ΑΠΟΨΕΙΣ

Σκηνή 1η

Δύο δημοσκοπήσεις μέσα σε μία εβδομάδα (Metron Analysis και Alco) έδωσαν αποτελέσματα που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ΝΔ και ο πρωθυπουργός κυριαρχούν εντυπωσιακά στο πολιτικό σκηνικό.

Στην πρόθεση ψήφου η ΝΔ προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ με 15 και 16 μονάδες διαφορά. Σε ό,τι αφορά, πάλι, στη δημοτικότητα των πολιτικών αρχηγών, ο Κυριάκος Μητσοτάκης προηγείται εμφατικά, ενώ τρίτος, πίσω και από τη Φώφη Γεννηματά, στη μία δημοσκόπηση και πίσω από τον «κανένα»(!) στην άλλη, έρχεται ο Αλέξης Τσίπρας.

Σχεδόν δύο στους τρεις πολίτες τάσσονται υπέρ της αστυνόμευσης των πανεπιστημιακών χώρων, με τα ποσοστά να αυξάνονται σημαντικά στις μεγαλύτερες ηλικίες και σε όσους αυτοπροσδιορίζονται στον κεντρώο, κεντροδεξιό ή δεξιό πολιτικό χώρο, ενώ δύο στους τρεις λένε «ναι» στο εμβόλιο.

Σκηνή 2η

«Ποτέ μη ξεγράφεις τους πεισματάρηδες, φιλόδοξους και ανθεκτικούς ηγέτες», έγραψε σε άρθρο του σε κυριακάτικη εφημερίδα ο καθηγητής πολιτικής επικοινωνίας και συγγραφέας Νίκος Μαραντζίδης εξετάζοντας το αν ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να κερδίσει εκ νέου την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων και να κάνει την ολική επαναφορά. Ο καθηγητής κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αν ο Αλ. Τσίπρας «έχει τον χρόνο και την τύχη» ίσως τα καταφέρει. Ακολούθησε σειρά άρθρων με σχόλια πάνω σε αυτήν την τολμηρή θέση αλλά και ένα σχετικό «πάρτι» στα social media.

Όλα τα παραπάνω, θα μου επιτρέψετε να σχολιάσω, πιθανότατα τα... βλέπει ο κορονοϊός και γελά. Ολόκληρες χώρες έχουν γίνει πειραματόζωα σε μεγάλης κλίμακας κοινωνικά και οικονομικά πειράματα και ’μείς συζητάμε ψάχνοντας το τι θα γίνει στις κάλπες όταν με το καλό στηθούν. Μήπως βιαζόμαστε;

Θυμήθηκα πως σε πολλά άρθρα στα διεθνή ΜΜΕ, όλο το 2020 διάβαζα ότι αυτό που συμβαίνει με την πανδημία είναι σαν ένας παγκόσμιος πόλεμος μόνο που δεν διεξάγεται με παραδοσιακά όπλα, αφού ακόμα δεν γνωρίζουμε καλά τον «εχθρό».

Η επιβολή αποκλεισμού φέρνει τις οικονομίες μας σε κατάσταση που αντιστοιχεί σε πόλεμο», είχε δηλώσει, θυμάμαι επίσης, τους πρώτους μήνες της πανδημίας ο πρόεδρος του Eurogroup Μάριο Σεντένο για να τον μιμηθούν δεκάδες άλλοι πολιτικοί και αξιωματούχοι της ΕΕ.

Αφού λοιπόν η πανδημία θυμίζει παγκόσμιο πόλεμο, ας δούμε σε αδρές γραμμές, το πως βγήκε ο πλανήτης από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο όποιος σήμανε το οριστικό τέλος του παλιού κόσμου, τη διάλυση των αυτοκρατοριών, τη στρατιωτική, πολιτική και ιδεολογική ήττα του φασισμού και την κατάρρευση των δικτατοριών.

Νόμος και τάξη δεν υπήρχαν στις περισσότερες χώρες μετά το τέλος της γερμανικής κατοχής, ενώ είχε σχεδόν χαθεί και η ίδια η αίσθηση του σωστού και του λάθους.

Αμέσως μετά τον πόλεμο ήρθαν η «έκρηξη» των γεννήσεων (baby boom), η γενική επιθυμία για λήθη και γύρισμα σελίδας υπό το σλόγκαν No more battlefields (όχι άλλα πεδία μαχών, δηλαδή όχι άλλο πόλεμο) και η δυναμική είσοδος των γυναικών στην αγορά εργασίας. Τι είχε συμβεί; Καθώς οι περισσότεροι άντρες στάλθηκαν για να πολεμήσουν, οι γυναίκες προσλήφθηκαν για να αναλάβουν ενεργό ρόλο στην παραγωγή και στην οικονομία.

Πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι γυναίκες είχαν σταθερά αποθαρρυνθεί από το να εργαστούν έξω από το σπίτι. Μετά το 1945, από τη δυναμική των πραγμάτων ενθαρρύνθηκαν να αναλάβουν θέσεις εργασίας που θεωρούνταν παραδοσιακά «ανδρική δουλειά».

Εκτός από τις υλικές καταστροφές, λοιπόν, και την οικονομική ύφεση, οι υπήρξαν και σεισμικές αλλαγές στην καθημερινή ζωή, με κοινωνικές και ψυχολογικές , συχνά δραματικές για τις πλατείες μάζες, συνέπειες.

Έτσι και στον καιρό μας, όταν με το καλό ξεμπερδέψουμε με τον κορονοϊό θα δούμε τι οικονομία, τι κοινωνία, τι πολιτικό σκηνικό και διεθνείς ισορροπίες θα προκύψουν.

Τι θα γίνει με τους νέους ιούς και με την κλιματική αλλαγή;

Τι θα συμβεί όταν όλοι πλέον θα εργάζονται από το σπίτι και θα επικοινωνούν μόνο από απόσταση και όταν ολόκληρα σχολεία και πανεπιστήμια θα κάνουν τα μαθήματα διαδικτυακά;

Τι θα κάνει η Ευρώπη στη σκιά του οικονομικού πολέμου ΗΠΑ-Κίνας; Πόσο θα αντέξει ο ευρωπαϊκός Νότος και η Ελλάδα στις αλλαγές που φέρνει η ψηφιακή μετάβαση και η τεχνητή νοημοσύνη;

Τι θα κάνουν οι κυβερνήσεις, οι επιχειρήσεις, οι επιστήμονες και οι ενεργοί πολίτες που θα κληθούν να τα αφομοιώσουν όλα αυτά;

Συνεπώς οι προβλέψεις για διαφαινόμενους νέους θριάμβους στις κάλπες ή για ολικές επαναφορές ηγετών και κομμάτων σηκώνουν συζήτηση. Οι δε δημοσκοπήσεις ουδέποτε στο παρελθόν έδειχναν τόσο πολύ όσο τώρα, σαν «φωτογραφίες στιγμής».

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 31 Ιανουαρίου 2021