ΑΠΟΨΕΙΣ

Ουδείς αμφιβάλλει για το νικητή των εκλογών. Ακόμα και τα πιο αισιόδοξα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ -αν υπάρχουν ακόμα αισιόδοξα στελέχη- θα είναι απολύτως ικανοποιημένα με ένα ποσοστό 25% plus.

Συνεπώς, το μεγάλο ζητούμενο είναι πώς θα κυβερνήσει η Νέα Δημοκρατία και με ποιους θα κυβερνήσει. Είναι κοινός τόπος, όλοι το λέμε, πως τα δύσκολα αρχίζουν μετά τις εκλογές. Δεν είναι μόνο η ανάταξη της οικονομίας, με τη συνακόλουθη ανατροπή του λόγου έσοδα προς έξοδα. Δεν είναι μόνο το χάος που επικρατεί στην παιδεία. Δεν είναι μόνο η κατάσταση της ανομίας που βλέπουμε σε όλους τους χώρους. Δεν είναι μόνο οι παρακρατικοί θύλακες, που έχουν συγκροτηθεί στο χώρο της δικαιοσύνης.

Όλα αυτά με μία καθαρή και σαφή πολιτική, χωρίς ταλαντεύσεις και πισωγυρίσματα, μπορεί να αντιμετωπισθούν, άλλα άμεσα, άλλα σε μία προοπτική λίγων μηνών. Το κυριότερο πρόβλημα που θα έχει να αντιμετωπίσει η Νέα Δημοκρατία είναι πως θα πρέπει να εφαρμόσει ένα φιλελεύθερο πρόγραμμα σε έναν λαό βαθιά ποτισμένο με τον κρατισμό. Ακόμα και μέσα στο ίδιο το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας υπάρχουν ισχυρές εστίες κρατισμού.

Τι θα γίνει λοιπόν; Πώς θα κυβερνήσει, με δεδομένο πως οι πολίτες δεν θα της δώσουν ούτε μισή ημέρα πίστωση χρόνου; Γνωρίζω πως θέτω πρωθύστερα ερωτήματα. Γιατί το κυρίαρχο ερώτημα σήμερα είναι πότε θα φύγουν «αυτοί» και τι ερείπια θα αφήσουν. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, που θα καταψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, λέει στις συζητήσεις: «Ας φύγουν πρώτα και μετά βλέπουμε». Νομίζω όμως πως αυτή είναι μία αντιπαραγωγική λογική.

Αν θέλουμε η πατρίδα μας να φύγει από το φαύλο κύκλο της μιζέριας και της υπερφορολόγησης, καλόν είναι να γνωρίζουμε όλοι πώς θα γίνει αυτό. Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με βαθιές τομές και μεταρρυθμίσεις, τις οποίες όμως δεν θέλει να δεχτεί ένα μεγάλο μέρος των πολιτών. Π.χ. Ποιος δημόσιος υπάλληλος θα δεχτεί μια ουσιαστική αξιολόγηση με τις θετικές και τις αρνητικές συνέπειές της; Ποιος κρατικοδίαιτος επιχειρηματίας θα δεχτεί τον ανταγωνισμό και το άνοιγμα του επιχειρηματικού παιχνιδιού και σε άλλους παίκτες, κάτι που θα σημάνει την αποδυνάμωσή του;

Δεν γνωρίζω αν στη Νέα Δημοκρατία έχουν επίγνωση της κατάστασης που θα κληθούν να διαχειριστούν. Επίσης δεν γνωρίζω αν έχουν αντιληφθεί πως οι πολίτες δεν πρόκειται να δώσουν στην επόμενη κυβέρνηση καμιά περίοδο χάριτος. Και το κυριότερο, δεν γνωρίζω αν η παράταξη είναι ιδεολογικά και πολιτικά ομογενοποιημένη πάνω στις αρχές και στις θέσεις μιας φιλελεύθερης οικονομίας.

Ο μεγαλύτερος εχθρός των μεταρρυθμίσεων είναι ο νόμος της αδράνειας που ενυπάρχει στις κοινωνίες. Κανένας δεν επιθυμεί την περιστολή των δικών του προνομίων, αλλά των άλλων. Και σε αυτό το σημείο μια σοβαρή κυβέρνηση κάνει τις επιλογές της. Επιλέγει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Η πολιτική, όπως και η ζωή, είναι τελικά ένα άθροισμα επιλογών, που δικαιώνουν ή καταδικάζουν αυτούς που τις έκαναν.

Η πατρίδα μας, για να ορθοποδήσει από τη λαίλαπα του ΣΥΡΙΖΑ, θα χρειαστεί ξεκάθαρες πολιτικές, που θα εφαρμοστούν χωρίς δισταγμούς και με αποφασιστικότητα.