ΑΠΟΨΕΙΣ

Στη γνωστή ταινία «Καλώς ήλθε το δολάριο» στην οποία ο Γιώργος Κωνσταντίνου προσπαθεί να προωθήσει το προϊόν ενός νυχτερινού κέντρου στην Τρούμπα, στα «ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα», ο Ορφέας Ζάχος ως ο μεγαλύτερος του αδελφός έχει μία διαρκή αγωνία. Πώς θα ξαναγίνει νομάρχης. Ευεξήγητο.

Το μεγάλο πρόβλημα των πολιτικών είναι η βεβαιότητα τους ότι η μέρα που έγιναν «πρώην» μέχρι την ημέρα που θα ξαναγίνουν «νυν», απέχει δευτερόλεπτα.

Ο Καραμανλής για παράδειγμα νόμισε ότι η χώρα δεν θα υπάρχει χωρίς αυτόν αλλά χρειάστηκε να περάσουν 11 χρόνια για να τον καλέσουμε πίσω.

Συνέβη και στον Αντώνη Σαμαρά, κι έπρεπε να έλθει το δημοψήφισμα του 2015 για να καταλάβει ότι ο κύκλος έκλεισε. Και πάλι καλά. Διότι το κατάλαβε γρήγορα. Διαπίστωσε ότι δεν είχε αποθέματα να διατηρηθεί και καλό θα ήταν να αποχωρήσει. Δυστυχώς, καλώς ή κακώς, οι συσχετισμοί που διαμορφώνονται στις εκλογές δεν είναι μία στιγμιαία απόφαση που σε κανένα τέταρτο θα έχει αλλάξει.

Οι «κοψοχέρηδες» είναι ένα ευφάνταστο επικοινωνιακό δημιούργημα αλλά ο αυτοχειριασμός είναι μία δύσκολη απόφαση. Κανείς δεν την παίρνει.

Αυτό το λάθος έκανε και ο Αλέξης Τσίπρας.

Νόμισε ότι ο Μητσοτάκης είναι του χεριού του, όπως κι ο Σαμαράς ήταν βέβαιος ότι ο Τσίπρας ήταν του χεριού του. Για αυτό, τον προηγούμενο μήνα, ο Τσίπρας χρησιμοποίησε το σύνολο των δυνάμεων τις οποίες μπορούσε να επηρεάζει και να κινητοποιεί.

Από τους φίλους του Κουφοντίνα, μέχρι τους φίλους του Απόλλωνα Σμύρνης. Δεν τα κατάφερε.

Διότι όποιος κι αν ήταν ο στόχος της αναταραχής του Φεβρουαρίου, αποτέλεσμα δεν έφερε.

Δυστυχώς σε αυτές τις περιπτώσεις, ο αρχηγός κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Και για το κόμμα το αποτέλεσμα είναι πόσες αμειβόμενες θέσεις μπορεί να εξασφαλίσει στους υποστηρικτές του.

Ο κ. Τσίπρας έπαιξε τα πολιτικά ρέστα του κι έχασε. Είναι μάταιο να νομίζεις ότι μπορείς να κρύβεις κάτι που ξέρεις ότι το έχουν καταλάβει όλοι.

Σε τέτοιες περιπτώσεις όσο πιο γρήγορα διατηρήσει ο κάθε αρχηγός την αξιοπρέπεια του, τόσο λιγότερα τραύματα θα έχει όταν φύγει.

Κι αν νομίζει ότι είναι ο Θεός της εξουσίας κι όλοι οι άλλοι είναι μυρμήγκια, μπορεί να θυμηθεί, τι είπε ο Χαρίλαος Τρικούπης όταν έχασε στις εκλογές:

«Ανθ’ ημών Γουλιμής»...

Τουλάχιστον ο Τρικούπης έγινε γέφυρα ενώ ο Ορφέας Ζάχος δεν ήπιε καν καφέ με τον ιδιαίτερο του Παπαγγελόπουλου, όπως κατά προφητική σύμπτωση έλεγαν τον πολιτικό μεγαλοπαράγοντα στην ταινία.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 4 Απριλίου 2021