Αύγουστος
Καλό μας μήνα και ελπίζω να είμαστε καλύτερα στο τέλος του. Ο ένας κίνδυνος -η σχέση με την φίλη και γείτονα Τουρκία, φαίνεται και απομακρύνεται. Ο άλλος -ο αόρατος εχθρός μας κορονοϊός επιμένει. Με τον μέσο όρο κρουσμάτων να είναι στο 30 (που σημαίνει ότι από 10 μέχρι 50 θα παρατηρούμε κάθε μέρα) η επικίνδυνη αυτή σταθερότητα μπορεί ανά πάσα στιγμή να οδηγήσει σε συναγερμό. Μάθαμε να ζούμε με αυτό; Πολύ αμφιβάλλω.
Όταν έλεγε ο Ουμπέρτο Έκο «τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις» περιέγραφε μία πραγματικότητα διακοπών και ραστώνης. Αυτόν τον Αύγουστο του 2020 (δίσεκτο έτος, θα γίνουμε προληπτικοί στο τέλος) ειδήσεις υπάρχουν και θα υπάρχουν. Όπως θα υπάρχουν και σχέδια για το Φθινόπωρο. Που θα πρέπει να ξεκινήσουν τα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Με την ευκαιρία να ευχηθώ σε όλους και όλες τους νέους φοιτητές να πετύχουν στην σχολή που δήλωσαν 1η στην λίστα προτιμήσεων τους. Ας έχουν υπόψη τους ότι μπορεί η εισαγωγή σε κάποια σχολή που είναι χαμηλά στις προτιμήσεις της σημερινής στιγμής να τους οδηγήσει τελικά σε καλύτερο μέλλον.
Αυτές τις μέρες ψηφίστηκε ο νόμος για τα ιδιωτικά σχολεία. Εκτός από τα θέματα εργασιακών σχέσεων που πιθανόν μπορεί να οδηγήσουν σε συγκρούσεις και πρέπει να παρακολουθήσει το κράτος την εφαρμογή τους, τα υπόλοιπα φαίνονται λογικά και ορθολογικά. Εσωτερικός κανονισμός, υποστηρικτικές δραστηριότητες, δυνατότητα ρυθμίσεων απογευματινών δραστηριοτήτων, φιλοξενία μαθητών το καλοκαίρι, πιθανά τμήματα το καλοκαίρι. Ασφαλώς με τον έλεγχο του κράτους αφού είναι αδύνατον να μην ακολουθήσει το όποιο σχολείο τον κορμό της εκπαίδευσης. Ο μαθητής και η μαθήτρια πρέπει να ολοκληρώσει ένα σύνολο γνώσεων και το κάθε σχολείο να ελεγχθεί.
Η ειλικρινής απορία είναι: αφού όλα αυτά όπως τα περιγράφει ο νόμος, είναι σωστά και λογικά, γιατί δεν γίνονται και για τα δημόσια σχολεία; Ώστε κάθε σχολείο με την συνδρομή των άλλων συμμετόχων (μαθητών και γονέων) να έχει μια διακριτή ταυτότητα, πολλές άλλες δραστηριότητες, τα σχολικά κτίρια να λειτουργούν με συνοδευτικές δραστηριότητες το απόγευμα. Να αξιολογηθούν και να βοηθηθούν όσα έχουν πρόβλημα. Η ανάγκη εκπαίδευσης ίσης για όλους δεν σημαίνει ισορροπία στο κατώτερο επίπεδο!
Καλό θα ήταν επίσης να αλλάξει η κλίμακα βαθμολόγησης και να προσαρμοστεί στο σύστημα ECTS. Κατά αυτό το 10% των καλύτερων παίρνει Α, το επόμενο 25% Β, το άλλο 30% C, το επόμενο 25% D και το τελευταίο 10% Ε. Έτσι αν ο «καλός» καθηγητής βάλει 20 σε όλους αυτοί θα πάρουν Ε, ενώ η κλίμακα βαθμών που είναι ισορροπημένη θα αποδώσει την πραγματικότητα. Αυτή θα ήταν μια μεταρρύθμιση που θα σταματήσει την βαθμοθηρία και τις πιέσεις.
Θα μάθουμε να ζούμε με τον κορονοϊό; Σήμερα (Τετάρτη 29/7) είχαμε πάλι 57 κρούσματα… Μακάρι να μηδενιστούν γρήγορα…
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 2 Αυγούστου 2020
