ΑΠΟΨΕΙΣ

Μπορεί κανείς να αναρωτηθεί τι γυρεύει το κείμενο αυτό σε μια εφημερίδα που κατά πώς λέει το όνομά της εκφράζει και ασχολείται με τα της Μακεδονίας, ενώ πρόκειται για έναν φόρο τιμής για μια γυναίκα που ζούσε στην Αθήνα και η καταγωγή της είναι από τη Χίο.

Αυτή η γυναίκα που πολύ πρόωρα και άδικα μάς άφησε λίγες μέρες πριν, είναι η Μαρία Τσάκος και θέλω να σας μιλήσω γι' αυτήν όχι γιατί είναι πολύ αγαπημένη μου φίλη αλλά γιατί είναι μια πολύ σπουδαία γυναίκα. Απ' αυτές που σε κάνουν να πιστεύεις βαθιά στο ανθρώπινο είδος και τις αξίες του, απ' αυτές που τιμούν το φύλο τους, την καταγωγή τους, το επάγγελμά τους και κάθε μία από τις πολλές ιδιότητες που είχε.

Νομικός, ειδικευμένη στα θέματα της θάλασσας και της Ναυτιλίας, κοινωνικά, πολιτικά και πολιτιστικά ενεργή, οραματίστρια, δημιουργός. Αγαπητή, γενναιόδωρη, φιλάνθρωπη όσο δεν πάει, φεμινίστρια, ευχάριστη και αγαπητή, πανέξυπνη και οργανωτική, κάθε φορά που συμμετείχε στο δημόσιο διάλογο είχε να δώσει πολλά με τη διαλεκτική της και τη δομημένη σκέψη της. Άνθρωπος με υψηλή αισθητική και κομψότητα στους τρόπους. Με χιούμορ και αυτοσαρκασμό όσο λίγοι.

Ήξερε πολλά για πολλά. Και έκανε πολλά για πολλούς.

Αγαπούσε τη Χαλκιδική και τη Θεσσαλονίκη μας και ερχόταν συχνά. Με πολλή αγάπη και πολύ μόχθο ανέλαβε τον ιντερνετικό ραδιοφωνικό σταθμό Amagi που γεννήθηκε εδώ στα μέρη μας, ένα υβρίδιο πολιτισμού, πολιτικής, μουσικής και ανθρώπων και κατάφερε να τον μεταμορφώσει από talk of the town, σε κάτι που άγγιξε πολλές καρδιές σ' όλη την Ελλάδα αλλά και σε πάμπολλους φίλους σε όλο τον κόσμο.

Μέσα από τη στήλη αυτή μεταφέρω μαζί με τον δικό μου, τον σπαραγμό όλων των φίλων της από τη Θεσσαλονίκη και την υπόσχεση πως δεν θα την ξεχάσουμε ποτέ και θα κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη της και το legacy που μας άφησε ως πολύτιμη παρακαταθήκη.