Από τα σανδάλια στα Louboutin
Προφανώς και δεν είναι κακό κάποια συντρόφισσα από τα σανδάλια να πάει στα πανάκριβα Louboutin. Ούτε από το αμπέχονο στα Chanel και από το ταγάρι στη Louis Vuitton.
Είναι μια πρόοδος. Από τη ρομαντική αμφίεση των νεανικών χρόνων, μεταβαίνει κάποια στην αμφίεση της ωριμότητας και του πλούτου. Το ανησυχητικό είναι όταν στα 50 κυκλοφορεί με τσόκαρα, χλαμύδες και ντορβάδες.
Όμως είναι ανέντιμο και ανήθικο, ενώ έχουν εγκαταλείψει την περιοχή της μιζέριας και έχουν ασπασθεί το χλιδάτο τρόπο ζωής, να μιλούν για «ολιγαρκή αφθονία».
Είναι ανέντιμο και ανήθικο αυτοί που ταξιδεύουν με λίαρ τζετ, αυτοί που τρώνε χαβιάρι και αστακό στο αεροπλάνο τους, αυτοί που επιτρέπουν στις συζύγους τους να χρησιμοποιούν το πρωθυπουργικό αεροπλάνο για τα ψώνια τους, αυτοί που έχουν καλομάθει στα πεντάστερα ξενοδοχεία, όλοι αυτοί λοιπόν να μιλούν για την «ολιγαρκή αφθονία».
Τι σημαίνει αυτή η έκφραση; Πατέρας της είναι ένας νεομαρξιστής οικονομολόγος, ο Σερζ Λατούς, του οποίου η σκέψη έχει στοιχεία αριστερής μπαρουφολογίας. Έτσι, επαγγέλλεται τη χαλιναγώγηση των αγορών, τον περιορισμό του ρόλου του κεφαλαίου, είναι κατά της ανάπτυξης και υπέρ της αναδιανομής των εισοδημάτων.
Πώς θα αναδιανεμηθούν εισοδήματα χωρίς ανάπτυξη, είναι ένα θέμα που χρήζει ψυχιατρικής εξετάσεως. Ή πώς θα λειτουργήσει μια οικονομία με περιορισμό της κίνησης κεφαλαίων, αυτό αφορά την ιατρική επιστήμη.
Σημειωτέον πως ο Σερζ Λατούς το 2011 έκανε την εκτίμηση πως το ευρώ θα αντέξει λίγους μήνες ακόμα. Αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης το βάθος της οικονομικής σκέψης του ανδρός!
Έτσι η ολιγαρκής αφθονία μπήκε από προχθές στην ζωή μας, όταν την ανέφερε ο πρωθυπουργός μας. Αν κατάλαβα καλά, ο Αλ. Τσίπρας ήθελε να πει πως πρέπει να ζούμε σε μια κοινωνία, στην οποία υπάρχει αφθονία, αλλά συγχρόνως υπάρχει και εγκράτεια.
Παραβλέπω το λογικό σφάλμα, πώς θα υπάρχει αφθονία, αν δεν υπάρχει κατανάλωση, καθώς αυτό οφείλεται στην αριστερή ιδεοληψία. Με ενοχλεί αυτή η λέξη «ολιγαρκής» καθώς εκφέρεται από έναν πρωθυπουργό που δεν φρόντισε να εκπαιδεύσει τα στελέχη της κυβέρνησής του στο λιτό βίο.
Απεναντίας. Μέχρι και αριστερές off-shore είδαμε.
Φαίνεται πως ο Αλ. Τσίπρας έπαθε προεκλογική κρίση συνείδησης. Θυμήθηκε πως είναι αριστερός. Θυμήθηκε τα νεανικά του χρόνια, τότε που έκανε διακοπές σε αντίσκηνο και όχι σε χλιδάτα ξενοδοχεία, τότε που με τα φιλαράκια του, που όλους, σήμερα, κάπου τους έχει τακτοποιήσει, έπιναν μπίρες σε ταβέρνες και δεν έτρωγαν σολομό σε πολυτελή εστιατόρια.
Κακό πράγμα δεν είναι ο πλούτος και η αφθονία. Απεναντίας, αυτά αποτελούν την κινητήρια δύναμη της ανθρώπινης δραστηριότητας. Κακό πράγμα είναι η υποκρισία και το «δούλεμα» της κοινωνίας.
Κακό πράγμα είναι να κρατάς την αφθονία για τον εαυτό σου και να ζητάς από τους άλλους να είναι ολιγαρκείς.
Κακό πράγμα είναι να επικαλείσαι την αριστερή σου συνείδηση, φορώντας παπούτσια των χιλίων ευρώ. Τελικά φαίνεται πως κάποιοι θυμούνται πως είναι αριστεροί στην προεκλογική περίοδο, και μόνο στα λόγια.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 23-24 Μαρτίου 2019
