Αν ξένοι πράκτορες αποπειραθούν να εξαγοράσουν Έλληνες βουλευτές;
Όπως διάβασα, η αποστροφή του νέου διοικητή της ΕΥΠ, πρέσβη Δεμίρη, σύμφωνα με την οποία «ουδείς εξαιρείται από τις παρακολουθήσεις», προκάλεσε πάταγο.
Και εμένα με εντυπωσίασε. Όχι γιατί είπε κάτι καινοφανές ο διοικητής. Αλλά γιατί τόλμησε να πει το αυτονόητο. Το είπε όμως;
Διότι η συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής για το απόρρητο των τηλεφωνικών επικοινωνιών, ήταν απόρρητη, αλλά μεταδιδόταν από ραδιόφωνα με τα οποία ήταν συνδεδεμένα τα κινητά κάποιων βουλευτών, οι οποίοι έσπαζαν το απόρρητο των συνεδριάσεων για την παραβίαση του οποίου στις τηλεφωνικές συνομιλίες καταριόντουσαν τον Μητσοτάκη.
Βεβαίως, μπορεί ο πρέσβης να το είπε, όπως λέει η αντιπολίτευση, αλλά ως διοικητής της ΕΥΠ, να μην το εφαρμόσει διότι ο πρωθυπουργός είχε πει ότι θα ανέτρεπε την παρακολούθηση, αν το ήξερε.
Αλλά το λέει η αντιπολίτευση; Όχι, η αντιπολίτευση λέει ότι το είπε ο πρέσβης. Άρα πρέπει να το επιβεβαιώσει ή να το διαψεύσει ο πρέσβης.
Αλλά ο πρέσβης μιλούσε στην Επιτροπή σε καθεστώς εμπιστευτικότητας. Άρα, αν είτε επιβεβαιώσει είτε διαψεύσει ότι το είπε, πρέπει να σπάσει το καθεστώς των εμπιστευτικών συνεδριάσεων.
Άρα τι τη θέλουμε τη μυστικότητα; Μην το μάθουν οι οχτροί και μπουν στην πόλη, όπως είχε προειδοποιήσει ο Γιώργος Σκούρτης και τραγουδούσε ο Ξυλούρης; Μα αφού η συνεδρίαση μεταδιδόταν περίπου live από ραδιοφωνικούς σταθμούς…
Αν ποτέ ξένοι πράκτορες αποπειραθούν να εξαγοράσουν Έλληνες βουλευτές, θα κατηγορηθούν στην χώρα τους για κατασπατάληση δημοσίου χρήματος. Διότι θα πρέπει να απαντήσουν γιατί να πληρώσουν για κάτι που τους προσφέρεται τζάμπα.
Αν κάτι έχασαν ο Τσίπρας και ο Ανδρουλάκης σε αυτήν την υπόθεση είναι η αίγλη της θεσμικής υπευθυνότητας.
Έπρεπε, όχι να απορρίψουν, αλλά να απαιτήσουν προσωπική ενημέρωση με όποιον τρόπο έκριναν οι ίδιοι. Αυτοπροσώπως ή με ειδικό απεσταλμένο. Αλλά προσωπική. Μόνο γι’ αυτούς. Διότι αύριο μεθαύριο στη θέση του Μητσοτάκη μπορεί να είναι οι ίδιοι.
Οι λαοί σε όλον τον κόσμο αναζητούν την ασφάλεια που προσφέρουν οι ισχυρές ηγεσίες. Δεν είναι ισχυρή ηγεσία εκείνη που μυξοκλαίει γιατί την αδίκησε η ιστορία ή γιατί ο αντίπαλος της «κλέβει», αλλά εκείνη που πείθει τον λαό της ότι μπορεί να κερδίσει ακόμη και όταν ο αντίπαλός της «κλέβει».
Και όπως είπε και ο Ελύτης «η θλίψη ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμε», αλλά η θλίψη το πολύ πολύ να κερδίσει συμπάθεια για τον θλιμμένο. Εκλογές δεν κερδίζει.
Αλλιώς θα ήταν πρωθυπουργός ο Ξανθόπουλος ή η Μάρθα Βούρτση, που είναι και αριστερή…
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 28.08.2022
