ΑΠΟΨΕΙΣ

Η έκφραση ταιριάζει γάντι για όσα το γυναικείο κίνημα κατέκτησε τις τελευταίες δεκαετίες, κυρίως στις χώρες της βόρειας και κεντρικής Ευρώπης, πολύ λιγότερα στη δική μας βαλκανική γωνιά που θέλει να λογίζεται ευρωπαϊκή σαν τη μυλωνού και τον άντρα της που τον θέλει με τους πραματευτάδες.

Όλες οι γυναίκες ξέρουμε πολύ καλά τι είδους, μεγέθους και έντασης είναι η κοινωνική πίεση για τεκνοποίηση. Απλώνεται οριζόντια, στην οικογένεια, στην κοινωνία, ακόμα και σε αγνώστους που θα σε ρωτήσουν «παιδιά δεν έχεις»; «Τι περιμένεις»; «Θα προσπαθείς και δε θα μπορείς μετά».

Μιλάμε για πραγματικό βομβαρδισμό.

Στο ακριβώς αντίθετο μοτίβο κινούνται βέβαια οι πιθανοί εργοδότες. «Μήπως πρόκειται να κάνεις παιδιά; Ωχ!» (το ωχ το λένε από μέσα τους», ενώ απ' έξω τους θα πουν «Αχ, λυπάμαι, η θέση δόθηκε αλλού».

Ο σύντροφος, μόλις ακούσει το «αγάπη μου, τι λες να κάνουμε ένα παιδάκι;» απλώς θα αλλάξει χίλια χρώματα και θα πει «εεεεεε μωρό μου, τι λες, ακόμα με τους γονείς μας ζούμε, με τι λεφτά;» (και θα 'χει και δίκιο).

Μέσα σ' αυτό το συγκεκριμένο τοπίο, σύσσωμη η Ελληνική Πολιτεία, από την Προεδρία της Δημοκρατίας, κομμάτι του επιστημονικού κλάδου, η ΕΡΤ, ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, η επιτροπή ισότητας των δύο φύλων (!!!!), όλη η Ιεραρχία (μόνο ο παπάς από τις «Άγριες Μέλισσες» έλειπε), και πολλά μέλη της τηλεοπτικής σελέμπριτι κοινότητας, ένωσαν τις δυνάμεις τους σε ένα κατασκεύασμα που το βάφτισαν Συνέδριο για τη Γονιμότητα και την Αναπαραγωγική αυτονομία (την ποια;).

Γρήγορα φάνηκε πως επρόκειτο για μια συνολική αθλιότητα, κακοποιητική προς κάθε γυναίκα με ένα βίντεο που προσπάθησε να μας πει πως ό,τι κι αν πετύχουμε στη ζωή δεν έχει νόημα και είμαστε μόνο μήτρες που περιμένουν τη δικαίωση ώστε να αυξήσουμε τον πληθυσμό.

Δόξα τω Θεώ που υπάρχουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η εντονότατη και μαζική αντίδραση σ' αυτή τη μηχανή τύψεων και ενοχών σε γυναίκες που ήδη είναι γεμάτες τύψεις και ενοχές γιατί έτσι αποφάσισε η κοινωνία ερήμην τους, ανάγκασε πολλούς να αποσυρθούν (με πρώτη, προς τιμήν της, την Καίτη Γαρμπή) και το συνολικό εγχείρημα να ακυρωθεί πλήρως απαξιωμένο.

Το ξέρουμε πως θα προσπαθήσουν ξανά. Δεν ήταν αυτή η πρώτη φορά.

Όμως έχουσιν γνώσιν οι φύλακες και θα φυλάξουμε τα αγαθά με το ίδιο πάθος με το οποίο τα κατακτήσαμε.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 19-20/6/2020.