Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη ζωή ανήκουν σε δύο βασικές κατηγορίες: Σε αυτά που προκαλούμε εμείς με τη στάση μας και στα άλλα που συμβαίνουν και δεν μπορούμε να αποφύγουμε. Η πανδημία είναι από αυτά που φέρνει η μοίρα. Η πιθανότητα να προσβληθείς περιορίζεται αν λάβεις τα μέτρα σου αλλά δεν εξαλείφεται.

Όταν δεν έχεις άλλο μέσο μετακίνησης και είσαι υποχρεωμένος να πας και να γυρίσεις από τη δουλειά με το λεωφορείο του ΟΑΣΘ, προσπαθείς να προστατευθείς από την πιθανότητα να κολλήσεις φορώντας τη μάσκα σου, σε πείσμα των άνετων τύπων που παρανομούν, αλλά δεν είσαι σίγουρος ότι θα το πετύχεις. Προσπαθείς επίσης να κρατήσεις καθαρά τα χέρια σου που θ’ ακουμπήσουν σε δεκάδες εκτεθειμένες επιφάνειες του λεωφορείου. Δεν υπάρχει περίπτωση όμως να τηρήσεις τις αποστάσεις γιατί αυτό δεν εξαρτάται από τις προθέσεις σου αλλά έγκειται στην ευαισθησία και την ικανότητα του Οργανισμού να διαχειριστεί την ιδιότυπη κατάσταση. Ο οποίος προφανώς και δεν μπορεί.

Όταν όμως έρχεσαι στη χώρα σου από το εξωτερικό και αποφασίζεις ως εξυπνότερος των υπολοίπων που τηρούν τις οδηγίες του ΕΟΔΥ να βγεις έξω με τους φίλους σου και να διακινδυνεύσεις να τους κολλήσεις, φέρεσαι μάλλον αλαζονικά και η ευθύνη είναι όλη δική σου.

Η χαλαρότητα και η ξεγνοιασιά του πρώτου τριημέρου του καλοκαιριού μπορεί να είχε τοπόσημο τη Μύκονο όπου οργανώθηκαν τα περίφημα ιδιωτικά πάρτι με εισιτήρια που διακινούνταν μέσω διαδικτύου, αλλά φαίνεται πως δεν είχε σύνορα.

Φαινόμενα συνωστισμού που γρήγορα αναβαθμίστηκαν σε φαινόμενα «πατείς με πατώ σε» παρατηρήθηκαν σε όλη τη χώρα και προκάλεσαν ποικίλα συναισθήματα ανάλογα με τη στάση που επέλεξε ο καθένας απέναντι στον COVID-19. Φυσικά για όσους δεν υπήρξε ποτέ κορονοϊός, ουδέν πρόβλημα. Όλα καλά. Οι υπόλοιποι προβληματίστηκαν μέχρι που πάγωσαν στο άκουσμα των περίπου 100 νέων κρουσμάτων στην αυλαία του τριημέρου.

Τα περισσότερα από αυτά ήταν γνωστής προέλευσης και τα λεγόμενα «ορφανά» ελάχιστα, όμως τα στοιχεία ήρθαν να βγάλουν από το κλίμα θερινής ραστώνης τους εφησυχασμένους Έλληνες.

Για άλλη μια φορά το σκηνικό που διαμορφώνεται πιστοποιεί ότι ο κορονοϊός είναι εδώ. Αν χαλαρώσουμε θα το πληρώσουμε…

Ειδικά τώρα που η 15^η Ιουνίου, ημερομηνία ανοίγματος των χερσαίων συνόρων μας έφτασε και η 1^η Ιουλίου που θα ανοίξουν τα θαλάσσια απέχει λίγα 24ωρα.

Και δεν θα ενδιαφέρει κανέναν αν ο ανεύθυνος που θα επιβεβαιώσει τις προβλέψεις των επιστημόνων για την πιθανότητα επιστροφής έστω σε τοπικού χαρακτήρα lock down είναι ο τύπος που σε πλησιάζει σε βαθμό παρεξήγησης στο takeaway καφέ, το ζευγάρι που επέστρεψε από τις ΗΠΑ και θέλησε να γιορτάσει το… νόστο κερνώντας στους φίλους έναν ιό, οι φλεγόμενοι εραστές της Μυκόνου ή μια νεαρή άρτι αφιχθείσα από τη Μ. Βρετανία.

Πριν να είναι αργά ας συνειδητοποιήσουμε ότι στο τέλος εμείς θα πληρώσουμε τα πάρτι κρυφά ή φανερά σε βίλες ή σε μαγαζιά.

Όσοι δεν καταλαβαίνουν ότι κινδυνεύουμε με πισωγύρισμα που θα στοιχίσει πολύ ακριβά στη χώρα αλλά και τους πολίτες, είναι αυτοί που θέτουν σε δοκιμασία την κοινή προσπάθεια και τον αγώνα που δίνει ο καθένας ξεχωριστά για να επιβιώσει.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 14 Ιουνίου 2020