ΑΠΟΨΕΙΣ

Τι κι αν δεν ξέρεις ότι ΟΤΑ σημαίνει Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τι κι αν ο Καλλικράτης και ο Κλεισθένης είναι για σένα δύο σεβαστοί κύριοι προφανώς εκ της αρχαίας Ελλάδας ορμώμενοι; Είσαι σταρ, σε γνωρίζει ο κόσμος έχεις γράψει ώρες σε τηλεοπτικά πάνελ πανελλαδικής εμβέλειας, βγαίνεις έξω τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα μαζί με τη Μενεγάκη και τρως τουλάχιστον μία φορά το μήνα στο ίδιο στέκι με τον Σάκη Ρουβά.

Εξ αυτής της ιδιότητάς σου προκύπτει η ικανότητά σου να διεκδικήσεις την ψήφο μας στις δημοτικές ίσως και στις εθνικές εκλογές. Στο δικό σου μυαλό που φρόντισαν να το φουσκώσουν κολλητοί και παρατρεχάμενοι αν γράφεις στο γυαλί, αν σε θέλει η κάμερα που λένε, μπορείς άνετα να γράψεις υψηλά ποσοστά ανάπτυξης στην περιφέρειά σου, να φροντίσεις να μη μείνει κανένα από τα παιδιά των συμπολιτών σου εκτός παιδικών σταθμών, να κανονίσεις να λειτουργούν άψογα τα σχολεία της περιοχής ευθύνης σου, να έχεις καθαρούς τους δρόμους σε περίπτωση χιονοπτώσεων και να έχεις κατά νου να βελτιώσεις τη ζωή των δημοτών σου.

Φυσικά και για την υπερσυγκέντρωση υποψηφίων-σταρ δεν φταίει η εύκολη δουλειά δημάρχων και περιφερειαρχών, αλλά η ελληνικής κοπής αντίληψη πως όσο περισσότερος κόσμος σε ανα-γνωρίζει τόσο περισσότερα πράγματα μπορείς να φέρεις εις πέρας.

Ο Αντώνης Ρέμος, που ακούγεται για τη Θεσσαλονίκη, μάλλον θα το σκεφτεί καλύτερα. Όχι για να διαλέξει Μύκονο και Nammos για την κεντρική προεκλογική του συγκέντρωση, αλλά γιατί θα προλάβει να συνειδητοποιήσει ότι αν τραγουδάς καλά, δεν σημαίνει και ότι μπορείς να κάνεις κοινωνική πολιτική ή να συντάσσεις και να υπογράφεις προϋπολογισμούς.

Ίσως ο Απόστολος Γκλέτσος (μόνο ως διερχόμενη βρέθηκα στην επικράτειά του) να είναι η καλύτερη περίπτωση μεταξύ των δημάρχων-σταρ. Ίσως ο Ηλίας Ψινάκης, που αποφάσισε να μην ξανακατέβει για δήμαρχος όχι για να  αναλάβει κάποιες από τις ευθύνες του για την τραγωδία στο Μάτι με τους 100 νεκρούς αλλά γιατί κουράστηκε, να μην είναι η χειρότερη.

Σίγουρα η λύση δεν είναι οι μασίφ δήμαρχοι όπως και οι large με ξένα λεφτά (διαβάστε το κείμενο του Μάκη Βοϊτσίδη στη σελ. 18). Κι αυτούς όμως εμείς τους ψηφίζουμε. Ας μην το ξεχνάμε όταν έρχεται ο λογαριασμός.