδιέξοδο της ΝΔ στο δήμο Θεσσαλονίκης
Ούτε ένας, ούτε δύο, ούτε τρεις! Μια εικοσάδα υποψηφίων μέτρησα τα τελευταία δύο χρόνια που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μπήκαν στο ράλι της υποψηφιότητας για τον κεντρικό δήμο της Θεσσαλονίκης, ευελπιστώντας να έχουν τη στήριξη της ΝΔ.
Αν δε το πιστεύετε έχουμε και λέμε: Γιάννης Μπουτάρης, Αθανάσιος Σαββάκης, Σταύρος Ανδρεάδης, Κωνσταντίνος Ζέρβας, Μάκης Κυριζίδης, Σταύρος Καλαφάτης, Ελενα Ράπτη, Θοδωρής Ζαγοράκης, Μαρία Σπυράκη, Μαργαρίτης Σχοινάς, Στράτος Σιμόπουλος Γιώργος Ορφανός, Ανδρέας Παπαμιμίκος, Πάρις Μπίλλιας, Δημήτρης Κούβελας, Λιάνα Γούτα, Ιγνάτιος Καϊτεζίδης, Λάζαρος Κυρίζογλου, Βούλα Πατουλίδου και Χάρης Αηδονόπουλος. Σύνολο 20 και μπορεί να έχω ξεχάσει και κανέναν….
Συγγνώμη, αλλά αυτό δείχνει έλλειψη στρατηγικής για τον δεύτερο σε μέγεθος δήμο της χώρας, αλλά και για ένα κόμμα εξουσίας, που δείχνει να μην έχει ρότα στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Η ΝΔ επί Κυριάκου Μητσοτάκη ξεκίνησε φλερτάροντας με την ιδέα της στήριξης του Γιάννη Μπουτάρη, στη συνέχεια πήγε σε διάφορους υποψήφιους από τον χώρο των επιχειρηματιών, όπως ο Αθανάσιος Σαββάκης και ο Σταύρος Ανδρεάδης, αλλά και σε πιο πολιτικά πρόσωπα, όπως ο Σταύρος Καλαφάτης και η Ελενα Ράπτη, ενώ στη συνέχεια έγιναν σκέψεις για αυτοδιοικητικές λύσεις, όπως ο Λάζαρος Κυρίζογλου και ο Ιγνάτιος Καϊτεζίδης. Αλλα κάηκαν, άλλοι αρνήθηκαν, άλλοι δεν τόλμησαν. Η απόλυτη αβεβαιότητα. Για την οποία ευθύνονται και οι συνεργάτες του προέδρου της ΝΔ που κινούν τα νήματα των σχετικών αναζητήσεων, αλλά και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Γιατί από την απάντησή του στη συνέντευξη Τύπου της ΔΕΘ περί στηρίξεων μόνο στις περιφέρειες και ίσως στους μεγάλους δήμους δεν ξεκαθάρισε τα πράγματα.
Γιατί ξεκαθάρισμα θα ήταν να πει: «Δε θα δώσουμε πουθενά ούτε χρίσματα ούτε στηρίξεις», όπως πολλοί υποστηρίζουν ή ότι «θα υπάρξουν ανακοινώσεις μόνο για τις περιφέρειες και για την Αθήνα, τον Πειραιά και τη Θεσσαλονίκη».
Τελικά και ενώ έχει μπει αισίως ο Οκτώβριος και αφού υπήρξε ένα φλερτ με την ιδέα να είναι υποψήφιος άνθρωπος από την κοινωνία της πόλης, όπως ο Πάρις Μπίλλιας, τα πάντα είναι στον αέρα.
Ελλειψη στρατηγικής, λοιπόν. Αν είχε υπάρξει θα είχε αποφασισθεί εγκαίρως (και χωρίς να μπλέκονται οι αυτοδιοικητικές εκλογές με τις εθνικές) το μοντέλο του υποψηφίου που αναζητείται, θα είχε βρεθεί ποιος είναι διαθέσιμος, ποιος θέλει να γίνει δήμαρχος και ποιος είναι ικανός για να διοικήσει και θα είχε μετρηθεί ποιος μπορεί να κερδίσει. Θα ξέραμε επίσης ότι η ΝΔ δεν επιθυμεί την υποψηφιότητα Μπουτάρη (όπως πρεσβεύει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της) και θα είχαν απαξιωθεί πολιτικά τόσο η διοίκηση όσο και τα πεπραγμένα του δήμαρχου. Ούτε αυτό έγινε, με αποτέλεσμα ο Μπουτάρης παρά τη φθορά και τα πολιτικά λάθη που έχει κάνει, να συνεχίζει να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Φυσικά χάθηκε και πολύτιμος χρόνος, με αποτέλεσμα ακόμη και αυτός που θα ήθελε σήμερα να είναι υποψήφιος, πια να το σκέφτεται. Γιατί στο μεταξύ κάποιοι μνηστήρες, όπως ο Μάκης Κυριζίδης, ο Χάρης Αηδονόπουλος και ο Κωνσταντίνος Ζέρβας βαρέθηκαν να περιμένουν και αποφάσισαν να κινηθούν. Ετσι όταν με το καλό η ΝΔ αποφασίσει ο εκλεκτός της θα έχει να αντιμετωπίσει υποψηφίους που είναι πια αποφασισμένοι να κατέβουν στη μάχη και χωρίς κομματική στήριξη.
Και τότε θα πούμε: Καλά ξεμπερδέματα…