Βάσεις
Επειδή με τις βάσεις θα ακούσετε πολλές ανοησίες (η σχετική συζήτηση αρχίζει κάθε φορά νωρίς και εξελίσσεται στα μέσα) θυμηθείτε τα εξής (που δεν θα ακούσετε από τους διάφορους ειδικούς):
1. Κάθε χρόνο η βάση είναι ο βαθμός του τελευταίου. Συγκρίνονται μεταξύ τους οι υποψήφιοι. Άρα δεν έχει νόημα η σύγκριση με πέρυσι, πρόπερσι κτλ. Επίσης, αν ο τελευταίος μπήκε με 4 και ο προτελευταίος με 10, έχει επίσης σημασία. Πρέπει να δει κανείς το βαθμό του πρώτου, του τελευταίου, το μέσο όρο και τη διασπορά, για να βγάλει συγκριτικά συμπεράσματα.
1α. Σημασία έχει πόσοι δήλωσαν και σε ποια θέση κάθε τμήμα. Έτσι θα δούμε τη ζήτηση κάθε τμήματος. Ο βαθμός του τελευταίου δείχνει σε κάποιον υποψήφιο αν έχει πιθανότητα να μπει.
2. Κανένας δεν φρόντισε (π.χ. το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ή το Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας ή η σχετική υπηρεσία του υπουργείου) μαζί με την υποβολή του μηχανογραφικού να ρωτήσει ένα τυχαίο δείγμα ηλεκτρονικά (10 ερωτήσεις χωρίς κανένα κόστος) σχετικά με τα κριτήρια δήλωσης! Έτσι αντί να μπαρουφολογούν διάφοροι για τους λόγους και τις αιτίες, θα είχαμε ένα κανονικό δείγμα απαντήσεων να σχολιάζουμε
3. Οι προηγούμενες έρευνες (ναι έχουν γίνει, αλλά δεν ενδιαφέρει τους αποκαλούμενους ειδικούς) δείχνουν ότι κατά 50% παίζει ρόλο ο τόπος που είναι κάποιο τμήμα (άλλωστε είναι όλα το ίδιο! σε όποιο μαθηματικό π.χ. και αν εγγραφείς, το πτυχίο σου είναι ισότιμο με τα άλλα πτυχία Μαθηματικών), κατά 30% η επαγγελματική προοπτική και κατά 20% το αντικείμενο σπουδών. Η πρώτη σχετική έρευνα έγινε το 1985 και τα πράγματα έκτοτε είναι ίδια.
4. Αποφοιτούν 67 χιλιάδες και οι θέσεις στα ΑΕΙ είναι 82 χιλιάδες. Άρα: όποιος παίρνει απολυτήριο λΛυκείου είναι βέβαιο ότι μπαίνει κάπου. Κανείς (από τους αρμόδιους) δεν μας εξηγεί γιατί το 70% των μαθητών έχει βαθμό απολυτηρίου πάνω από 18…
5. Η προοπτική αποκατάστασης είναι κάτω από 50% σχεδόν για όλους. Άλλωστε από τις 80 χιλιάδες που μπαίνουν τελειώνουν κάποτε οι μισοί περίπου. Από αυτούς σχεδόν 20-25 χιλιάδες θα ενταχθούν στην αγορά εργασίας. Λογικό! Δεν είμαστε αγορά εργασίας υψηλής εξειδίκευσης όπως η Σιγκαπούρη. Αλλά επειδή πρέπει να φροντίζουμε να μην πετάμε τα λεφτά μας, πρέπει να έχουμε εθνική στρατηγική! Άντε να δούμε…
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" την 1η Σεπτεμβρίου 2019
