ΑΠΟΨΕΙΣ

Και τώρα τι κάνουμε; Παρά τη μείωση των κρουσμάτων και την φημολογούμενη άρση των μέτρων ο COVID δεν μας αφήνει ήσυχους. Μαθαίνουμε συνέχεια για γνωστούς που νοσούν -ευτυχώς ποιο ήπια. Μάθαμε να ζούμε με αυτό και όπως όλα το ξεχάσαμε. Δυστυχώς αυτό δεν μας ξεχνά!

Στο διεθνές επίπεδο η προσέγγιση Κίνας-Ρωσίας αποτελεί ένα δύσκολο -για μας τους άλλους- γεγονός. Με την εισβολή και κατοχή μέρους της Ουκρανίας να συνεχίζεται λογικά η Ρωσία αναζητά διεθνή ερείσματα. Θέλω να πιστεύω και εύχομαι, να τελειώσει γρήγορα αλλά, μέρες που είναι, να μην παγιωθεί κάποια κατάσταση σαν την Κύπρο. Που από το 1974 βρίσκεται να ζει την κατοχή του 40% της. Ελπίδες θα μου πείτε. Αν είναι φρούδες θα δείξει.

Στην γειτονιά μας απέχουμε σχεδόν ενάμιση μήνα από τις εκλογές στην Τουρκία. Μετά από 20 και πλέον χρόνια φαίνεται να αλλάζει χέρια η εξουσία. Πιθανόν αυτό θα δώσει την ευκαιρία να αποκατασταθούν και άλλα κέντρα εξουσίας (όπως ο στρατός) στην Τουρκία και να γίνει ποιο δυτική. Δύσκολα αλλά αν σκεφτούμε τι συμβαίνει στο εσωτερικό της και πως οι Κούρδοι που δεν απέκτησαν με τις συνθήκες του 1920 και μετά εθνικό κράτος φαίνεται να γίνονται ρυθμιστές θα καταλάβουμε τι θα συμβεί στο άμεσο μέλλον.

Εμείς; Με την γιορτή για την επανάσταση του 1821 μαλώνουμε για τα συστήματα τηλεδιοίκησης των τρένων. Στάδιον δόξης λαμπρόν! Ας αποκατασταθούν οι ζημιές αλλά είναι δυνατόν να μαλώνουμε αν η δυνατότητα να παρακολουθείς την είσοδο και την έξοδο από ένα σταθμό δεν είναι ουσιαστικό; Δηλαδή μόνο να υπήρχε κάτι που έβλεπε το σύνολο θα ήταν εντάξει τα πράγματα; Ας γιορτάσουμε πιο άνετα, ας τηρήσουμε τα έθιμα του μπακαλιάρου και καλές παρελάσεις!

Μυαλό φυσικά δεν βάζουμε. Η νοοτροπία «ότι θέλω εγώ είναι το σωστό και οι άλλοι πρέπει να το αναγνωρίσουν και να κάνουν τα πάντα γι’ αυτό» είναι βαθιά ριζωμένη στην Ελληνίδα και τον Έλληνα που συμπεριφέρονται σαν τον Νάρκισσο. Κάποιοι για να το αποδείξουν οργανώνουν πολιτικές εκδηλώσεις αντίδρασης. Σύμφωνα με την, κατά τον Οβίδιο, γνωστότερη και περισσότερο διαδεδομένη παράδοση για τον Νάρκισσο, απασχολημένος να θαυμάζει την καθ’ όλα άριστη σωματική του διάπλαση στα νερά ποταμιού, δεν ανταποκρίθηκε στον έρωτα της Ηχούς η οποία συνεχώς τον καλούσε. Αποτέλεσμα ήταν η μεν φωνή της Ηχούς να εξασθενεί συνέχεια σε τρόπο ώστε ν’ ακούγονται μόνο οι τελευταίες συλλαβές και να σβήνει, ο δε Νάρκισσος να πεθαίνει αυτοθαυμαζόμενος στο νερό του ποταμού που το χρησιμοποιούσε ως κάτοπτρο.

Περαστικά μας. Θα περάσει το Πάσχα, στο επόμενο τρίμηνο θα γίνουν εκλογές κάποια στιγμή, και θα αρχίσουμε να σκεφτόμαστε την επιστροφή σε ότι ονομάζουμε -ο καθένας κανονικότητα.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 25-26.03.2023